حیوانات نخستین چگونه در عصر یخبندان زنده میماندند؟
مجله علمی ایلیاد - تحقیقاتی که به سرپرستی دانشمندان دانشگاه مکگیل انجام شده نشان داده است که آبهای ناشی از ذوب یخچالهای طبیعی، مکان مهمی برای ادامهی حیات محسوب میشدهاند. در این زمان همهی اقیانوسها از عناصر سازندهی اکسیژن خالی شده بودند.
نتایج این تحقیقات جدید در مجلهی آکادمی علوم آمریکا، منتشر شده است و طی آن دانشمندان به بررسی سنگهای غنی از آهن ایجاد شده با رسوبات یخچالهای استرالیا، نامیبیا و کالیفرنیا پرداختهاند و به این ترتیب شرایط زیستمحیطی عصر یخبندان را بررسی کردهاند. آنها با استفاده از نقشههای جغرافیایی و شواهد مستقیمی که از محیط بهدست آوردهاند، شکلگیری سنگهای این مناطق را رصد کردهاند.
بررسی شیمی محتویات آهن این سنگها محققین را قادر ساخته است تا مقدار اکسیژن موجود در اقیانوسها در ۷۰۰ میلیون سال پیش را تخمین بزنند و به این ترتیب درک بهتری از تاثیر این موضوع بر روی زندگیهای وابسته به اکسیژن درون دریاها داشته باشند.
دکتر «ماکسول لچه» از بخش زمین و علوم سیارهای دانشگاه مکگیل، میگوید: «شواهد نشان میدهند که اگرچه اکثر اقیانوسها در عصر یخبندان به خاطر کمبود اکسیژن برای حیوانات غیرقابل سکونت بودهاند، ولی در برخی مکانها که لایههای یخی روی سطح آب شناور شدهاند، اکسیژن برای ادامهی زندگی وجود داشته است. این اکسیژنها زمانی که یخها ذوب شدهاند در زیر لایههای یخی یخچالهای طبیعی به صورت حباب گیر افتادهاند و با یخ در حال ذوب مخلوط شده و موجودی اکسیژن آب تولیدی را بالا بردهاند.»
حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش بر روی زمین شدیدترین عصر یخبندان تاریخ این سیاره رخ داده است و زندگی بر روی زمین را بهطور کل با تهدید مواجه کرده است. لچه میگوید: «این واقعیت که تکامل حیوانات پیچیده پس از شدیدترین عصر یخبندان زمین رخ داده است، نشان میدهد که رابطهای بین این دو وجود دارد. شرایط محیطی سخت ممکن است باعث بروز گوناگونی در زندگیهای زمینی شده باشد.»
یافتههای این مطالعه بر روی در دسترس بودن اکسیژن تمرکز داشته است، ولی زندگیهای اولیهی روی زمین به غذا نیز احتیاج داشتهاند تا بتوانند این شرایط را دوام بیاورند. باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا چگونگی در دسترس بودن غذا برای ادامهی این زندگیها نیز مشخص شود.