جزئیات این رویکرد در مقالهای که در مجلهی Brain منتشر شده ذکر شده است. طی این رویکرد، به صورت انتخابی از پاسخ سیستم ایمنی بدن به سلولهای خارجی جلوگیری میشود و اجازه میدهد این سلولها زنده بمانند و از بافتهای مغز محافظت کنند. توانایی پیوند موفق سلولهای سالم به مغز میتواند به کمک کودکانی بیاید که بیماری ژنتیکی نادری دارند که طی آن نورونها پوششهای محافظتی اطراف خود را ندارند و به راحتی نمیتوانند پیامهای خود را ارسال کنند. این کودکان توانایی نشستن و راه رفتن نخواهند داشت و بخشهایی از دست و پای آنها نیز فلج خواهد بود. از آنجا که این بیماری به خاطر جهشهای رخ داده در یکی از انواع سلولها بروز میکند، میتواند هدف خوبی برای پیوند سلولهای سالم باشد.
مترجم | امید محمدی - مجله علمی ایلیاد |