چرا برخی افراد نسبت به دیگران بیشتر حساس هستند؟
مجله علمی ایلیاد - برخی از مردم حساسیت شخصیتی بیشتری نسبت به بقیه دارند و طبق تحقیقات جدیدی که دانشمندان انجام دادهاند این موضوع به ژنهای انسان ارتباط دارد.
در مطالعهی جدیدی که به سرپرستی دانشگاه کوئین مری لندن انجام شده است، دوقلوهای همسان و دوقلوهای غیرهمسان ۱۷ ساله، با یکدیگر مقایسه شدهاند تا مشخص شود که میزان حساسیت آنها به محیط اطراف ارتباط دارد یا بخشی از ژن آنها است.
دوقلوهایی که با هم بزرگ شدهاند، معمولاً محیط مشابهی را تجربه کردهاند، ولی فقط دوقلوهای همسان هستند که ژنهای مشابه دارند و دوقلوهای غیرهمسان مانند برادر و خواهرهای معمولی هستند. اگر دوقلوهای همسان به نسبت دوقلوهای غیرهمسان تشابه حساسیت شخصیتی با یکدیگر نداشته باشند، میتوان گفت که ژنتیک نقشی در میزان حساسیت ندارد.
محققین با آنالیزهایی که انجام دادهاند دریافتهاند که ۴۷ درصد تفاوتهایی که در میزان حساسیت افراد با یکدیگر وجود دارد، به تفاوت ژنتیکی آنها برمیگردد و ۵۳ درصد آن به عوامل محیطی ارتباط دارد. نتایج این مطالعه در مجلهی Molecular Psychiatry به چاپ رسیده است.
پروفسور «مایکل پلوز» بهعنوان سرپرست تیم تحقیقاتی، میگوید: «همهی ما تحت تاثیر نتایج این مطالعه قرار گرفتیم. حساسیت شخصیتی یکی از صفات پایهای در انسانها است. انسانها در مقابل تجاربی که برای آنها رخ میدهد، واکنشهای مختلفی دارند. دانشمندان تا کنون فهمیده بودند که حساسیت در افراد به ژنتیک ربط دارد، ولی ما برای اولین بار این موضوع را به صورت کمی اثبات کردیم.»
در این مطالعه بالغ بر ۲،۸۰۰ دوقلو مورد بررسی قرار گرفتهاند که ۱۰۰۰ جفت آنها دوقلوهای همسان و بقیه دوقلوهای ناهمسان بودهاند. از همهی این شرکتکنندگان خواسته شد تا یک پرسشنامه را پاسخ دهند که به کمک آن میتوان میزان حساسیت افراد به محیط اطراف را درک کرد. در این مطالعه انواع مختلف حساسیت شخصیتی شامل حساسیت به اتفاقات منفی، حساسیت نسبت به اتفاقات مثبت و حساسیت به صورت عام، مورد بررسی قرار گرفته است.
دکتر «الهام عصاری» بهعنوان همکار این تحقیق، میگوید: «اگر یک کودک نسبت به اتفاقات منفی حساسیت داشته باشد، بنابراین راحتتر در موقعیتهای چالشبرانگیز دچار استرس و اضطراب میشود. ما دریافتهایم که این مساله ریشه در ژنتیک افراد دارد.»
محققین در این مطالعه، ارتباط حساسیت شخصیتی با دیگر خصوصیات شخصیتی انسان را نیز بررسی کردهاند و دریافتهاند که حساس بودن با عصبی بودن و برونگرا بودن پایههای ژنتیکی مشابهی دارد.