ماهیت هزینه دادرسی

در ایران بر خلاف بیشتر خدمات عمومی، مانند آموزش و پرورش، برقراری امنیت و غیره کهرایگان بوده و هزینه مستقیمی را به اشخاص بهره‌مند از آن تحمیل نمی نماید ،دادخواهی و احقاقحق، اصول مستلزم پرداخت هزینه است .این هزینه را در ابتدا خواهان  باید پرداخت نماید، اماچنانچه در دعوا پیروز گردید، با حکم دادگاه وبه درخواست وی از خوانده قابل استرداد است.

بنابراین خواهان علم الاصول ،می بایست هزینه دادرسی مقرر را پرداخت نماید در حقیقت، بهموجب بند 1 ماده ۵۳ ق. ج.، با توجه به صدر ماده چنانچه به درخواست و پیوست‌های آن به میزانمقرر در قانون تمبر الصاق نشده و یا هزینه‌های مقرر پرداخت شده باشد دادخواست توقیف می شود

؛در این صورت نیز دادگاه باید به صدور اخطار رفع نقص اقدام نماید و میزان هزینه دادرسی را کهدادخواست دهنده باید پرداخت کند مشخص نماید. بر اساس ماده ۳ قانون و.د.د.و...،هزینه دادرسی به مفهوم اعم، شامل بهای ورقه دادخواست ،هزینه دادخواست، هزینه تطبیق اوراق با اصل آنها و هزینه

بررسی قرار می گیرد. در صورتی که دعاوی متعدد به موجب یک دادخواست اقامه شود هزینهدادرسی هر دعوا باید جداگانه محاسبه و جمع آنها پرداخت شود .

درواقع در مورد کلیات ماهیت هزینه دادرسی میتوان گفت رسیدگی به دعاوی مشمول هزینه هایی میشود که این هزینه ها پرداختی توسط مردم صرف تامین سرمایه موردنیاز دستگاه قضایی که شامل حقوق کارمندان ،قضات وسایر مخارج دستگاه قضایی میشود که میتوان از آن بعنوان نوعی مالیات نیز نامبرد.