تولد موشی با اندامهای انسانی

مجله علمی ایلیاد - زیست‌شناسان توانسته‌اند یک جنین موش‌-انسان ترکیبی بسازند که ۴ درصد بدن آن از سلول‌های انسانی ساخته شده است. این جنین موش حدود ۱۷ روز زندگی را دوام آورده است. بیشترین درصد سلول‌های انسانی در جنین موش که قبل از این دانشمندان توانسته بودند به آن دست یابند، حدود ۰.۱ درصد بوده است.

بنا به گفته‌ی «جیان فنگ» از دانشگاه بوفالو در نیویورک، دلیل ایجاد این جنین ترکیبی در واقع یافتن راهی برای رشد دادن اندام‌های انسان جهت استفاده‌ی افراد نیازمند در صف انتظار دریافت عضو بوده است.

تیم جینگ با تزریق ۱۰ سلول بنیادی انسانی به یک نطفه‌ی ۳.۵ روزه‌ی موش، به این موفقیت دست یافته‌اند. این سلول‌های انسانی در شکل‌گیری همه‌ی بافت‌های بدن جنین موش شامل چشم، کبد و گلبول‌های قرمز خون مشارکت کرده‌اند.

احتمالاً نسبت وجود سلول‌های انسانی بین بافت‌های مختلف متفاوت باشد و محققین این نسبت را مخصوصاً در مغز به‌صورت دقیق محاسبه نکرده‌اند. «پابلو روس» از دانشگاه دیویس کالیفرنیا، می‌گوید: «اولین واکنشی که ما از نتیجه‌ی به‌دست آمده داشتیم، فقط تعجب بود. اگر بتوانیم اندام‌های انسانی را در بدن حیوانات رشد دهیم، عالی می‌شود.»

مطالعات گذشته نشان داده‌اند که عدم موفقیت در تولید انسان-موش‌های قبلی این بوده است که سلول‌های بنیادی انسانی در وضعیت بهبود یافته‌ای بوده‌اند، در حالی که سلول‌های موش وضعیت کاملاً طبیعی داشته‌اند. اگر سلول‌های بنیادی موش نیز در وضعیتی مشابه سلول‌های انسانی باشند، جنین‌های به‌دست آمده حاوی هر دو نوع سلول خواهند بود.

تیم تحقیقاتی فنگ راهی پیدا کرد که بتواند سلول‌های بنیادی انسانی را به وضعیت طبیعی برگرداند و سپس آن را به نطفه‌ی موش تزریق کند. یکی دیگر از دلایل موفقیت این تیم در واقع اجازه‌ی کمیته‌ی اخلاق بود که محققین توانستند جنین‌های تولید شده را تا ۱۷ روز زنده نگه دارند، در صورتی که در مطالعات گذشته یک هفته زودتر باید آزمایش خاتمه داده می‌شد.

مرحله‌ی بعد این است که رویکرد مورد استفاده در مورد موش بر روی حیوانات بزرگ‌تری مانند خوک و گوسفند آزمایش شود، زیرا اندام داخلی این حیوانات اندازه‌ای مشابه انسان دارند. البته فنگ و تیم وی اذعان دارند که هنوز برای پیوند زدن اینگونه اندام‌ها به انسان راه بسیار زیادی باقی مانده است، ولی می‌توان به انجام آن امیدوار بود.

نتایج این مطالعه در مجله‌ی Science Advances منتشر شده است.