شامپانزه‌ها چگونه با هم صحبت می‌کنند؟
سندی دیگر بر اثبات نظریه‌ی فرگشت
مجله علمی ایلیاد - بر اساس مطالعه‌ی جدیدی که در Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است، ایما و اشاره‌های شامپانزه‌ها از همان الگوهای ریاضی که در زبان انسان وجود دارد، تبعیت می‌کند. بررسی قوانین زبان‌شناسی، سنگ بنای زبان‌شناسی کمی است. در سال‌های اخیر، مطالعات به بررسی همگانی بودن قوانین زبان‌شناسی در گونه‌های زنده مختلف پرداخته است. این مطالعات بینش دانشمندان را نسبت به قواعد پایه‌ی سیستم‌های اطلاعاتی طبیعی، ارتقا داده است. گروهی از محققان به سرپرستی پروفسور «استوارت سمپل» از دانشگاه روهمپتون، دو قانون زبان‌شناسی را مورد کاوش قرار داده است؛ قانون «Zipf» که پیش‌بینی می‌کند، ساختارهای زبان‌شناسی بزرگ‌تر از بخش‌های کوچک‌تر ساخته شده‌اند؛ برای مثال، واژگان بلند از هجاهای کوتاه ساخته شده‌اند.
اگر چه مشخص است که این قوانین در زبان‌های متعددی به کار برده می‌شوند، قبلاً هرگز در خصوص ارتباطات حرکتی حیوانات و شیوه‌ی ایما و اشاره‌های آنان بررسی نشده‌اند. محققان ویدئوهای مربوط به حرکت اعضای بدن شامپانزه‌هایِ ساکن منطقه‌ی جنگلی بودانگویِ اوگاندا را مورد مطالعه قرار داده‌اند. محققان روی حرکت اعضای بدن شامپانزه‌ها در زمانی که آن‌ها تنها و یا در جمع بازی می‌کردند، تمرکز کردند. آن‌ها در مجموع بیش از ۲۰۰۰ حرکت بدنی را بررسی و اندازه‌گیری کردند. بر اساس یافته‌های آنان و همان‌طور که قوانین زبان‌شناسی پیش‌بینی می‌کند، آن دسته از حرکات بدنی که به‌طور متداول‌تر از آن‌ها استفاده می‌شد، مدت زمان کوتاه‌تری داشتند.
«رفیلیا هیسن» محقق و دانشجو در دانشگاه روهمپتون، گفت: «شیوه‌ی برقراری ارتباط پریمات‌ها با حرکات بدن خیلی با زبان انسان فرق دارد، اما نتایج ما نشان می‌دهد که این دو سیستم تحت تاثیر قوانین ریاضی یکسانی هستند. امیدوار هستیم این مطالعه‌ی ما زمینه را برای انجام مطالعات بیشتر فراهم کند.»
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو – مجله علمی ایلیاد