فلاوونوئیدها ترکیباتی هستند که معمولاً در گیاهان پیدا میشوند و بهعنوان آنتیاکسیدانهای قوی شناخته میشوند. در تحقیقات گذشته مشخص شده است که این ترکیبات میتوانند نقش محافظتی برای مغز داشته باشند.
در این مطالعه ۱،۲۵۱ نفر مبتلا به پارکینسون با متوسط سنی ۷۲ سال مورد بررسی قرار گرفتهاند. محققین از یک پرسشنامه برای تعیین میزان مصرف فلاوونوئید قبل و بعد از تشخیص بیماری در این افراد استفاده کردهاند. این پرسشنامه به طور متوسط ۳۳ سال از زندگی شرکتکنندگان در این مطالعه را در بر گرفته است. شرکتکنندگان هر چهار سال مورد پرسش قرار گرفتهاند تا میزان وجود غذاهایی مانند چای، سیب، توتها، پرتقال و آب پرتقال در رژیم غذایی آنها مشخص شود.
در پایان این مطالعه، ۹۴۴ نفر از شرکتکنندگان یعنی ۷۵ درصد آنها فوت کرده بودند. از بین این افراد ۵۱۳ نفر در اثر پارکینسون فوت کردند، ۱۱۲ نفر در اثر بیماریهای قلبی و عروقی و ۶۹ نفر نیز در اثر سرطانهای مختلف فوت کردند.
مقایسهی میزان مصرف فلاوونوئید توسط شرکتکنندگان و بررسی نرخ مرگ و میر آنها نشان داده است که مصرف فلاوونوئید حدود ۷۰ درصد شانس زنده ماندن بیماران را افزایش داده است. البته مصرف فلاوونوئید در زنان قبل از تشخیص پارکینسون تاثیری در نرخ مرگ و میر آنها نداشته است، ولی مصرف این نوع مواد مغذی پس از تشخیص پارکینسون باعث بهبود نرخ مرگ و میر در زنان و مردان شده است.
اینکه چرا افراد مبتلا به پارکینسون با مصرف فلاوونوئیدها زندگی طولانیتری دارند، هنوز معلوم نیست و باید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود. در هر صورت محققین پیشنهاد میکنند که افراد مبتلا به پارکینسون حداقل سه وعده غذاهای حاوی فلاوونوئید را در رژیم خود بگنجانند تا بتوانند طول عمر بیشتری داشته باشند.