قدرت سیتم ایمنی بدن در مقابله با میکروب‌های فضایی
قدرت سیتم ایمنی بدن پستانداران در مقابله با میکروب‌های فضایی
مجله علمی ایلیاد - در مقاله‌ی جدیدی که دانشمندان انگلیسی، هلندی و آلمانی در مجله‌ی Microorganisms منتشر کرده‌اند، محققین به بررسی پاسخ سیستم ایمنی بدن پستانداران به پپتیدهای حاوی دو آمینواسید پرداخته‌اند. این نوع پپتیدها معمولاً در شهاب‌سنگ‌های کربنی یافت می‌شوند. تحقیقات نشان داده است که سیستم ایمنی بدن انسان به این نوع پپتیدها واکنش کارآمدی نشان نمی‌دهد و پاسخ سیستم ایمنی بدن به پپتیدهای زمینی، بسیار متفاوت است. این یافته‌ها نشان می‌‌دهند که میکرواُرگانیسم‌های فرازمینی می‌توانند خطرات مهمی برای ماموریت‌های فضایی جهت آوردن نمونه‌ها از سیارات و قمرهای دیگر به حساب آیند.
پروفور «نیل گو» از دانشگاه اگزتر، می‌گوید: «کشف آب مایع در جاهای متعددی از منظومه‌ی شمسی این احتمال را مطرح می‌کند که شاید حیات‌های میکروبی در کرات دیگر غیر از زمین نیز وجود داشته باشند و بتوانند به‌طور اتفاقی اکوسیستمی مانند زمین را ایجاد کنند. قند و آمینواسیدهای غیرمرسوم با فراوانی زیاد در شهاب‌سنگ‌های کربنی پیدا شده است. بنابراین قابل تصور است که بفهمیم میکرواُرگانیسم‌های فرازمینی می‌توانند شامل پروتئین‌هایی باشند که آمینواسیدهای نادر را درون خود دارند. ما این سوال را مطرح کرده‌ایم که آیا سیستم ایمنی بدن پستانداران می‌تواند این میکرواُرگانیسم‌ها را شناسایی کرده و پاسخ مناسبی به پروتئین‌های حاوی آمینواسیدهای نادر بدهد یا خیر؟»
دانشمندان برای پاسخ دادن به پرسش مطرح شده آزمایشی را بر روی موش‌ها طراحی کردند و واکنش سلول‌های T به عنوان سلول‌های کلیدی سیستم ایمنی به پپتیدهای حاوی آمینواسیدهای نادر را بررسی کردند. این پاسخ‌ها از کارآمدی بالایی برخوردار نبودند و سطح آن‌ها بین ۱۵ تا ۶۱ درصد پاسخ مورد نیاز بوده است. سطح پاسخ سیستم ایمنی بدن پستانداران در مواجهه با پپتیدهای زمینی مرسوم، معمولاً بین ۸۲ تا ۹۱ درصد مناسب است.
دکتر «کاتجا شافر» از دانشگاه اگزتر و ابردین، می‌گوید: «حیات بر روی زمین متکی به ۲۲ آمینواسید است. ما این نظریه را مطرح کرده‌ایم که حیات‌های شکل گرفته در محیط‌های حاوی آمینواسیدهای مختلف حاوی همان نوع آمینواسیدها خواهند بود. ما به صورت شیمیایی توانستیم پپتیدهای حاوی آمینواسیدهای نادر را سنتز کنیم و پاسخ سیستم ایمنی بدن پستانداران به آن‌ها را بررسی کنیم. بررسی‌های ما نشان داد که سلول‌های T در مواجهه با این پپتیدها فعال می‌شوند، ولی پاسخ آن‌ها از کارایی مناسبی برخوردار نیست.»