برخلاف پرندههای بسیار بزرگ ماداگاسکار، نیوزلند و استرالیا، پاکیستروتیو دوندهی خوبی بوده است. شاید بتوان دوندگی آنرا با همعصر بودن با پستانداران گوشتخوار توضیح داد. دکتر «نیکیتا زلنکوف» از موسسهی بوریسیاک، میگوید: «ران این پرنده با شترمرغهای کنونی تطابق داشته است. داشتن سرعت بالا احتمالاً برای بقای این پرنده لازم بوده است. در کنار استخوانهای این پرنده، ما توانستیم فسیلهای بزرگ و ویژهای از گوشتخواران عصر یخبندان را پیدا کنیم. این استخوانها متعلق به چیتاهای غولپیکر، کفتارهای غولپیکر، گربههای دندان شمشیری که توانایی شکار ماموتها را نیز داشتهاند، بوده است.»
مترجم | امید محمدی - مجله علمی ایلیاد |