کشف دو سیاه‌چاله‌ی در حال برخورد با یکدیگر
کشف دو سیاه‌چاله‌ی در حال برخورد با یکدیگر
مجله علمی ایلیاد - کهکشان‌ها از میلیاردها ستاره، گاز و گردوغبار و مقادیر زیادی ماده‌ی تاریک تشکیل شده‌اند. تقریباً همه‌ی کهکشان‌ها در مرکز خود دارای سیاه‌چاله هستند. کهکشان‌ها و سیاه‌چاله‌های موجود در مرکز آن‌ها از طریق ادغام شدن با یکدیگر رشد می‌کنند و به تکامل می‌رسند. در واقع اجرام کوچک‌تر با یکدیگر ادغام می‌شوند و اجرام بزرگ‌تر را شکل می‌دهند. با این حال، اولین مراحل تکامل کهکشان‌ها که شامل ادغام اولین کهکشان‌ها است تا کنون کمتر شناخته شده است.
اینکه چگونه اولین ادغام‌ها بر روی ریخت‌شناسی کهکشان‌های باستانی اثر داشته‌اند و ستاره‌زایی در آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده‌اند، مشخص نیست.
ستاره‌شناسان همچنین نمی‌دانند اولین سیاه‌چاله که در مرکز اولین کهکشان قرار داشته چه اندازه‌ای داشته است و اولین ادغام کهکشان‌ها چگونه در تاریخچه‌ی تکامل کهکشان‌ها اثر گذاشته است.
نادانسته‌های مطرح شده همگی به این دلیل ناشناخته باقی مانده‌اند که اولین ادغام‌ها در فاصله‌ی دوری از ما بوده است و رصد مستقیم آن‌ها غیرممکن است. یکی از راه‌هایی که می‌توان به کمک آن بر این مشکل فائق آمد، این است که ادغام‌های مشابه کنونی مورد رصد دقیق قرار گیرد. به عبارت دیگر دانشمندان باید دنبال جفت کهکشان‌های کوتوله‌ای باشند که تا کنون زندگی آرامی داشته‌اند و با هیچ چیزی ادغام نشده‌اند و اخیراً به یکدیگر نزدیک شده‌اند و به سمت ادغام رفته‌اند.
این کهکشان‌ها هیچ نوع رشد یا تکاملی را تجربه نکرده‌اند و می‌توان آن‌ها را مشابه کهکشان‌های نخستین فرض کرد. رصد این کهکشان‌ها و ادغام آن‌ها در یکدیگر می‌تواند اطلاعات خوبی در مورد ادغام اولین کهکشان‌ها با یکدیگر به‌دست دهد. سیاه‌چاله‌ی مرکزی این کهکشان‌ها نیز رشد آنچنانی نداشته است و اطلاعات خوبی درون آن‌ها نهفته است.
در گذشته، سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم زیادی کشف شده است که در حال ادغام با یکدیگر بوده‌اند، ولی تا کنون جستجوی ستاره‌شناسان برای کشف کهکشان‌های کوتوله‌ی در حال برخورد با یکدیگر ناموفق بوده است. اکنون دانشمندان با استفاده از داده‌های به‌دست آمده توسط رصدخانه‌ی چاندرا، توانسته‌اند شواهد جالبی در این زمینه کشف کنند.
یکی از جفت کهکشان‌های کوتوله‌ای که دانشمندان آن‌ها را در حال برخورد با یکدیگر رصد کرده‌اند، در خوشه‌ی کهکشانی «Abell 133» قرار دارند که ۷۶۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند. این جفت کهکشان در مراحل آخر ادغام هستند و اثر کِشندی ناشی از برخورد آن‌ها با یکدیگر باعث به‌وجود آمدن دُم‌های بلندی برای آن‌ها شده است. این جفت کهکشان اکنون دارای یک نام هستند، زیرا روند ادغام آن‌ها تقریباً به پایان رسیده است و تبدیل به یک کهکشان شده‌اند.
دانشمندان همچنین جفت کهکشانی دیگری نیز کشف کرده‌اند که در مراحل اولیه‌ی ادغام هستند و به همین دلیل دو کهکشان در حال حاضر توسط پُلی از ستاره‌ها و گازها به یکدیگر متصل هستند.
رصدهای بیشتر این دو جفت کهکشان‌های کوتوله می‌تواند به درک بهتر دانشمندان از روند رشد و تکامل کهکشان‌ها و سیاه‌چاله‌های مرکزی آن‌ها کمک کند.