چرا برخی افراد ذاتاً مدیران و رهبران موفقی هستند؟

 

مجله علمی ایلیاد - نرخ پایین مسئولیت‌گریزی شاخص تعیین‌کننده‌ی مهمی از تصمیم‌گیری است. مدیران تمایل بیشتری به مسئولیت‌پذیری و گرفتن تصمیماتی دارند که بر رفاه دیگران تأثیر می‌گذارند. در یک مطالعه‌ی جدید، محققان دانشگاه زوریخ فرآیندهای شناختی و عصبی-بیولوژیکی را شناسایی کردند که تعیین می‌کنند آیا فردی تمایل بیشتری برای مدیریت و رهبری جامعه‌ای را دارند یا خیر؟

والدین، رئیسای شرکت‌ها و ژنرال‌های ارتش و همچنین معلمان و سران دولت‌ها، همگی باید تصمیماتی بگیرند که نه تنها بر خودشان، بلکه بر دیگران نیز تاثیر می‌گذارند. گاهی‌اوقات، این تصمیمات پیامدهایی را برای افراد در پی دارند، اما گاهی ‌اوقات کل سازمان‌ها یا حتی کشور‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

محققان اقتصاددان بررسی کردند که چه چیزی افراد را از لحاظ توانایی‌های مدیریتیِ بالا با یکدیگر متمایز می‌کند. در این مطالعه که به‌تازگی در مجله‌ی Science منتشر شده، محققان فرآیند تصمیم‌گیری رایجی را شناسایی کردند که پیروان مدیران را توصیف می‌کند؛ مسئولیت‌گریزی یا عدم تمایل به گرفتن تصمیماتی که بر دیگران تاثیر می‌گذارند.

در این مطالعه، مدیران و رهبران گروه‌ها یا خودشان می‌توانند تصمیم‌گیری کنند یا آن‌را به گروه محول کنند. یک تمایز میان آزمایش‌های «شخصی» که در آن، پیامدهایی فقط برای تصمیم‌گیرنده وجود داشت و آزمایش‌های «گروهی» که در آن پیامدهایی برای کل گروه وجود داشت، برقرار شد. فرآیندهای عصبی-بیولوژیکی که در مغز شرکت‌کنندگان در زمان تصمیم‌گیری رخ داد با استفاده از عکس‌برداری رزونانس مغناطیسی عملکردی «fMRI» بررسی شدند.

دانشمندان باورهای بصری رایج را آزمایش کردند، مثلاً این مفهوم که افرادی که کمتر از ضررهای بالقوه‌ی ریسک‌پذیری یا خطر کردن می‌ترسند یا کسانی که دوست دارند تحت کنترل باشند، تمایل بیشتری به محول کردن مسئولیت‌ها به دیگران دارند. هرچند، این خصوصیات شدت تفاوت ریسک‌گریزی در شرکت‌کنندکان مسابقه را توضیح نداد. در عوض، آن‌ها دریافتند که مسئولیت‌گریزی ناشی از نیاز به قطعیت نسبت به تاثیر تصمیمات بر دیگران است. این نیاز به قطعیت، در کسانی که مسئولیت‌گریزی بیشتری داشتند، عمیق‌تر بود.

نویسنده‌ی ارشد «میکاه ادلسون»، گفت: «از آنجایی‌که این چارچوب بر تغییر در مقدار قطعیتِ لازم برای تصمیم‌گیری تاکید دارد، نه تمایل کلی افراد به تضمین کنترل، می‌تواند انواع مختلف مدیریت را توضیح دهد که عبارتند از مدیران مستبدی که بیشتر تصمیمات را خودشان می‌گیرند و مدیران عدالت‌طلبی که به‌طور مکرر به دنبال اجماع‌ گروهی هستند.»

 

نوشته: University of Zurich
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد