پروفسور هیز و همکارانش ۴۰ داوطلب را یک ماه تحت نظر گرفتند. بهصورت تصادفی به برخی از آنها نوشیدنی حاوی ۲۰۰ گرم زغالاخته آبی میدادند. وجود مواد شیمیایی موجود در خون و ادرار داوطلبان و همچنین سطح فشار خون آنها به صورت مداوم اندازهگیری میشد. همچنین عملکرد تنگی و گشادی رگهای خونی داوطلبان نیز به صورت منظم بررسی میشد.