رودست کرونا ویروس به سیستم ایمنی بدن انسان
رودست کرونا ویروس به سیستم ایمنی بدن انسان
مجله علمی ایلیاد - برخی اوقات دانشمندان مجبور به انجام کارهایی می‌شوند که تا حدودی خطرناک و شیطانی به نظر می‌رسد. به‌عنوان مثال، اگر بخواهند بدانند یک ویروس جدید که انسان‌های زیادی را به کام مرگ کشانده با چه مکانیسمی عمل می‌کند، ممکن است از عمد تعدادی از مردم را به ویروس جدید آلوده کنند یا ممکن است بخواهند روند تکاملی یک ویروس را بررسی کنند و از عمد باعث شوند ویروس جهش کند. هر چند این کارها دیوانه‌وار به نظر می‌رسند، ولی دلایل خوبی برای انجام آن‌ها وجود دارد؛ انجام این کار به دانشمندان کمک می‌کند تا درک بهتری از ویروس‌ها پیدا کنند تا بتوانند بهتر با آن‌ها مقابله کنند.
در مطالعه‌ی جدیدی که نتایج آن‌را مجله‌ی Nature Communications منتشر کرده است، کارهای جذابی در زمینه‌ی تحقیقات ویروس‌شناسی انجام شده است. در این مطالعه، دانشمندان آلمانی و انگلیسی یک کرونا ویروس جدید را در آزمایشگاه ساختند و چیزهای مهمی در مورد این ویروس کشف کردند.
محققین دریافتند که پروتئین تهاجمی ویروس کرونا دارای نوعی مکانیسم سوئیچینگ است. این پروتئین با اسیدهای چرب ملتهب جفت می‌شود و ساختار آن تغییر می‌کند و به این ترتیب، برای سیستم ایمنی بدن میزبان خود کمتر قابل مشاهده است.
مطالعه‌ی کرونا ویروس در آزمایشگاه دارای چالش‌های فراوانی است که یکی از مهم‌ترین آن‌ها امکان آلوده شدن خود محققین است. به همین خاطر محققین در این مطالعه با استفاده از یک روش خاص توانسته‌اند ذرات ویروس کرونای جدید را که «ویریون» نامیده می‌شوند، در آزمایشگاه بسازند. این ذرات ساختاری مشابه ویروس‌های واقعی دارند، ولی اطلاعات ژنتیکی درون آن‌ها وجود ندارد، بنابراین خطری برای محققین ندارند.
دانشمندان در تحقیقات قبلی دریافته بودند که پروتئین تهاجمی کرونا ویروس به همراه خود جعبه‌ای حاوی یک نوع اسید چرب نیز دارد. این اسید چرب در واقع در همان جایی قرار دارد که سیستم ایمنی بدن برای شناسایی عوامل بیماری‌زا مورد هدف قرار می‌دهد. تحقیقات جدید نشان داده است که کرونا ویروس جدید از پاسخ سیستم ایمنی بدن ما به نفع خود استفاده می‌کند؛ زمانی که اسید چرب موجود در مولکول‌های سیستم ایمنی بدن انسان‌ها با اسید چرب موجود روی پروتئین تهاجمی ویروس جفت می‌شود، امکان شناسایی ویروس کاهش پیدا می‌کند.
در این حالت، امکان آلوده شدن سلول‌های بدن میزبان نیز کاهش پیدا می‌کند، ولی در عین حال دیگر سلول‌های ایمنی بدن نیز نمی‌توانند ویروس را شناسایی کنند. بنابراین ویروس مدت زمان طولانی در بدن باقی می‌ماند و ممکن است بتواند طی یک فرصت کوچک در بدن میزبان تکثیر شود.