چگونه علائم آندومتروز را تشخیص دهیم؟
شناسایی علائم مشترک
مجله‌ی آموزش ایلیاد - اگر متوجه شده‌اید که دوره‌های قاعدگی شما نسبت به دیگران بسیار مشکل‌تر است، مسئله ممکن است بیش از گرفتگی‌های عادی باشد. پریودهای دردناک مشهورترین علامت آندومتروز یا نابه‌جایی آستر رحم است، وضعیتی که در آن آستر رحمی در خارج از رحم رشد می‌کند. در حالی که درمانی برای آندومتروز وجود ندارد، روش‌هایی وجود دارد که می‌تواند درد شما و سایر علائم مرتبط را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد. توجه و درمان فوری پزشکی ضروری است، به خصوص اگر می‌خواهید باردار شوید، زیرا آندومتروز می‌تواند باروری را تهدید کند.
شناسایی علائم مشترک
قبل، حین و بعد از قاعدگی به درد قابل توجه لگن توجه کنید
گرفتگی یک قسمت عادی از هر دوره قاعدگی است. با این حال، اگر شما دارای درد قابل توجه و ناتوان کننده‌ای هستید که به مسکن‌های بدون نسخه پاسخ نمی‌دهد، ممکن است دچار آندومتروز شوید.
• درد ناشی از آندومتروز بیشتر از گرفتگی‌های دوره عادی است. اگر درد ۲ یا ۳ روز قبل از شروع قاعدگی شروع شود و ۲ یا ۳ روز بعد از اتمام دوره هنوز ادامه یابد، ممکن است دچار آندومتروز شوید.
• درد ناشی از آندومتروز بیشتر از گرفتگی‌های دوره عادی است. اگر درد ۲ یا ۳ روز قبل از شروع قاعدگی شروع شود و ۲ یا ۳ روز بعد از اتمام دوره هنوز ادامه یابد، ممکن است دچار آندومتروز شوید.
ببینید که آیا در طول مقاربت یا بعد از آن، دردهای لگنی دارید. یا خیر
اگر از نظر جنسی فعال هستید و فهمیدید که رابطه جنسی برای شما دردناک است، به خصوص هنگامی که به پریود خود نزدیک می‌شوید، این ممکن است نشانه‌ای از ابتلا به آندومتروز باشد.
• درد در طول رابطه همچنین ممکن است همراه با خونریزی باشد. تشخیص این مسئله با رابطه‌های جنسی که در طول دوره یا بلافاصله پس از پایان آن انجام می‌شود، ساده‌تر است.
• درد در طول رابطه همچنین ممکن است همراه با خونریزی باشد. تشخیص این مسئله با رابطه‌های جنسی که در طول دوره یا بلافاصله پس از پایان آن انجام می‌شود، ساده‌تر است.
خونریزی قاعدگی معمول خود را ارزیابی کنید
اگر دارای خونریزی قاعدگی سنگین‌تر از حد نرمال و برای مدت زمان طولانی‌تری باشید، احتمالاً به آندومتروز مبتلا هستید. به طور معمول، دوره‌ای که به طور مداوم ۷ روز یا بیشتر طول بکشد، نشانه آندومتروز است.
• تشخیص اینکه خونریزی قاعدگی شما زیاد است یا در محدوده «طبیعی» است، دشوار است. به طور کلی، اگر شما نیاز دارید حداقل یک بار در ساعت نوار بهداشتی خود را تعویض کنید، یا اگر به طور مرتب لخته‌های خون زیادی را پشت سر می‌گذارید، می‌توانید خونریزی خود را غیرطبیعی سنگین بدانید.
• تشخیص اینکه خونریزی قاعدگی شما زیاد است یا در محدوده «طبیعی» است، دشوار است. به طور کلی، اگر شما نیاز دارید حداقل یک بار در ساعت نوار بهداشتی خود را تعویض کنید، یا اگر به طور مرتب لخته‌های خون زیادی را پشت سر می‌گذارید، می‌توانید خونریزی خود را غیرطبیعی سنگین بدانید.
حرکات روده را از نظر درد یا خون کنترل کنید
بسته به جایی که آستر رحم رشد می‌کند، ممکن است در حین حرکت روده نیز مشکل داشته باشید، یا متوجه خون در مدفوع یا اطراف مقعد شوید. احتمالاً این اتفاق بلافاصله قبل، حین یا بلافاصله بعد از دوره قاعدگی رخ می‌دهد.
• سایر مشکلات دستگاه گوارش مانند تهوع، اسهال یا یبوست نیز ممکن است از علائم آندومتروز باشد، به خصوص اگر این مشکلات را بطور مداوم در طول و بلافاصله پس از قاعدگی خود داشته باشید.
• سایر مشکلات دستگاه گوارش مانند تهوع، اسهال یا یبوست نیز ممکن است از علائم آندومتروز باشد، به خصوص اگر این مشکلات را بطور مداوم در طول و بلافاصله پس از قاعدگی خود داشته باشید.
ببینید آیا علائم دیگر مربوط به آندومتروز را دارید یا خیر
خستگی، نفخ، کمردرد و علائم مشابه می‌تواند در هر دوره‌ای مشترک باشد. اما، اگر هر یک از این علائم شدید و مداوم باشد، ممکن است نشانگر ابتلا به آندومتروز باشد.
• اگر آندومتروز دارید، این علائم تقریباً در هر دوره قاعدگی عود می‌کند و شدید می‌شود. اگر علائم به داروهای بدون نسخه پاسخ نمی‌دهند، می‌توانید آنها را جدی تلقی کنید.
• اگر آندومتروز دارید، این علائم تقریباً در هر دوره قاعدگی عود می‌کند و شدید می‌شود. اگر علائم به داروهای بدون نسخه پاسخ نمی‌دهند، می‌توانید آنها را جدی تلقی کنید.
برای کمک به پزشک علائم خود را یادداشت کنید
نظارت و ثبت علائم شما در طی چند ماه می‌تواند به پزشک کمک کند، تا بتواند راحت‌تر آندومتروز را تشخیص دهد. همچنین ممکن است به آنها کمک کند تا سایر مشکلات شما را نیز شناسایی کنند.
• می‌توانید علائم خود را در یک تقویم معمولی جمع‌بندی کنید. لیستی از علائم رایج خود را تهیه کنید. در روزهایی که یک علامت رخ می‌دهد، آن را به همراه مقداری از ۱ تا ۱۰ بنویسید که نشان‌دهنده شدت علائم است. به علائم در روزهای قاعدگی خود، بیشتر توجه داشته باشید.
• می‌توانید علائم خود را در یک تقویم معمولی جمع‌بندی کنید. لیستی از علائم رایج خود را تهیه کنید. در روزهایی که یک علامت رخ می‌دهد، آن را به همراه مقداری از ۱ تا ۱۰ بنویسید که نشان‌دهنده شدت علائم است. به علائم در روزهای قاعدگی خود، بیشتر توجه داشته باشید.
ارزیابی عوامل خطر
ارزیابی عوامل خطر
ببینید که آیا کسی در خانواده شما به آندومتروز مبتلا شده است یا خیر
پزشکان هنوز دقیقاً مشخص نکرده‌اند که علت آندومتروز چیست. با این حال، آنها می‌دانند که اگر شخص دیگری در خانواده با این بیماری تشخیص داده شود، احتمال ابتلای شما بیشتر خواهد بود.
- اگر یک خویشاوند بیولوژیکی درجه اول این بیماری را داشته باشد، به احتمال زیاد به آندومتروز مبتلا خواهید شد. بستگان درجه یک شامل والدین، خواهر و برادر و فرزندان هستند.
سابقه بارداری خود را در نظر بگیرید
اگر زیر ۳۰ سال سن دارید و برای اولین بار زایمان می‌کنید، احتمال ابتلا به آندومتروز بعد از بارداری بیشتر می‌شود. در ماه‌های بلافاصله پس از زایمان، دوره‌های خود را از نزدیک کنترل کنید.
- در عین حال، اگر هرگز زایمان نکرده‌اید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آندومتروز قرار بگیرید.
طول چرخه قاعدگی خود را ارزیابی کنید
اگر چرخه قاعدگی شما کمتر از ۲۷ روز باشد، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به آندومتروز قرار بگیرید. به همین ترتیب، اگر پریودهای شما بیش از ۷ روز باشد، شما نیز در معرض خطر ابتلا به آندومتروز هستید.
به سلامتی و تناسب اندام کلی خود دقت کنید
چاقی می‌تواند شما را در معرض خطر ابتلا به آندومتروز قرار دهد. کاهش وزن ممکن است این بیماری را از بین نبرد، اما ممکن است علائم شما را کاهش دهد. همچنین ورزش منظم و خوب غذا خوردن، ممکن است علائم آندومتروز را کاهش دهد.
- اگر به فکر شروع رژیم جدید یا رژیم ورزش هستید، با پزشک یا متخصص زنان و زایمان صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا تعیین کنید که چه تمریناتی برای شما مناسب است، همچنین می‌توانند در مورد غذاهای خاص به شما ایده‌هایی بدهند که ممکن است علائم آندومتروز را کاهش دهد.
به دنبال معالجه پزشکی
به دنبال معالجه پزشکی
به دنبال معالجه پزشکی
در مورد علائم خود به پزشک بگویید
اگر نگران این هستید که ممکن است آندومتروز داشته باشید، با پزشک یا متخصص زنان و زایمان در مورد آن صحبت کنید. آنها ممکن است براساس علائم شما بتوانند برخی از گزینه‌های درمانی را ارائه دهند.
- همه علائم را جدی بگیرید. علائم نسبتاً خفیف لزوماً با موارد خفیف آندومتروز برابر نیست. شدت علائم و چگونگی تأثیر آن بر بقیه عملکردهای بدن، بستگی به جایی دارد که بافت رحم در آن رشد می‌کند.
معاینه لگن انجام دهید
هنگامی که ابراز نگرانی از احتمال وجود آندومتروز دارید، اولین کاری که پزشک شما انجام خواهد داد انجام معاینه لگن است. آنها مناطق مختلف و اطراف لگن شما را به دلیل ناهنجاری‌ها، از جمله کیست یا زخم، که ممکن است نشانه آندومتروز باشد، بررسی می‌کنند.
- اگر به تازگی مشکلات شما ایجاد شده است، ممکن است پزشک فقط بر اساس معاینه لگن، نتواند تشخیص دهد که آندومتروز دارید. احساس مقادیر کمی از بافت رحم در حال رشد، در خارج از رحم دشوار است، مگر اینکه آنها باعث ایجاد کیست شوند.
اگر معاینه لگنی کافی نبود، سونوگرافی یا MRI درخواست کنید
سونوگرافی و MRI تصاویری از نقاطی از بدن را که پزشک نمی‌تواند ببیند، ایجاد می‌کند. با استفاده از این تصاویر دقیق، پزشک شما می‌تواند کیست‌های مرتبط با آندومتر را تشخیص دهد. آنها همچنین می‌توانند اندازه و محل بافت رحم در حال رشد، در خارج از رحم را مشخص کنند.
- بر اساس این تصاویر، پزشک شما ممکن است عمل جراحی را برای از بین بردن رشد غیر طبیعی بافت، توصیه کند. آنها همچنین ممکن است بخواهند این رشد را برای احتمال سرطان آزمایش کنند.
- MRI می‌تواند تا ۹۵% موارد آندومتروز را با دقت تشخیص دهد.
برای تأیید تشخیص، لاپاروسکوپی داشته باشید
لاپاروسکوپی یک جراحی جزئی است، که می‌تواند به طور قطعی آندومتروز را تشخیص دهد. از آنجا که هیچ درمان خاصی برای آندومتروز وجود ندارد، ممکن است این روش ضروری نباشد، مگر اینکه شرایط شما پیشرفته باشد.
- برای انجام لاپاراسکوپی، معمولاً بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد. جراح یک وسیله باریک را از طریق برش در نزدیکی ناف وارد می‌کند، تا به دنبال علائم بافت آندومتر در اندام تولید مثل باشد.
- اگر درد مداوم در لگن وجود دارد که به درمان‌های پزشکی پاسخ نمی‌دهد، یا اگر علائم آن به اندازه کافی شدید است که ممکن است در عملکرد فرد اختلال ایجاد کند، ممکن است لاپاراسکوپی مناسب باشد.
از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی برای آندومتروز خفیف استفاده کنید
داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی، اغلب اولین روش درمانی است که پزشکان برای موارد خفیف آندومتروز توصیه می‌کنند. این داروها ممکن است به کنترل درد و التهاب شما کمک کنند. از جمله داروهای بدون نسخه رایج ایبوپروفن و ناپروکسن هستند. از پزشک خود بپرسید که آیا این داروها گزینه خوبی برای شما است یا خیر.
- اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، نباید این داروها را مصرف کنید.
- اگر این داروها برای کنترل علائم شما کافی نیستند، پزشک ممکن است توصیه کند که آنها را به‌همراه نوع دیگری از درمان، مانند هورمون درمانی، مصرف کنید.
قرص جلوگیری یا هورمون درمانی انجام دهید تا درد شما کاهش یابد
پیشگیری از بارداری هورمونی به کنترل هورمون‌های مسئول رشد بافت رحم کمک می‌کند و همچنین می‌تواند جریان قاعدگی را کاهش دهد. پیشگیری از بارداری همچنین می‌تواند درد شما را با پریودهای‌تان در هر ماه کاهش دهد. پروژسترون درمانی می‌تواند قاعدگی را به طور کامل متوقف کند، بنابراین رشد بافت رحم را از بین می‌برد و علائم آندومتروز را کاهش می‌دهد یا از بین می‌برد.
- سایر روش‌های درمانی از جمله مهارکننده‌های آروماتاز که باعث کاهش میزان استروژن در بدن شما می‌شوند نیز ممکن است توسط پزشک شما برای کمک به تسکین علائم آندومتروز تجویز شود.
در صورت بهبود وضعیت گزینه‌های جراحی را در نظر بگیرید
اگر پیشگیری از بارداری علائم شما را تسکین نمی‌دهد، می‌توانید برای برداشتن بافت رحمی که در خارج از رحم رشد می‌کند، جراحی انجام دهید. از آنجا که این گزینه رحم شما را حفظ می‌کند، اگر هنوز قصد بارداری دارید، به شما کمک می‌کند.
- اگر فقط بافت غیر طبیعی رحم را برداشته باشید، ممکن است آندومتروز شما بازگردد. تنها راه تضمین اینکه هرگز در آینده با آندومتروز مشکلی نخواهید داشت، داشتن هیسترکتومی کامل در برداشتن رحم و تخمدان‌ها است. با این حال، پس از این، شما نمی‌توانید باردار شوید.
مجله‌ی آموزش ایلیاد