این تخمها متعلق به دایناسور «ماسوسپوندیلوس کاریناتوس» هستند. این دایناسور ۵ متر طول داشته است و حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش در عصر ژوراسیک زندگی میکرده است. دیرینشناسان میگویند: «حلقهای به طول ۸۴۴ متر که با سرعت نور حرکت میکند، باعث تولید پرتوهای ایکس قدرتمندی میشود که میتوان از آن برای اسکن غیرمخرب موادی مانند فسیلها استفاده کرد. جنینهای دایناسورها با جزئیات بیسابقهای اسکن شدهاند و میتوان سلولهای استخوان آنها را تشخیص داد.» دانشمندان با استفاده از این دادهها توانستهاند مدل سهبعدی جمجمهی این جنینهای دایناسور را بازسازی کنند.
مترجم | امید محمدی - مجله علمی ایلیاد |