وجه اشتراک گونه‌های در حال انقراض چیست؟
وجه اشتراک گونه‌های در حال انقراض چیست؟
مجله علمی ایلیاد - فعالیت‌های انسانی باعث می‌شود برخی از گیاهان و حیوانات با نرخ نگران‌کننده‌ای رو به انقراض بروند. از بین رفتن مکان زیست حیوانات، ماهی‌گیری بیش از حد و گرمایش و آلودگی جهانی باعث شده است نرخ نابودی گیاهان و حیوانات روی زمین افزایش جدی داشته باشد.
در مطالعه‌ی جدیدی که محققین آمریکایی انجام داده‌اند، صفات مشترک بین گیاهان، پرندگان و پستانداران در معرض انقراض شناسایی شده است.
تاکنون مطالعات کمی برای پیش‌بینی اینکه کدام گونه‌ها در آینده در معرض انقراض خواهند بود انجام شده است. الگوی زندگی و مدت زمانی که یک گونه زندگی می‌کند، نرخ رشد و تولیدمثل این گونه‌ها همگی عواملی هستند که مشخص می‌کنند کدام گونه‌ها در برابر محیطی که انسان‌ها بر روی زمین ساخته‌اند، مقاومت خواهند کرد و منقرض نمی‌شوند.
در این مطالعه‌ی جدید محققین نرخ رشد، تولیدمثل و طول عمر ۱۵۹ گونه‌ی گیاهی و حیوانی را مورد آنالیز قرار داده‌اند. آن‌ها تلاش کرده‌اند گونه‌هایی که در فهرست قرمز احتمال انقراض قرار دارند را نیز مورد آنالیز قرار دهند.
هر چند در این مطالعه نمونه‌ی کوچکی از گونه‌های موجود در جهان انتخاب شده است، ولی محققین توانسته‌اند گونه‌های در خطر انقراض را از بین این گروه پیدا کنند. به‌عنوان مثال، پستاندارانی که مدت زمان هر نسل آن‌ها طولانی‌تر است، بیشتر در معرض انقراض هستند. شاید دلیل این واقعیت این است که مدت زمان زیادی طول می‌کشد که یک نسل از این گونه‌ها بالغ شده و بتواند تولیدمثل کنند. اگر یک گونه نتواند به آسانی خود را با تغییرات زیست‌محیطی سازگار کند و یا در طول زندگی خود تنها یک بار تولیدمثل کند، با احتمال بیشتری منقرض خواهد شد.
پرندگانی که تولیدمثل بالایی دارند و رشد بالایی دارند نیز در معرض انقراض زیادی هستند. این نتیجه کاملاً غیرمنتظره بوده است. در صورتی که در مطالعات دیگر برعکس این نتایج به‌دست آمده بود. در مورد گیاهان، گیاهانی که ساقه‌ی نرم و نازک دارند و با زمستان می‌میرند و با بهار دوباره رشد می‌کنند، بیشتر در معرض انقراض هستند. در مورد درختان هیچ الگوی مشخصی برای احتمال انقراض کشف نشده است.
نتایج این مطالعه با مطالعات گذشته سازگاری خوبی دارد. در مطالعات گذشته محققین دریافته بودند که گونه‌های در معرض خطر انقراض معمولاً در بالای زنجیره‌ی غذایی قرار دارند و جمعیت پراکنده‌ای دارند و بازه‌ی جغرافیایی زیست آن‌ها محدود است.