ابتدا سیاه‌چاله‌ها بوده‌اند یا کهکشان‌ها؟
ابتدا سیاه‌چاله‌ها بوده‌اند یا کهکشان‌ها؟
مجله عللمی ایلیاد - کهکشان ESO 495-21 دارای قطری برابر ۳۰۰۰ سال نوری است. این کهکشان حاوی سیاه‌چاله‌ای است که جرم آن حدوداً یک میلیون برابر جرم خورشید است. این سیاه‌چاله برای کهکشانی با این اندازه کاملاً غیرمعمول است، ولی شاید بتواند نشانه‌هایی درباره‌ی نحوه‌ی شکل‌گیری و تکامل کهکشان‌ها داشته باشد.
این کهکشان در فاصله‌ی ۳۰ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی قطب‌نما قرار دارد. این کهکشان به نام‌های Henize 2-10 و LEDA 24171 نیز شناخته می‌شود و جزء کهکشان‌های کوتوله محسوب می‌شود. این نوع کهکشان‌ها علیرغم اندازه‌ی کوچک، به خاطر انفجار‌های سریعی که در اثر شکل‌گیری ستاره‌ها در آن‌ها رخ می‌دهد، مشتعل هستند. در این نوع کهکشان‌ها، نرخ شکل‌گیری ستاره به‌طرز باورنکردنی بالا است و سرعت تولید اجرام ستاره‌ای ۱۰۰۰ برابر سریع‌تر از کهکشان راهشیری است.
اندازه‌ی ESO 495-21 حدود ۳ درصد کهکشان راهشیری است، ولی شواهدی وجود دارد مبنی بر این که سیاه‌چاله‌ی مرکزی آن بالغ بر یک میلیون برابر خورشید جرم دارد. این مورد کاملاً غیرطبیعی است. شاید بتوان با استفاده از این سیاه‌چاله دریافت که سیاه‌چاله‌ها و کهکشان‌ها در دنیای اولیه چگونه رشد و تکامل یافته‌اند.
منشاء سیاه‌چاله‌های مرکزی کهکشان‌ها هنوز مورد تردید جدی ستاره‌شناسان است. آیا ابتدا کهکشان‌ها شکل می‌گیرند و سپس مواد موجود در مرکز آن‌ها سیاه‌چاله را تشکیل می‌دهند یا اینکه سیاه‌چاله‌هایی که از اول وجود داشته‌اند، کهکشان‌ها را در اطراف خود جمع کرده‌اند؟ آیا آن‌ها با هم تکامل یافته‌اند؟ یا شاید پاسخ این سوالات چیزی کاملاً غیرمنتظره است؟
ستاره‌شناسان فکر می‌کنند که کهکشان ESO 495-21 با اندازه‌ی کوچک، شکل نامشخص و فعالیت‌های انفجاری سریع درون آن می‌تواند نمونه‌ای از کهکشان‌های اولیه‌ی دنیا باشد. یافتن سیاه‌چاله در مرکز این کهکشان می‌تواند اثبات کند که شاید ابتدا سیاه‌چاله‌ها شکل گرفته‌اند و در مرحله‌ی بعد کهکشان‌ها در اطراف آن‌ها توسعه و تکامل یافته‌اند.