آیا تنبیه بدنی کودکان در تربیت آن‌ها موثر است؟
آیا تنبیه بدنی کودکان در تربیت آن‌ها موثر است؟
مجله علمی ایلیاد - یک مطالعه‌ی جدید نشان داده است، نتیجه‌ی درازمدت تنبیه بدنی کودکان، برعکس آن‌چیزی که والدین انتظار دارند. این مطالعه نشان داده است کودکانی که توسط والدین‌شان تنبیه بدنی می‌شوند، در مقایسه با کودکانی که تنبیه بدنی نمی‌شوند، بیشتر مورد آسیب‌های اجتماعی هستند و باعث بُروز تعدادی از رفتارهای اجتماعی بَد و خطرناک در آینده می‌شود. این تحقیق شواهدی را عیان کرده است که نشان می‌دهد، تنبیه بدنی می‌تواند تاثیرات بلندمدتی بر روی کودکان داشته باشد که تا بزرگسالی همراه آن‌ها خواهد بود.
منظور از تنبیه بدنی در این تحقیق زمانی است که والدین به‌عنوان راهی برای اصلاح و تربیت، کودکان خود را کتک می‌زنند. طی تحقیقات سال‌های اخیر، تعدادی از تفاوت‌های رفتاری و شناختی در کودکانی که مورد تنبیه والدین قرار گرفته بودند، مشخص و معرفی شده است. هرچند که در نسل‌های گذشته، کتک زدن یک راه بسیار محبوب برای کنترل و تربیت کودکان بود، امروزه این روش مورد انتقادهای شدیدی قرار دارد.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که بسیاری از والدین هنوز از کتک‌زدن به‌عنوان ابزاری کمک‌تربیتی استفاده می‌کنند. این مطالعه مشخص کرد که نیمی از والدین آمریکایی در دوره‌ی یک ساله گذشته و یک‌سوم آن‌ها در دوره‌ی یک هفتهی گذشته، فرزندان خود را کتک زدنده‌اند. پژوهش دانشمندان روی کودکان ۵ تا ۷ ساله نشان می‌دهد که تنبیه بدنی ممکن است رشد اجتماعی را در معیارهایی مهم تغییر دهد؛ رفتارهای تعاملی، خودکنترلی و مهارت‌های اجتماعی از جمله‌ی این معیارهاست.
محققین این مطالعه، ضمن اعتراف به کمبود تحقیقات موثر در زمینه‌ی اثرات نامطلوب تنبیه بدنی بر کودکان، باور دارند که با آگاهی بخشیدن به والدین می‌توان از خشونت علیه کودکان جلوگیری کرد. هدف نهایی آن‌ها حذف هر چه بیشتر رفتارهای خشونت‌آمیز جسمی و روحی در گروه کودکان ۵ تا ۷ ساله است. جامعه‌ی مورد مطالعه‌ی این تحقیق نشان داد که بیش از ۱۷،۰۰۰ نفر در طول عمرشان تجربه‌ی کتک خوردن از والدین‌شان را داشته‌اند و بیش از ۱۰،۰۰۰ نفر اخیراً تنبیه بدنی شده‌اند.
این مطالعه همچنین کودکانی را که بیش از دو بار در هفته کتک خورده بودند را حذف کرد. در نهایت مشخص شد ۶۱ درصد از کودکان در مقطعی از زندگی خود تنبیه بدنی شده‌اند، در حالی که ۲۸ درصد در هفتهی گذشته مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودند. کودکان کتک‌خورده در سنین ۶ تا ۷ سالگی خودکنترلی و مهارت‌های اجتماعی کمتری داشتند که نشان‌دهنده‌ی وجود نقص در رشد آن‌ها بوده است.
این محققین باور دارند که اگر کتک زدن کودکان کنار گذاشته شود، می‌تواند آثار مخرب ایجاد شده در گذشته را کاهش دهد یا آن‌ها را به‌کلی حذف کند. بر اساس این تحقیق، به نظر می‌رسد کتک زدن کودکان نتایجی برعکس با آن چیزی که والدین انتظار دارند خواهد داشت، باعث ایجاد روحیه‌ی نظم و انضباط در کودکان نمی‌شود و تنها مانع رشد اجتماعی آن‌ها خواهد شد.
این مطالعه درمجله‌ی Child Abuse and Neglect منتشر شده است.