مار لویتونیوس سبک زندگی کاوندهی زمین دارد و رژیم غذایی آن مشابه کرمها و دیگر بیمهرگان است. ماکزیمم طول این مار ۱۷.۲ سانتیمتر است که آنرا به کوچکترین گونهی مار شناخته شده تبدیل میکند.
دکتر «جف وینل» از دانشگاه کانزاس، میگوید: «لویتونیوس به خاطر مینیاتوری بودن و جهت تطابق پیدا کردن با زندگی زیر زمین در دستهی مارهای معدودی قرار میگیرد که مهره دارند.»
در این مطالعه وینل و همکارانش دادههای ژنتیکی و ریختشناسی این مار جدید مرموز را مورد تحلیل و بررسی قرار دادهاند. آنها از سیتی اسکن برای بررسی دقیقتر آناتومی داخلی این مار نیز استفاده کردهاند.
محققین دریافتهاند که لویتونیوس تعداد فلسهای کمتری روی سر خود دارد و جمجمهی آن به شدت استخوانی است، چشمها و سوراخهای بینی ریزی دارد و ستون فقرات شامل سلولهای عصبی آن نیز کوچک است.
دکتر «ماریتس سانگولیا» از دانشگاه فادر ساتورنینو اوریوس بهعنوان همکار این تحقیق، میگوید: «این کشف به ما نشان داد که هنوز چیزهای زیادی برای کشف کردن در مورد گوناگونی زیستی خزندگان در جنوب فیلیپین وجود دارد. استفادهی بیش از حد انسانها از زمینهای این منطقه باعث از بین رفتن محیطزیست حیوانات این ناحیه شده است. بسیاری از جنگلهای این ناحیه تخریب و به زمینهای کشاورزی تبدیل شدهاند تا غذای مردم محلی را تامین کنند.»
وی افزود: «اطلاعات جدیدی که ما در این مطالعه و مطالعات آتی بهدست میآوریم، نشان میدهد که باید برنامهریزی مدونی برای انجام کارهای محافظتی در این منطقه اجرا شود تا از بقای گوناگونی زیستی در این ناحیه از فیلیپین اطمینان حاصل شود. ما باید از سرزمینهایی که داریم به صورت بهینه استفاده کنیم تا از گوناگونی زیستی موجود در مناطق مختلف محافظت کنیم. در این مناطق نه تنها گونههایی مانند عقابها و میمونهای شبگرد در خطر هستند، بلکه محیط زیستهای بکری مانند خاک کف جنگلها و موجودات زندهی این محیطها نیز در خطر جدی هستند.»