چرا برخی پرندگان آوازخوان هستند؟
چرا برخی پرندگان آوازخوان هستند؟
مجله علمی ایلیاد - گروهی بین‌المللی از محققین کشف کرده‌اند که همه‌ی پرنده‌های آوازخوان دارای یک کروموزوم اضافی درون سلول‌های نطفه‌ی خود هستند که آن‌را «کروموزوم محصور نطفه‌ای» یا «GRC» نامیده‌اند. سلول‌های معمولی دو کپی از هر کروموزوم دارند. سلول‌های نطفه نیز مانند دیگر سلول‌های معمولی هستند، ولی بسته به اینکه جنسیت چه باشد، در زمان تبدیل شدن به اسپرم یا تخمک از هر کروموزوم یک کپی دارند.
کروموزوم GRC که در سلول‌های نطفه یافته شده است از مادران به فرزندان انتقال داده می‌شود و در مراحل اولیه‌ی تکامل، از دیگر سلول‌های معمولی فرزندان حذف می‌شود. این کروموزوم در سلول‌های نطفه‌ی مرد نیز وجود دارد، ولی قبل از تبدیل شدن به اسپرم حذف می‌شوند و از طریق پدر به فرزند منتقل نمی‌شود. وجود کروموزوم GRC بار اول برای «سهره‌های زبرا» و «بنگال» گزارش شد، ولی تا قبل از این مطالعه به‌عنوان یه مساله‌ی ژنتیکی عجیب در نظر گرفته می‌شد.
محققین برای اینکه منشاء، معماری و توزیع GRC را در پرندگان پیدا کنند، مطالعه‌ی جامع ژنتیک مقایسه‌ای را بر روی ۲۴ گونه‌ی مختلف انجام دادند. آن‌ها برای بررسی بیشتر در مورد حفظ GRC بین گونه‌های مختلف پرنده‌ها، چهار گونه‌ی مختلف پرنده‌ی آوازخوان را با یکدیگر مقایسه کردند.
محققین می‌گویند: «مطالعه‌ی ما نشان داد که می‌توان GRC را به‌عنوان مشخصه‌ای کلیدی برای کمک به شناسایی پرندگان آوازخوان در نظر گرفت. ما GRC را در دیگر گونه‌های پرنده مانند مرغ، چلچله، شاهین و طوطی مشاهده نکردیم.» محققین اینگونه نتیجه‌گیری کرده‌اند که GRC در اجداد همه‌ی پرندگان آوازخوان حدود ۳۵ میلیون سال پیش به‌عنوان یک کروموزوم کوچک اضافی شکل گرفته است. در زمان تکامل، در اندازه و محتوای ژنتیکی این کروموزوم تغییراتی رخ داده و تبدیل به بخشی از ژنوم سلول نطفه‌ی پرندگان آوازخوان شده است.
دکتر «دنیس لارکین» از دانشگاه لندن، می‌گوید: «می‌توان این نظریه را داد که به خاطر GRC است که پرندگان آوازخوان دارای بیشترین گونه‌ها در بین پرندگان هستند. این کروموزوم به آن‌ها اجازه می‌دهد تا شکل‌های بی‌پایان و خارق‌العاده‌ای داشته باشند و بتوانند در همه‌ی قاره‌ها زندگی کنند؛ زیرا ژنوم نطفه‌های آن‌ها دارای ژن‌های بیشتری است و فرصت تغییر بیشتری به آن‌ها می‌دهد. از آن‌جا که پرندگان تنها دایناسورهای زنده هستند، این سوال پیش می‌آید که آیا دایناسورها نیز که گونه‌های مختلفی داشته‌اند دارای کروموزوم GRC بوده‌اند؟»
نتایج این تحقیق در کنفرانس آکادمی ملی علوم آمریکا ارائه شده است.
نوشته: SciNews
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد