«تام کیرشهاوسن»، استاد زیستشناسی سلولی و طب اطفال در دانشکدهی پزشکی هاروارد و پژوهشگر در بیمارستان اطفال بوستون، در بیانیهای خبری گفت: «برای اولینبار داریم خود حیات را در همهی سطوح درون تمامی اندامها زنده میبینیم.»
این میکروسکوپ جدید را میتوان برای مطالعهی تقریباً هر فرآیند یا سیستم زیستی در هر نوع اندام زندهای استفاده کرد. دانشمندان میتوانند از میکروسکوپ استفاده کنند تا بهصورت زنده و فوری عکسهایی سهبعدی از طیف وسیعی از پدیدههای زیستی را ارائه و نشان دهند.
این فناوری ابتدا برای کمک به تلسکوپهای بزرگ در رصد کهکشانها، ستارهها و سیستمهای سیارهای دوردست طراحی شد. ستارهی راهنما به معنی منبع نور مصنوعی یا لیزر است که به سیستمهای اُپتیکی قابل تطبیق کمک میکند تا کجرفتگی یا تحریف جوی را اصلاح و برطرف کنند.
دانشمندان باموفقیت از این فناوری اقتباس کردند تا در مقیاسی بسیار کوچکتر با میکروسکوپی دارای صفحه نوری ورقهای، کار کنند. فناوری ترکیبی به دانشمندان این امکان را میدهد تا با اسکن لایهی کمقدرتتری از نور پخش شده در نمونههای زیستی، بافتها و سلولها را در سطح عمیقتری بررسی کنند. دانشمندانتوانستند از این سلولها فیلم هم بگیرند.
بهعنوان بخشی از آزمایشهای اولیه، دانشمندان از این میکروسکوپ استفاده کردند تا سلولهای نوعی ماهی را بررسی کنند. برای اولین بار، دانشمندان سلولی ایمنی را تماشا کردند که در گوش این ماهی شناور بود و ذرات قند را از آنجا دور میساخت.
تا بهحال، برای چنین عکسهای با کیفیتی استفاده از لیزرهای قدرتمند ضروری بود، اما تابشهای قدرتمند میتوانند به نمونههای زیستی صدمه بزنند. این تکنولوژی جدید به دانشمندان امکان میدهد تا سیستمهای زیستی را بهطور آزمایشگاهی مطالعه کنند. دانشمندان همچنین توانستند سلولهای سرطانی انسان را که در جریان خون نمونهی ماهی راهراه سفر میکردند، ببینند.
دانشمندان میگویند که مطالعهی درون سیستمهای زیستی طبیعی و درون بافتها و اندامهای واقعی، ضروری است تا به درستی بفهمیم که سلولها و فرآیندهای سلولی چگونه عمل میکنند و تکامل مییابند.
«اریک بتزیک»، پژوهشگر راهنما در این مطالعه گفت: «این امر شک و تردید بحث برانگیزی، مبنی بر اینکه ما سلولها را در حالت عادی خود نمیبینیم، ایجاد میکند و آنها خوشبختانه در اندامی که در آن تکامل یافتند، جایگذاری شدهاند. میگویند تا چیزی را ندیده باور نمیتوان کرد، اما وقتی بحث به زیستشناسی سلولی میرسد، فکر میکنم که سوال مناسب این است که بپرسیم، ما چه وقتی میتوانیم چیزی را که میبینیم باور کنیم؟»
بتزیک و همکارانش موفقیت تکنولوژیکیشان را در مقالهای جدید در مجله Science منتشر کردند.
نوشته: بروکس های ترجمه: هیمن یوسفی - مجله علمی ایلیاد