آنتی‌بیوتیکی طبیعی
آنتی‌بیوتیکی طبیعی
مجله علمی ایلیاد - بر اساس مطالعه‌ی جدیدی که در مجله‌ی Advanced Science به چاپ رسیده است، در صورت درمان بیماری با «پروآنتوسیانیدین»، ترکیبات فعال زیستی استخراج شده از میوه‌ی «کرنبری» یا «توت خرس»، پاتوژن‌های انسانی «اشریشیا کولی»، «پروتئوس میرابیلیس» و «سودوموناس آئروجینوس» را حساس‌تر کرده و دُز آنتی‌بیوتیک را پایین‌تر می‌آورند. همچنین باکتری‌های پاتوژنی مقاومتی در برابر آنتی‌بیوتیک از خود نشان نمی‌دهند.
پروفسور «ناتالی توفنکی» و همکارانش از دانشگاه مک‌گیل، می‌گویند: «امید ما این است که بتوانیم دُز آنتی‌بیوتیک لازم برای مقابله با بیماری‌های انسانی را کاهش دهیم تا به این طریق با مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک نیز مقابله کرده باشیم.» عموم مردم اعتقاد دارند که آب کرنبری برای مقابله با عفونت مجاری ادراری مفید است؛ بر همین اساس پروفسور توفنکی و همکارانش تلاش کردند که مشخصات مولکولی این نوع توت‌ها در مقابله با باکتری‌های مختلف را بررسی کنند.
باکتری‌های انتخاب شده برای مطالعه، همان باکتری‌های ایجاد کننده‌ی عفونت مجاری ادراری هستند. توفنکی می‌گوید: «به‌طور عادی وقتی ما در آزمایشگاه یک باکتری را با آنتی‌بیوتیک درمان می‌کنیم، در طول زمان، باکتری به آنتی‌بیوتیک مقاوم می‌شود. ولی زمانی که ما همزمان باکتری را با آنتی‌بیوتیک و عصاره‌ی کرنبری درمان کردیم، هیچگونه مقاومتی در برابر آنتی‌بیوتیک ایجاد نشد. ما از این نتیجه حیرت‌زده شدیم و دریافتیم که فرصت مهمی در اختیار داریم.»
تجزیه و تحلیل‌های مختلف نشان داد که عصاره‌ی کرنبری حساسیت باکتری به آنتی‌بیوتیک را به دو طریق افزایش می‌دهد. اولین روش این است که آب کرنبری باعث نفوذپذیرتر شدن دیواره‌ی سلولی باکتری برای ورود آنتی‌بیوتیک می‌شود و روش دوم این است که کرنبری در مکانیسم خارج کردن آنتی‌بیوتیک توسط باکتری، اختلال ایجاد می‌کند. در نتیجه‌ی این عملیات، آنتی‌بیوتیک آسان‌تر نفوذ کرده و خلاص شدن از آن توسط باکتری به زمان بیشتری نیاز دارد و باعث می‌شود که به دُزهای کمتری از دارو نیاز باشد.
پروفسور «اریک دزیل»، می‌گوید: «فعالیت‌های ذکر شده توسط مولکول‌هایی به‌نام «پروآنتوسیانیدین» انجام می‌شوند. انواع مختلفی از این مولکول‌ها وجود دارد و شاید این نوع مولکول‌ها با همکاری یکدیگر این نتایج را حاصل می‌کنند. ما باید تحقیقات بیشتری انجام دهیم تا دریابیم که کدام مولکول فعالیت بیشتری را به عهده می‌گیرد.»
نوشته: SciNews
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد