چگونه بیماری سِوِر در کودکان را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - بیماری سور که به آن اپی‌فیز نیز گفته می‌شود، یک بیماری استخوان دردناک است که در اثر التهاب صفحه رشد در پاشنه ایجاد می‌شود. این صفحه رشد یا صفحه اپی‌فیز ناحیه‌ای در انتهای استخوان در حال رشد است که سلول‌های غضروف به سلول‌های استخوانی تبدیل می‌شوند. بیماری سِوِر معمولاً کودکان ۸ تا ۱۵ ساله را درگیر می‌کند و باعث درد شدید در پاشنه پا می‌شود. خوشبختانه، این بیماری یک بیماری خود محدود کننده است، به این معنی که می‌توان آن را با مدیریت درد و استراحت درمان کرد.

 

خرید این نوع مسکن‌های بدون نسخه، در داروخانه‌ها انجام می‌شود. به طور کلی، پزشکان ایبوپروفن یا پاراستامول را توصیه می‌کنند. این داروها با جلوگیری از تولید پروستاگلاندین، ماده شیمیایی که مسئول احساس درد است، عمل می‌کنند.
•    برای کودکان، دوز مسکن ساده معمولاً ۱۰ تا ۱۵ میلی‌گرم در هر کیلوگرم وزن بدن است که هر چهار تا شش ساعت مصرف می‌شود.
•    هرگز به کودک زیر ۱۸ سال آسپرین ندهید. آسپرین می‌تواند باعث سندرم رِی در کودکان شود که یک وضعیت فلج کننده است که می‌تواند به طور بالقوه منجر به مرگ شود.

با پزشک خود در مورد دادن مسکن‌های قوی‌تر به کودک خود صحبت کنید
اگر درد کودک شما با مسکن‌های ساده‌ی گفته شده، کنترل نمی‌شود، جلسه‌ای را با پزشک تنظیم کنید تا نسخه داروی مسکن قوی‌تری دریافت کنید.
•    به هیچ وجه بدون مشورت پزشک مسکن‌های قوی به کودک ندهید، زیرا ممکن است عوارض بیشتری داشته باشد.

 

آتل‌ها با پشتیبانی از منطقه آسیب دیده (که در اینجا پاشنه پا است) به ایجاد ثبات در منطقه کمک می‌کنند. به طور کلی در آتل‌ها از یک جسم صاف و سخت استفاده می‌شود که پاشنه پا یا منطقه آسیب دیده بدون حرکت بماند. سپس این شی سخت و مسطح با باند الاستیک محکم می‌شود.
•    به احتمال زیاد، اولین بار پزشک آتل را برای کودک شما ببندد و به شما یاد می‌دهد که در آینده چگونه آن را روی پاشنه کودک خود قرار دهید.

 

گچ‌ها به طور کلی از سیمان مخصوصی به نام پلاستر یا پاریس ساخته می‌شوند که به ثبات پاشنه و پای کودک کمک می‌کند. بسته به شدت شرایط فرزند شما، می‌توان پاشنه‌ی پای کودک ماه‌ها گچ گرفته شود.
•    به طور کلی از گچ برای جلوگیری از آسیب بیشتر و اصلاح هرگونه تغییر شکل استخوان ناشی از بیماری استفاده می‌شود.

 

اگر تمام اقدامات غیرجراحی شکست بخورد، کودک شما می‌تواند تحت عمل جراحی قرار گیرد تا ناهنجاری یا آسیب وارد شده به ساختار پاهای خود را اصلاح کند. قبل از انجام این روش، پزشک به شما توضیح می‌دهد که چگونه این روش انجام می‌شود. فرزند شما تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد. در طی این عمل جراح برشی در ناحیه آسیب دیده ایجاد کرده و ناحیه آسیب دیده را ترمیم می‌کند. به احتمال زیاد بعد از عمل، پای کودک گچ گرفته می‌شود یا باند فشاری داده می‌شود تا بتواند پای خود را تثبیت کند. در روز جراحی:
•    برای کودک خود توضیح دهید که برای مدت کوتاهی باید بخوابد و وقتی بیدار شد جراحی تمام می‌شود.
•    با کودک خود صادق باشید و توضیح دهید که او ممکن است کمی درد بعد از عمل را احساس کند.
•    اسباب بازی یا پتو مورد علاقه کودک خود را به بیمارستان بیاورید.

همانطور که در بالا ذکر شد، بیماری سِوِر خود محدود کننده است، به این معنی که اگر کودک شما استراحت کند، بهبود کامل خواهد یافت. استراحت شامل این است که کودک شما در حین بهبودی بدن از مشارکت در فعالیت‌های بدنی خودداری کند.
•    به مدت ۲۴ تا ۷۲ ساعت یا بیشتر (در صورت تجویز پزشک) اجازه ندهید که کودک از پاهایش استفاده کند.

 

هرگونه آسیب بیشتر به منطقه آسیب دیده می‌تواند منجر به طولانی‌تر شدن زمان بهبودی شود. برای محافظت از پاشنه کودک خود، سعی کنید به او کمک کنید از موارد زیر خودداری کند:
•    گرما: کودک شما باید از خیساندن پاها در حمام‌ یا وان آب گرم، استفاده از بسته‌های حرارتی یا نشستن در محیط گرم خودداری کند. گرما باعث گشاد شدن رگ‌های خونی می‌شود که باعث افزایش جریان خون در ناحیه می‌شود و باعث درد و تورم ناحیه می‌شود.
•    حرکت بیشتر: هر حرکت بیش از حد در منطقه آسیب دیده ممکن است باعث آسیب بیشتر شود.
•    ماساژ: تحت فشار قرار دادن ناحیه آسیب دیده با ماساژ می‌تواند منجر به آسیب بیشتر شود.

 

کمپرس یخ را در مناطقی که کودک شما احساس درد می‌کند، در ۲۴ تا ۷۲ ساعت اول پس از احساس درد قرار دهید. سرما به انقباض رگ‌های خونی کمک می‌کند، در نتیجه جریان خون (و در نتیجه درد و التهاب) در منطقه کاهش می‌یابد.
•    برای استفاده از کمپرس سرد، یک کیسه یخ یا یک بسته یخ را در یک حوله دستی بپیچید. یخ را مستقیماً روی پوست کودک خود قرار ندهید، زیرا می‌تواند باعث آسیب به پوست شود. کمپرس را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی محل بگذارید. کیسه یخ را می‌توانید هر دو تا سه ساعت یک بار استفاده کنید.

 

بالا بردن پاشنه آسیب دیده می‌تواند به کاهش تورم در ناحیه کمک کند. برای بلند کردن پاشنه، می‌توانید کودک خود را روی صندلی بنشانید و پای او را روی صندلی دیگری که بالشتک زیر آن است، قرار دهید. هدف این است که پاشنه را بالا ببرید تا بالاتر از قلب کودک باشد، در نتیجه جریان خون در منطقه را محدود می‌کند، که به کاهش تورم کمک می‌کند.
•    اگر کودک شما دراز کشیده است، چندین بالش زیر پاشنه کودک خود قرار دهید تا پاشنه او بالاتر از قلب او باشد.

 

ممکن است پزشک تهیه کفش‌های ارتوپدی پا یا کفی‌های مخصوص کفش را به کودک شما توصیه کند. کفی‌های کفش، پدهای نرمی هستند که در زیر استخوان پاشنه قرار می‌گیرند. آنها به کاهش فشار وارد شده بر تاندون آشیل کمک می‌کنند.
•    ارتوزهای پا نیز مانند کوسن‌هایی برای حمایت از کف پای کودک شما عمل می‌کنند که باعث کاهش فشار به قسمت‌های دیگر پای کودک شما می‌شود.

 

هنگامی که کودک شما احساس بهبودی کرد و پاشنه او هیچ دردی برای او ایجاد نکرد، می‌تواند روند توانبخشی را شروع کند. با این حال، قبل از اینکه او این تمرینات را شروع کند، باید از دکتر یا یک فیزیوتراپیست که می‌تواند از طریق برخی از تمرینات تقویت کننده به او کمک کند، وقت بگیرید.
•    برخی از تمرینات اساسی در مراحل زیر ذکر شده است. تمام این تمرینات باعث تقویت عضله در پاشنه پا می‌شود. ورزش‌ها و حرکات عضلانی باعث گردش خون خوب و توزیع اکسیژن در ناحیه آسیب دیده می‌شود، بنابراین سرعت ترمیم بافت آسیب دیده را تسریع می‌کند. گردش خون خوب، اکسیژن بیشتری را به منطقه آسیب دیده وارد می‌کند که برای ترمیم بافت‌های آسیب دیده حیاتی است.

تمرینات دورسی فلکسیون مانورهایی است که پا را به سمت بدن می‌کشد. برای انجام این تمرین باید یک باند محکم و مقاوم برای کودک تهیه کنید. برای جایگزینی باند مقاومت می‌توانید از حوله نیز استفاده کنید. برای انجام تمرین، از کودک بخواهید که کارهای زیر را انجام دهد:
•    یک باند مقاوم را در یک نقطه ثابت محکم کنید و آن را به صورت یک حلقه ببندید.
•    کودک در حالت نشسته قرار بگیرید و پاها را تا جایی که ممکن است از نقطه‌ی ثابت کشیده کنید.
•    بررسی کنید که آیا باند به راحتی در قسمت بالای پای آسیب دیده و خمیده قرار دارد یا خیر.
•    مطابق شکل با کشیدن انگشتان پا به سمت بدن، نوار را بکشید.
•    این وضعیت را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه حفظ کنید.
•    به موقعیت شروع بازگردید.
•    تمرین را ۱۰ تا ۲۰ بار روی هر مچ پا تکرار کنید.

این مانور پای آسیب دیده را از بدن کودک شما دور می‌کند. باز هم، برای انجام این تمرین به یک باند مقاوم و محکم نیاز دارید. برای انجام این تمرین:
•    دو انتهای یک باند مقاوم را با دو دست خود بگیرید.
•    در حالت نشسته، در حالی که پاها کاملا به جلو کشیده می‌شوند، کمرتان را صاف به جایی تکیه دهید.
•    باند مقاوم را تا جایی که ممکن است محکم در کف پا قرار دهید.
•    مطابق شکل، انگشتان پا را از بدن دور کرده و باند را محکم‌تر بکشید.
•    قبل از بازگشت به موقعیت اولیه ۵ تا ۱۰ ثانیه موقعیت را حفظ کنید.
•    تمرین را به مدت ۱۰ تا ۲۰ چرخه روی هر مچ پا تکرار کنید.

این تمرین بر چرخش پای آسیب دیده به سمت داخل در راستای خط میانی بدن متمرکز است. برای انجام این تمرین:
•    یک باند مقاوم را به دور یک کاناپه یا یک چیز محکم حلقه کنید.
•    با پاهای کشیده به جلو بنشینید.
•    نوار را محکم در اطراف قسمت بالای پا قرار دهید.
•    پا را به سمت داخل حرکت دهید، مفصل مچ پا را به سمت پای دیگر بچرخانید.
•    قبل از بازگشت به حالت عادی، وضعیت را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه حفظ کنید.
•    تمرین را ۱۰ تا ۲۰ بار در هر مچ پا تکرار کنید.

تمرکز این تمرین بر دور کردن پای آسیب دیده از مرکز بدن کودک است. برای انجام این تمرین، کودک شما باید:
•    یک باند مقاوم را در اطراف یک شی ثابت قرار دهید و آن را در یک حلقه گره بزنید.
•    پاها را دراز کنید و در حالی که نوار به داخل پا می‌آید، آن را کاملاً محکم در اطراف پا قرار دهید
•    پا را از محل فیکس شده دورکنید و بند را محکم‌تر بکشید.
•    این وضعیت را به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید و سپس به حالت اولیه برگردید.
•    تمرین را ۱۰ تا ۲۰ بار در هر مچ پا تکرار کنید.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد