چطور سرگیجه را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - سرگیجه حسی است که در آن احساس می‌کنیم که حتی در حالت ایستاده نیز جهان دور سرمان در حال چرخش یا حرکت است. سرگیجه شدید منجر به حالت تهوع، مشکلات تعادل، درک مسائل و سایر عوارض می‌شود. سرگیجه ممکن است به عنوان سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم (BPPV) خوش‌خیم تشخیص داده شود یا ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای باشد. برای جلوگیری از سرگیجه، لازم است که علت سرگیجه را بفهمید و درمان مناسب را انجام دهید.

 

برای تعیین علت ایجاد سرگیجه به پزشک مراجعه کنید. سرگیجه اغلب به اختلال گوش داخلی مربوط می‌شود که به عنوان سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم (BPPV) و بیماری یا نشانگان منیر شناخته می‌شود، اما می‌تواند ناشی از تعدادی از بیماری‌های دیگر باشد. سعی نکنید خودتان بیماری BPPV یا منیر را معالجه کنید، مگر اینکه تشخیص داده شده باشید و مطمئن باشید که علت سرگیجه دقیقا همین بیماری است. درمانی که برای این اختلالات وجود دارد، برای کاهش سرگیجه ناشی از سایر مسائل اساسی کارساز نیست. در اینجا چند مورد دیگر وجود دارد که ممکن است منجر به سرگیجه شود:
•    سایر اختلالات گوش داخلی مانند آماس گوش درونی یا لابیرنتیت
•    صدمات سر و جراحات گوش
•    سردردهای میگرنی
•    کاهش جریان خون در رگ‌های خونرسانی به ورید
•    تومورهای مغزی
•    سکته
•    عوارض ناشی از نوشیدن الکل یا مصرف داروها

 

شما باید بفهمید که کدام گوش باعث ایجاد این مشکل شده است، زیرا ممکن است بسته به اینکه کدام گوش شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، درمان متفاوت است.
•    به سرگیجه توجه کنید؛ اگر هنگام خوابیدن به سمت راست در رختخواب دچار سرگیجه می‌شوید، احتمالاً این گوش راست شما است که بر شما تأثیر می‌گذارد.
•    اگر نمی‌توانید بفهمید کدام گوش مشکل ایجاد کرده است، از پزشک خود بپرسید.

مانور اپلی مجموعه‌ای از حرکات سر است که بلورهای شل شده در گوش داخلی را به جای مناسب بر می‌گرداند. مانور اپلی را می‌توان به راحتی توسط پزشک و بدون تجهیزات خاصی انجام داد. مانور اپلی هنگامی که به درستی انجام شود، یک درمان موثر برای BPPV است.
•    هنگامی که پزشک شما نحوه انجام مانور اپلی را به شما نشان داد، دفعه دیگر که دچار سرگیجه می‌شوید می‌توانید این کار را به تنهایی در خانه انجام دهید. شما حتی می‌توانید فیلم‌ها و عکس‌های مربوط به این تمرین که در اینترنت موجود است را به صورت آنلاین تماشا کنید تا تنظیمات مختلف سر را انجام دهید.
•    گردن خود را به مدت ۴۸ ساعت پس از انجام مانور اپلی ثابت نگه دارید.
•    اگر از داشتن BPPV مطمئن نیستید مانور اپلی را انجام ندهید. اگر مشکلی اساسی دارید، باید مطمئن شوید که درمان مناسب را دریافت کرده‌اید.

 

با کنترل میزان مایعات بدن می‌توانید علائم را کاهش داده و سرگیجه ناشی از اختلال گوش داخلی را کاهش دهید. روش‌های زیر را برای انجام این کار امتحان کنید:
•    مصرف نمک و غذاهای حاوی مونوسدیم گلوتامات (MSG) را محدود کنید.
•    مصرف داروهای ادرارآور را کاهش دهید.
•    به دنبال مصرف هیدروکلراید بتائیستین باشید؛ گفته می‌شود که این دارو با افزایش جریان خون در اطراف گوش داخلی، دفعات و شدت حملات سرگیجه را کاهش می‌دهد. این ماده در درجه اول در درمان بیماری منیرر استفاده می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این روش درمانی از پزشک خود سوال کنید.

 

اگر درمان‌های غیر جراحی بی‌اثر باشد، روش‌های جراحی وجود دارد که می‌تواند سرگیجه ناشی از برخی اختلالات گوش داخلی را درمان کند. اگر سرگیجه شما به دلیل یکی از اختلالات زیر ایجاد شده باشد، با جراحی بهبود می‌یابد:
•    BPPV
•    مریضی منیر
•    آماس گوش درونی
•    لابیرنتیت مزمن

 

رایج‌ترین نوع سرگیجه، BPPV، هنگامی اتفاق می‌افتد که بلورهای ریز کربنات کلسیم در یک قسمت از گوش داخلی به قسمت دیگری از گوش داخلی شناور شوند، که در نتیجه تعادل را بر هم می‌زنند و احساس سرگیجه ناراحت کننده ایجاد می‌کنند. در هنگام شب که سر خود را در هنگام خوابیدن حرکت می‌دهید، بلورها از جای خود جدا می‌شوند. خوابیدن با کمی بالا بودن سر از بروز این اتفاق به دفعات پیشگیری می‌کند.
•    به جای پهلو یا شکم به پشت بخوابید و هنگام خواب سر خود را با بالش اضافی بالا بیاورید.

 

اگر BPPV دارید، حرکاتی از این دست می‌تواند بلورهای گوش داخلی شما را از جای خود خارج کرده و منجر به سرگیجه شود. ثابت نگه داشتن سر می‌تواند به شما کمک کند تا از حرکات بدن خود بیشتر آگاه شوید و اقداماتی را برای جلوگیری از خم شدن انجام دهید.
•    اگر می‌خواهید چیزی را بردارید، به جای اینکه از کمر خم شوید، زانوها را خم کنید تا پایین بیایید.
•    تمریناتی را که نیاز به کج شدن یا خم شدن به جلو دارند انجام ندهید.

حرکتی که باعث شود سر خود را به مدت طولانی بالا نگه دارید یا به عقب خم کنید، می‌تواند باعث از بین رفتن کریستال‌ها شود. سعی کنید گردن خود را به سمت بالا یا عقب نبرید.

 

هر حرکت تندی که انجام دهید و باعث تحرک سر شما شود، می‌تواند منجر به سرگیجه شود، به ویژه هنگامی که در معرض ابتلا به آن هستید. از فعالیت‌هایی که شما را در موقعیتی قرار می‌دهد که ممکن است سرتان به سرعت حرکت کند، خودداری کنید.
•    بر غلتک یا هر سواری دیگری که باعث می‌شود سر شما به جلو و عقب شلاق شود، سوار نشوید.
•    از ورزش‌هایی که شما را در معرض خطر حرکات ناگهانی سر قرار می‌دهد، خودداری کنید. به جای ورزش‌های پرتحرک، به شنا، پیاده‌روی و دویدن آهسته ادامه دهید.

 

این ابر غذای شفابخش انواع بیماری‌ها را درمان می‌کند، از جمله برخی موارد سرگیجه. روزانه از مکمل‌های کپسول زنجبیل استفاده کنید یا مقداری از را به غذا اضافه کنید. زنجبیل یک درمان موفقیت آمیز رایج برای بسیاری از مبتلایان به سرگیجه است.

 

نشان داده شده است که استعمال دخانیات باعث کاهش اثر درمان‌های سرگیجه می‌شود. مصرف سیگار و استفاده از سایر محصولات دخانیات را کاهش دهید تا سرگیجه کمتری داشته باشید و علائم آن نیز کمتر باشد.

 

شدت سرگیجه با ضعف بینایی می‌تواند بسیار بدتر شود. با معاینات منظم توسط اپتومتریست و چشم پزشک مطمئن شوید که مشکل‌تان از چشمان شما نیست و چشمان‌تان ضعیف نشده است.

نمک زیاد می‌تواند باعث تشدید برخی از انواع سرگیجه، هیدروپس‌های اندولنفاتیک یا سرگیجه مرتبط با میگرن شود. مصرف الکل خود را محدود کنید و از استعمال سیگار و دخانیات خودداری کنید. آب زیادی بنوشید و حتما غذای غنی از ویتامین و مواد معدنی را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
•    کافئین احتمالاً تأثیری در وزوز گوش (زنگ گوش که گاهی اوقات با سرگیجه همراه است) ندارد. معمولاً بهتر است به جای ایجاد تغییر چشمگیر، به مصرف کافئین فعلی خود پایبند باشید.

بسیاری از مبتلایان به علائم سرگیجه دریافته‌اند که ورزش در درمان سرگیجه مفید است. به آرامی شروع کنید و در حالی که ایستاده اید سر خود را به آرامی از یک طرف به طرف دیگر حرکت دهید. کشش آسان و راه رفتن نیز اغلب به کاهش علائم سرگیجه کمک می‌کند. همچنین می‌توانید با توجه به نوع خاص سرگیجه، تمرینات خاص‌تری را از یک متخصص بهداشت بخواهید. استفاده از نوع نامناسب ورزش می‌تواند نتیجه معکوس دهد، بنابراین بهتر است بدون تشخیص، آنها را امتحان نکنید

درمان‌های خانگی که شامل آهن ربا هستند، مبتنی بر علم نیستند. این ممکن است در آینده تغییر کند، زیرا تحقیقات اولیه نشان داده است که بیماران مبتلا به سرگیجه واکنش‌های متفاوتی نسبت به آهن ربا‌های قوی در دستگاه MRI نشان می‌دهند.

 

گوش شناگر نوعی عفونت است که معمولاً با آنتی بیوتیک درمان می‌شود. داروهای گوش شناگر را فقط در صورت داشتن علائم متعدد گوش شناگر و نه فقط سرگیجه مصرف کنید.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد