چگونه علائم کمبود پتاسیم در بدن را تشخیص دهیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - سطح پتاسیم بدن معمولا بر روی اعصاب و ارتباط شما با سلول‌های عضلانی در سیستم هضم، قلب و سایر عضلات تأثیر می‌گذارد. بیشتر پتاسیم بدن در داخل سلول‌ها است و سطح پتاسیم در جریان خون، به طور معمول توسط سیستم غدد درون ریز در یک محدوده خاص حفظ می‌شود. هیپوکالمی یک بیماری پزشکی است که در آن سطح پتاسیم فرد پایین است و حساسیت به انسولین را کاهش می‌دهد. افراد مبتلا به هیپوکالمی مشکلات جسمی مختلفی را تجربه خواهند کرد.

 

اولین علائم کمبود پتاسیم می‌تواند درد و گرفتگی عضلات باشد. همچنین ممکن است دچار ضعف غیرطبیعی شوید ((از جمله ضعف عضلات تنفسی و حتی گوارشی در صورت شدید بودن). پایین بودن سطح پتاسیم اجازه نمی‌دهد سلول‌های عصبی عضلانی به سرعت شارژ شوند، این از سوزاندن مکرر آنها جلوگیری می‌کند، به این معنی که عضلات در انقباض مشکل دارند.
•    ضعف، اسپاسم عضلانی و سوزن سوزن شدن یا بی‌حسی عضلات می‌تواند نشان دهنده بدتر شدن کمبود پتاسیم باشد و باید بلافاصله توسط پزشک بررسی شود.

 

کمبود پتاسیم شدید یا متوسط می‌تواند قلب را تحت تأثیر قرار دهد. سطح پایین پتاسیم می‌تواند باعث تغییر در عملکرد مناسب آن شود. این می‌تواند شامل ضربان‌های نامنظم قلب باشد، مانند آریتمی خطرناک در موارد شدید. کمبود پتاسیم طولانی مدت می‌تواند باعث تغییرات ساختاری و عملکردی در کلیه شود.
•    همچنین پتاسیم خون بیش از حد وجود دارد که خطرناک‌تر است: علائم پتاسیم بیش از حد در موارد جدی، تپش قلب، درد عضلات، ضعف عضلانی یا بی‌حسی، ضربان قلب غیر طبیعی، احتمالاً ایست قلبی و مرگ است.

 

اگر اسهال، کم‌آبی، استفراغ، یبوست یا ضعف دارید، ممکن است لازم باشد سطح پتاسیم خود را آزمایش کنید. این آزمایش شامل گرفتن خون و گرفتن یک آزمایش پایه متابولیکی (BMP) شامل آزمایش برای الکترولیت (که شامل سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، کلرید، هیدروژن فسفات و کربنات هیدروژن) است.
•    بسته به شرایط شما، پزشک ممکن است بخواهد شما یک آزمایش متابولیک جامع (CMP) داشته باشید که آزمایشات عملکرد کبد بررسی می‌کند.

سطح پتاسیم کمتر از ۳.۵ میلی مول در لیتر ممکن است کم در نظر گرفته شود. دامنه طبیعی بین ۳.۶ تا ۵.۲  میلی مول در لیتر است. ممکن است در این زمان سطح الکترولیت‌های اضافی مانند کلسیم، گلوکز، منیزیم و فسفر بررسی شود.
•    سنجش خون همچنین ممکن است شامل میزان نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتینین باشد که شاخص‌های عملکرد کلیه هستند.

 

این عملکرد قلب را برای مشاهده علائم آسیب یا مشکلات دیگر کنترل می‌کند. اگر موهای زیادی دارید ممکن است پزشک مجبور به تراشیدن قسمت هایی از پوست شما شود و او 12 پایه الکتریکی را روی بازوها، سینه و پاها قرار می‌دهد. هر پایه۵ تا ۱۰ دقیقه اطلاعات الکتریکی مربوط به قلب را به مانیتور منتقل می‌کند. بیمار باید تا آنجا که ممکن است بی‌حرکت بماند و ممکن است لازم باشد نوار قلب تکرار شود.
•    سطح پایین پتاسیم نیز ممکن است به سطح پایین منیزیم مرتبط باشد. این می‌تواند فواصل مربوط به نوار قلب را طولانی کرده و منجر به ایجاد اختلال در نوار قلب شود.

استفاده از داروهای ادرارآور می‌تواند مستقیماً در کمبود پتاسیم تأثیر بگذارد. برخی از بیماران با شرایط پزشکی مانند فشار خون بالا ممکن است به داروهای ادرارآور برای درمان نیاز داشته باشند. با این حال، اگر این موارد منجر به کم شدن پتاسیم می‌شود، ممکن است لازم باشد با پزشک خود در مورد داروهای جایگزین صحبت کنید.
•    ادرارآورها با افزایش میزان ادرار، فشار خون را تسکین می‌دهند. با این حال، این امر باعث می‌شود که مواد معدنی مانند پتاسیم به سختی در تعادل با نیازهای بدن حفظ شوند، زیرا از طریق ادرار از بدن دفع می‌شوند.

 

در حالی که برخی از دلایل کمبود پتاسیم پزشکی است، اما با تغییر در سبک زندگی می‌توان از بروز برخی از آنها جلوگیری کرد. اگر بیش از حد الکل می‌نوشید، به طور مداوم از ملین‌ها استفاده می‌کنید یا به طور مداوم عرق می‌کنید، ممکن است دچار کمبود پتاسیم در بدن شوید. در مورد تغییر این عادت‌ها یا تغییر محیط برای ارزیابی مشکل با یک متخصص پزشکی صحبت کنید.
•    اگر احساس می‌کنید که به تنهایی قادر به ترک الکل نیستید، ممکن است لازم باشد به دنبال درمان اعتیاد به الکل باشید.
•    اگر بیش از حد از داروهای ملین استفاده می‌کنید، با پزشک خود در مورد چگونگی کاهش وابستگی به آنها از طریق روش‌های طبیعی صحبت کنید.
•    اگر به شدت عرق می‌کنید، ممکن است لازم باشد محیط کار یا زندگی خود را تغییر دهید. خنک نگه داشتن بدن، هیدراته ماندن بدن یا اقدامات پزشکی برای کمتر عرق کردن ممکن است ضروری باشد.
•    سایر شرایطی که می‌تواند منجر به کمبود پتاسیم شود شامل بیماری مزمن کلیه، کتواسیدوز دیابتی، اسهال، آلدوسترونیسم، هایپرالدوسترونیسم و استفاده از آنتی بیوتیک است.

 

کمبود پتاسیم می‌تواند شاخص سایر بیماری‌های جدی پزشکی باشد. بیماری مزمن کلیه و کتواسیدوز دیابتی می‌تواند منجر به پتاسیم کم شود و باید سریعاً رفع شود. شرایط اضافی که ممکن است منجر به پتاسیم کم شود، کمبود اسیدفولیک یا بیماری‌های معده است که باعث استفراغ مداوم یا اسهال می‌شود.
•    هایپرالدوسترونیسم منجر به سندرم شامل فشار خون و هیپوکالمی می‌شود.

 

بهترین راه برای افزایش سطح پتاسیم خوردن غذاهای غنی از پتاسیم است. همچنین می‌توانید از مکمل پتاسیم استفاده کنید، اما حتماً با پزشک خود صحبت کنید تا در مصرف بیش از حد پتاسیم زیاده‌روی نکنید. برخی از غذاهای غنی از پتاسیم شامل:
•    موز
•    آووکادوها
•    گوجه فرنگی
•    سیب زمینی
•    اسفناج
•    لوبیا و نخود فرنگی
•    میوه‌های خشک شده

مجله‌ی آموزش ایلیاد