اهمیت آزمون تکرارپذیری در مطالعات
مجله علمی ایلیاد - آخرین آزمایش‌ها در خصوص بررسی قابلیت تکرارپذیری تعدادی از مقاله‌های مرتبط با سرطان، بسیاری از نتایج را تایید کرده است. از میان پنج مطالعه‌ی ابتدایی، فقط دو مقاله موفق به گرفتن تاییدیه به‌عنوان بخشی از پروژه «زیست‌شناسی سرطان» شده است. این پروژه با همکاری مرکز علوم آزاد آمریکا و مرکز مبادله‌ی علم انجام شد. ۸۹ درصد از مطالعات در تکرار نتایج ناکام ماندند.
تکرار کردن در علم اهمیت بالایی دارد. برای اینکه اطمینان بیشتری نسبت به نتایج تحقیق داشته باشیم، باید آن‌را تکرار کرد تا به نتایج مشابهی دست یافت. تمامی دانشمندان درباره‌ی نحوه‌ی تفسیر نتایج توافق نظر ندارند؛ اما وقتی روشی بیش از یک مجموعه‌داده تولید می‌کند، اطمینان در آزمایش تا حد زیادی کاهش می‌یابد. در سال‌های اخیر، علم روانشناسی با اصطلاحی موسوم به «بحران تکرارپذیری» دچار چالش‌هایی شده است. یعنی آزمایش‌های تکرار شده و غالباً تاثیرگذار به مشاهدات یکسانی نمی‌رسند. شاید گذاشتن نام بحران بر روی آن قدری افراطی باشد، اما بررسی انجام شده در سال گذشته توسط مجله‌ی Nature دریافت که بیش از ۱،۵۷۶ محقق ادعا کردند که مشکلی مهم وجود دارد.
دلایل و دیدگاه‌های متعددی وجود دارد که چرا بسیاری از آزمایش‌ها فرآیند تکثیر را به چالش می‌کشند. برای مثال، اینکه به جای اختصاص زمان کافی برای بررسی یافته‌های قدیمی همواره سعی بر انتشار یافته‌های جدید می‌شود، به این خاطر مورد سرزنش قرار گرفته که ایجاد مجموعه‌ای طبیعی از علوم بد را در پی دارد. پروژه یاد شده می‌تواند واکنشى عملی به این مسئله باشد، زیرا با شناسایی عوامل موثر بر توانایی ما در تکرار نتایج، شواهدی را درباره‌ی ماهیت تکرارپذیری در تحقیقات سرطان فراهم می‌کند. در این پروژه، پنجاه مقاله مرتبط با سرطان که بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ منتشر شدند، به بررسی رسیدند. اما همه‌ی محققان تمایل نداشتند که مقاله‌هایشان مورد بازبینی‌های محکم قرار بگیرد. به همین منظور، فقط به ۲۹ مقاله اجازه بررسی داده شد. در ماه ژانویه، فاز اول نتایج به بیرون آمد.
از پنج مطالعه کلیدی، دو مورد به‌صورت رضایت بخش تکرار گشت؛ دو مورد با مشکلات فنی گیج‌کننده‌ای روبه‌رو شد و یک مورد هم اصلا تکرار نشد. همچنانکه از وخیم بودن نتایج پیداست، دانستن نحوه‌ی تفسیر نتایج هم کار سختی است. از طرفی، اطمینان ما نسبت به مفید بودن چنین تحقیقی باید دچار تزلزل شود. اما برخی از پیچیده بودن علم سخن به میان آورده‌اند. «چارلز سایرز»، ویراستار eLife و زیست‌شناس سرطان در ماه ژانویه اعلام کرده بود: «افراد همیشه این نظرات بی‌معنی را مطرح می کنند که تکرارپذیری در علم وجود ندارد. خب با توجه به این پنج مقاله‌ی نخست می‌توان استنباط کرد که همواره لایه‌هایی از پیچیدگی وجود دارد و اظهار چنین عقایدی مستلزم بررسی‌های بیشتر است.»
محققان به بررسی گزارشی تحت عنوان «جهش‌های یافت شده در برخی انواع سرطان خون و سرطان مغز» منتشر شده در مجله‌ی Cancer Cell on mutations و مقاله‌ای دیگر با عنوان «بازدارنده‌ای که جلوی تقسیم سلول‌های سرطان خون را می‌گیرد»، پرداختند. هر دوی این مقاله‌ها توانستند بخش های مهمی از تحقیقات قبلی را تکرار کنند. یعنی تاکنون چهار مورد از مجموع هفت آزمایش موفق به پشتیبانی از یافته‌ها شده‌اند. اما همه‌ی نتایج عالی نبود. علی‌رغم اینکه آن بازدارنده‌ی یاد شده به کاهش رشد سلول‌های سرطانی در موش‌ها منجر گردید، اما مطالعه‌ی جدید از افزایش عمر موش‌ها خبری به‌دست نداد. چون مطالعه‌ی جدید قدری از روش قبلی فاصله گرفت، محققان فکر می‌کنند که تاکید زیاد بر این اختلاف جزئی درست نیست.
«کارن آدلمن»، زیست‌شناس مولکولی در دانشگاه هاروارد در مجله‌ی Science اعلام کرد: «به‌نظر من نباید زیاد بر نبود تفاوت‌های آماری معنادار به‌عنوان نقطه‌ی نهایی تاکید کرد. در سال‌های آتی خبرهای بیشتری در رابطه با تکرار آزمایش‌ها و مقاله‌ها شنیده خواهد شد. پس نفس خود را حبس نکنید، چون برخی در این امر به موفقیت رسیده و برخی در تکرار نتایج ناکام خواهند بود. موفقیت واقعی، دستیابی به اطلاعات جدیدی خواهد بود که می‌توان از آنها برای گسترش و تقویت علم استفاده کرد.»