این حباب‌ها در مرکز کهکشان راه‌شیری چه می‌کنند؟
این حباب‌ها در مرکز کهکشان راه‌شیری چه می‌کنند؟
مجله علمی ایلیاد - ستاره‌شناسان توانسته‌اند با استفاده از تلسکوپ میرکات در رصدخانه‌ی آفریقای جنوبی، یک جفت حباب منتشر کننده‌ی امواج رادیویی را در نواحی مرکزی کهکشان راه‌شیری کشف کنند. این ساختار حبابی دوقطبی عرضی برابر با ۴۵۷ سال نوری و طولی برابر با ۱،۴۰۳ سال نوری دارد و به نظر می‌رسد در اثر یک انفجار پُرانرژی که چند میلیون سال در نزدیکی «*A» یا همان سیاه‌چاله‌ی کلان‌جرم مرکزی کهکشان رخ داده، ایجاد شده باشد.
دکتر «یان هی‌وود» از دانشگاه آکسفورد، می‌گوید: «مرکز کهکشان راه‌شیری در مقایسه با دیگر کهکشان‌ها که سیاه‌چاله‌ی مرکزی آن‌ها بسیار فعال است، خیلی آرام است. با این حال، سیاه‌چاله‌ی مرکزی کهکشان راه‌شیری نیز برخی اوقات فعال می‌شود و توده‌های عظیم گاز و گرد و خاک را از خود بیرون می‌دهد.»
دکتر هی‌وود و همکارانش با استفاده از تلسکوپ میرکات، ناحیه‌ی گسترده‌ای از مرکز کهکشان راه‌شیری را در طول‌موج‌های نزدیک به ۲۳ سانتی‌متر رصد کردند. این نوع پرتوهای رادیویی طی فرآیندی به نام پرتوهای سنکروترون تولید می‌شوند که در آن الکترون‌ها با سرعت نزدیک به نور حرکت می‌کنند و با میدان‌های مغناطیسی قدرتمند واکنش می‌دهند. در این واکنش، سیگنال‌های رادیویی مشخصی تولید می‌شود که می‌توان به کمک آن‌ها نواحی پُرانرژی فضا را ردگیری کرد. این امواج رادیویی به راحتی به درون ابرهای چگال گرد و خاکی وارد می‌شوند؛ در حالی که این ابرها جلوی نورهای متصاعد شده از مرکز کهکشان راه‌شیری را می‌گیرند.
«ویلیام کاتن» به‌عنوان همکار این تحقیق، می‌گوید: «شکل و تقارن چیزی که ما رصد کرده‌ایم نشان می‌دهد که یک رخداد بسیار قوی طی چند میلیون سال گذشته در نزدیکی سیاه‌چاله‌ی مرکزی کهکشان راه‌شیری باعث ایجاد آن شده است. سقوط مقادیر زیادی گاز به درون سیاه‌چاله و همچنین انفجارات عظیم ناشی از شکل‌گیری ستاره‌ها می‌توانند دلیل بروز این رخداد باشند. در اثر این رخدادها، این حباب‌های معلق در گازهای داغ و یونیزه شده‌ی نزدیک به مرکز کهکشان تولید امواج رادیویی می‌کنند که اینجا روی زمین قابل تشخیص هستند.»
محیط اطراف *A با دیگر محیط‌های کهکشان متفاوت است. در آن‌جا رشته‌های مغناطیسی منظمی وجود دارد که منشاء آن‌ها تا کنون نامشخص بوده است. این رشته‌ها مانند ساختارهای رادیویی با طول چندین سال نوری و عرض یک سال نوری هستند.
«فرهاد یوسف‌زاده» محقق ایرانی که برای اولین بار در سال ۱۹۸۰ این رشته‌ها را کشف کرد، می‌گوید: «اکنون می‌توان گفت حباب‌های رادیویی منشاء این رشته‌ها را مشخص کرده است. تقریباً همه‌ی بیش از صد رشته‌ی موجود در آن ناحیه درون این حباب‌ها قرار دارند.» این یافته نشان می‌دهد که پدیده‌ی ایجاد کننده‌ی حباب‌ها در حقیقت مسئول شتاب دادن به الکترون‌ها برای تولید پرتوهای رادیویی ناشی از رشته‌های مغناطیسی است.