عجیب اما واقعی؛ جوامع باکتریایی دارای حافظه هستند!
عجیب اما واقعی؛ جوامع باکتریایی دارای حافظه هستند!
مجله علمی ایلیاد - بر اساس یک مطالعه‌ی جدید، اگر لایه‌های زیستی یا همان مجموعه‌ی باکتری‌ها توسط نور تحریک شوند، پس از تحریک اولیه، مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور را به‌خاطر می‌سپارند. نتایج این مطالعه، طی مقاله‌ای در مجله‌ی Cell Systems منتشر شده است. در این مقاله شباهت‌های بین باکتری‌ها و نورون‌هایی که پردازش حافظه را در مغز انسان انجام می‌دهند، مورد بررسی قرار گرفته است.
پروفسور «گورول سوئل» از دانشگاه سن‌دیگوی کالیفرنیا به‌عنوان نویسنده‌ی اول مقاله، می‌گوید: «همین چند سال پیش مردم فکر نمی‌کردند که باکتری‌ها و نورون‌ها بتوانند با هم شباهتی داشته باشند؛ زیرا این دو دارای سلول‌های کاملاً متفاوتی هستند. یافته‌های ما درباره‌ی باکتری‌ها در واقع یکی از شواهدی است که می‌تواند درک این شباهت را آسان‌تر کند. اگر بتوانیم درک کنیم که چگونه چیزی با پیچیدگی نورون می‌تواند اصلاً وجود داشته باشد، می‌توانیم درک کنیم که چرا و چگونه آن چیز عملکردهایش را اجرا می‌کند.»
تیم پروفسور سوئل اخیراً کشف کرده بودند که باکتری‌ها با استفاده از کانال‌های یونی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و بر اساس آن کشفیات در مطالعه‌ی جدید نشان داده‌اند که باکتری‌ها احتمالاً قابلیت ذخیره‌ی اطلاعات درباره‌ی گذشته‌ی خود را نیز دارا هستند.
محققین در این مطالعه توانسته‌اند با استفاده از تغییرات نوری، الگوهای پیچیده‌ی حافظه را در جوامع باکتریایی میکروب‌های «باسیلوس» رمزیابی کنند. آن‌ها دریافتند که اثرات نوری پس از ساعت‌ها بر روی جوامع میکروبی باقی می‌ماند و به کمک آن می‌توان به داشتن حافظه در باکتری‌ها پی برد.
پروفسور سوئل می‌گوید: «زمانی که برای باکتری‌ها با نور ایجاد مزاحمت کردیم، آن‌ها این کار را به حافظه‌ی خود سپردند و از آن به بعد، پاسخ متفاوتی به قرار گرفتن در معرض نور دادند. پس برای اولین بار ما توانسته‌ایم به عینه ببینیم که کدام سلول‌ها دارای حافظه هستند. احتمالاً این کار را نتوانیم در مغز انسان انجام دهیم.»
دانشمندان می‌گویند: «باکتری‌ها در واقع غالب‌ترین فرم زندگی بر روی زمین هستند. داشتن توانایی در حافظه‌نگاری درون سیستم‌های باکتریایی، یکی از اولین الزامات برای انجام محاسبات با استفاده از جوامع باکتریایی است. با فعال کردن انواع مختلف محاسبات در نواحی مختلف لایه‌های زیستی، شاید بتوان مدارهای دلخواه را نیز در این لایه‌ها ایجاد کرد.»