آیا امکان کاهش چربی از طریق عرق کردن وجود دارد؟
آیا امکان کاهش چربی از طریق عرق کردن وجود دارد؟
مجله علمی ایلیاد - علوم تصادفی یکی از بهترین انواع علوم هستند. یکی از مهم‌ترین داروهایی که تا کنون ساخته شده «پنیسیلین» است که کاملاً به صورت تصادفی کشف شد.
اخیراً محققین دانشگاه پنسیلوانیا به دنبال راهی برای درمان دیابت نوع ۲ بودند که به کشف دیگری دست یافتند. آن‌ها در حین آزمایش‌های خود به راه جدیدی برای کاهش وزن دست یافتند. نتایج این کشف غیرمنتظره در مجله‌ی Science منتشر شده است.
محققین برای درمان موش‌هایی که به دیابت نوع ۲ مبتلا بودند، درمانی پیشنهاد داده بودند ولی نتیجه‌ی آن طبق انتظار نبود. با اعمال درمان مورد نظر محققین، ماده‌ای لزج از پوست موش‌ها ترشح شد. این ماده‌ی ناشناخته کل بدن موش‌ها را پوشاند و آنالیز آن نشان داد که این ماده در حقیقت چربی است. در واقع درمانی که محققین برای دیابت استفاده کرده بودند، باعث شد چربی بدن موش مستقیماً از پوست آن خارج شود.
درمان مورد استفاده توسط محققین «TSLP» نام دارد. TSLP یک سیتوکین است که به عنوان فعال‌کننده‌ی سلول‌های ایمنی بدن شناخته می‌شود. سلول‌های ایمنی که توسط این سیتوکین فعال می‌شوند، کنترل‌کننده‌ی التهابات بدن هستند. کنترل التهابات راهی است که به کمک آن می‌توان از دیابت نوع ۲ و چاقی جلوگیری کرد. محققین این نظریه را مطرح کرده‌اند که TSLP می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند تا با بیماری مقابله کند.
محققین برای تست نظریه‌ی خود، TSLP را با روش‌های خاص به موش‌ها تزریق کردند و دریافتند که پوست موش در اثر تزریق این ماده موادی تولید می‌کند که لیپید فراوانی در آن موجود است. این لیپیدها شامل چربی‌ها و روغن‌های زیادی هستند و از پوست در برابر باکتری‌ها و قارچ‌ها محافظت می‌کنند. در اثر تزریق TSLP، سلول‌های T از سیستم ایمنی به سمت پوست مهاجرت می‌کنند و باعث ترشح بیشتر مواد چربی از پوست می‌شوند.
در طول آزمایش محققین بر روی موش‌ها، نصف بافت‌های چربی بدن موش‌ها که اندام‌های آن‌ها را پوشانده بود از بین رفت. این چربی‌ها تاثیر زیادی بر نرخ مرگ و میر موش‌ها دارند.
کاربردهای این کشف اتفاقی می‌تواند خیلی زیاد باشد، زیرا با وضعیتی که چاقی مخصوصاً در کشورهای پیشرفته‌ی دنیا دارد، نیاز به یک روش قابل اتکا برای درمان آن واقعاً ضروری است. تزریق TSLP علاوه بر مزایایی که برای درمان چاقی دارد، می‌تواند بیماری‌های پوستی مانند اگزما را نیز درمان کند.
لازم به ذکر است که این مطالعه در واقع راه را برای مطالعات بیشتر در این زمینه هموار کرده است، زیرا قبل از استفاده‌ی انسانی این ماده باید آزمایش‌های خیلی بیشتری انجام شود. محققین در وهله‌ی اول باید مکانیسم پشت این قضیه را درک کنند تا بتوانند آن‌را تبدیل به یک راه درمانی کنند.