تاثیر دارویی نوعی قارچ در درمان افسردگی

 

مجله علمی ایلیاد - تحقیق در مورد ترکیب کردنِ درمان با مولفه‌ی روان‌پریشیِ قارچ‌های جادویی، نشان می‌دهد که نه تنها این کار برای درمان اضطراب، افسردگی و اعتیاد ایمن و موثر است، بلکه از خیلی از درمان‌های موجود بهتر است. یافته‌ها بر نیاز به بررسی تأثیر کامل ترکیب روان‌گردانی به‌نام «سایلوسایبین» تاکید دارند؛ سایلوسایبین دارویی است که توانایی روزافزونی برای بهبود زندگی افراد مبتلا به اختلالات روانی ناتوان‌کننده دارد. داروهای روان‌گردانی مثل لیزرژیک اسید اتیل آمید یا همان «LSD» و سایلوسایبین بیشتر به‌عنوان دارویی برای مهمانی‌ها شهرت دارند تا به‌عنوان دارویی با خواص درمانی.

اما شباهت آن‌ها به انتقال‌دهنده‌های عصبی مثل سروتونین و توانایی آن‌ها برای تأثیرگذاری بر برداشت‌مان و آشفتگی که در وضعیت آگاهی‌مان ایجاد می‌کنند، باعث شده داوطلبان جذابی برای درمان شرایط روانی گوناگون باشند. مطالعات نشان داده که بیماران مبتلا به افسردگی حاد پس از مصرف مقادیر کمی از سایلوسایبین همراه با جلسات حمایتی بهبود پیدا کرده‌اند و شواهدی مبنی بر این است که مغز آن‌ها پیوندهای قوی با مناطقی که قبلاً ارتباط نداشته، برقرار کرده است. این نوع نتایج، به توجه نیاز دارند؛ زیرا نشان می‌دهند که آگونیست‌های سروتونین مثل سایلوسایبین پتانسیل بالایی برای انسداد شبکه‌های مشکل‌ساز در مغز دارند، درحالی‌که درمان می‌تواند، شبکه‌های کاربردی بیشتری را ایجاد کند.

مرور محققان در کالیفرنیا نشان داده که چنین مطالعاتی پرت نیستند و باید تحت آزمایش قرار گیرند. در دهه‌ی گذشته، تحقیقی بر روی هفت آزمایش بالینی انجام شده و اثرات درمان به کمک سایلوسایبین بر روی اضطراب، اختلالات افسردگی، اعتیاد و اختلال وسواس فکری را بررسی کرده است. محقق «کلن توماس» از دانشگاه تورو، کالیفرنیا، توضیح داد: «درمان به کمک سایلوسایبین در مطالعات انجام شده بر روی جمعیت‌های متنوعی از بیماران ایمن بوده است.» در مقایسه با اَشکال دیگر درمان در مقیاس‌های روانی معتبر، درمان به کمک سایلوسایبین، باعث تأثیرگذاری بیشتر شده که نشان می‌دهد، می‌تواند گزینه‌ی بهتری برای بسیاری از بیماران باشد؛ به ویژه کسانی که نتوانسته‌اند به داروها یا روندهای دیگر واکنش نشان دهند.

محققان گزارش دادند: «تمایز مهمی با این درمان‌های جلسه‌ای این است که مزایای درمان به کمک سایلوسایبین، فقط مستلزم چند جلسه دوز محدود است و به نظر مدت زمان تاثیرش نسبت به گزینه‌های درمانی دیگر بیشتر است.» نمی‌توان گفت که این دارو به‌طور مجزا به‌صورت نوعی دارو سودمند است، تحقیق بر روی تأثیر درمانی داروهای روان‌گردان، به دلیل محدودیت‌های اخلاقی بسیار کم انجام شده، اما هیچ شواهدی وجود ندارد که کاربرد سایلوسایبین بدون جلسات درمانی را تأیید کند. به همین دلیل، باید آزمایش‌های بزرگتری همراه با ابزار آماری قدرتمندتری انجام دهیم تا تاییدیه‌ی وزارت غذا و داروی آمریکا را به‌دست آوریم. توماس گفت: «آزمایش‌های بالینیِ خلاصه شده، مطالعات فاز دوم هستند و نقطه‌ی پایان ایمنی و کارآیی را بررسی می‌کنند، اما بعضی از مطالعات باز هستند و فاقد تحلیل آماری هستند.»

آزمایش‌های فاز سوم، اثربخشی و ارزش مقایسه‌ای این دارو را به‌عنوان درمان مناسبی بررسی می‌کنند و آن را مرحله‌ای به کسب مجوز نزدیک‌تر می‌کنند و روان‌پزشکان را آموزش می‌دهند تا از آن‌ها برای بیماران استفاده کنند. مزیت مهم آزمایش داروهایی مثل سایلوسایبین به‌دست آوردن شواهدی است که چندین دهه فعالیت منفی آن‌ها را غیرقانونی و در نتیجه این مواد را مضر قلمداد کرده است.

 

۴.۳ متیلن دی‌اکسی متامفتامین یا همان «MDMA» جزء فعالی است که «اکس‌تازی» نامیده می‌شود، دارویی که در دهه‌ی ۸۰ در کلوپ‌های رقص مصرف می‌شد. مطالعات همچنین اثربخشی این مواد در شرایط درمانی را ثابت کردند، از اختلال طیف اوتیسم گرفته تا استرس پس از حادثه، اما همانند سایلوسایبین، قبل از کاربرد پتانسیل کامل این مواد، به‌عنوان دارو به سال‌ها آزمایش نیاز داریم. تغییر گرایش‌ها و قوانین به سمت گیاه «غالیس» به‌عنوان درمانی معتبر راه را برای مواد روان‌گردان دیگر باز خواهد کرد.

 

نوشته: مایک مک‌را
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد