چگونه پریکاردیت را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - پریکاردیت یا التهاب آب‌شامه، تورم یا التهاب پریکارد است که پریکارد دو لایه نازک کیسه مانند از بافت در اطراف قلب است. پریکارد قلب را در جای خود نگه داشته و به عملکرد صحیح آن کمک می‌کند. معمولاً وقتی این دو لایه روی هم ساییده می‌شوند، پریکاردیت باعث درد قفسه سینه می‌شود که ممکن است بسیار دردناک باشد. درد پریکاردیت اغلب به طور ناگهانی شروع می‌شود و مدت زیادی طول نمی‌کشد. در بیشتر موارد، پریکاردیت خفیف است و خود به خود برطرف می‌شود.

 

بیشتر حملات پریکاردیت به سرعت بروز می‌کنند و معمولاً طولانی مدت نیستند. شایع‌ترین علامت پریکاردیت، درد قفسه سینه شدید و شبیه به سیخ زدن است که ممکن است در قسمت میانی یا سمت چپ سینه شما باشد. این درد ممکن است در یک یا هر دو شانه باشد یا مانند حمله قلبی باشد. توانایی تشخیص علائم پریکاردیت می‌تواند اطمینان حاصل کند که سریع اقدامات لازم را انجام دهید. علائم دیگر پریکاردیت عبارتند از:
•    درد هنگام خوابیدن یا نفس کشیدن
•    درد یا فشار مایع در قفسه سینه
•    تب
•    ضعف
•    مشکل تنفس
•    تپش قلب
•    سرفه کردن
•    خستگی

 

بیشتر موارد خفیف پریکاردیت با استراحت از بین می‌روند. اگر مشکوک به حمله پریکاردیت هستید، تا زمان تسکین درد بنشینید. تا زمانی که احساس بهبودی نکنید از انجام هرگونه فعالیت شدید خودداری کنید، این امر می‌تواند از حمله بعدی جلوگیری کند.
•    در صورت داشتن تب همراه با هر دردی، استراحت خود را ادامه دهید. فقط در صورت نداشتن علائم پریکاردیت به فعالیت‌های منظم خود برگردید.

 

اگر در گذشته دوره‌های حمله پریکاردیت داشته‌اید، ممکن است پزشک مصرف مسکن OTC را پیشنهاد کند. این می‌تواند درد و التهاب را تا زمان کاهش پریکاردیت کاهش دهد. مسکن‌های ضد التهابی مانند آسپرین و ایبوپروفن اغلب برای تسکین ناراحتی پریکاردیت استفاده می‌شوند.
•    دستورالعمل‌های دوز داده شده توسط پزشک یا برچسب مسکن را دنبال کنید.

 

برخی از افراد ممکن است دریابند که برخی موقعیت‌ها پریکاردیت آنها را بدتر می‌کند. اگر دچار حمله شده‌اید، بنشینید و یا به جلو خم شوید، که ممکن است درد شما را تسکین دهد.
•    تشخیص دهید که دراز کشیدن یا تنفس عمیق ممکن است پریکاردیت شما را بدتر کند.

 

در بیشتر موارد، شما نمی‌توانید از پریکاردیت جلوگیری کنید. با این حال، می‌توانید خطر یک حمله‌ی دیگر، تجربه عوارض یا ایجاد پریکاردیت مزمن را به حداقل برسانید. شما می‌توانید با انجام کارهای زیر خطر پریکاردیت را به حداقل برسانید:
•    درمان سریع
•    برنامه درمانی خود را دنبال کنید
•    دریافت مراقبت‌های پزشکی مداوم

فقط پزشک می‌تواند پریکاردیت را تشخیص دهد. اگر دوره طولانی مدت پریکاردیت دارید که به درمان خانگی پاسخ نمی‌دهد یا مشکوک به ابتلا به این بیماری هستید، قرار ملاقات با پزشک خود را تعیین کنید. به اورژانس توضیح دهید که چرا تماس گرفته‌اید تا آنها بتوانند به سرعت اقدامات لازم را انجام دهند.
•    هرگونه علائمی که داشته‌اید و اقدامات انجام شده برای کاهش آنها را به پزشک خود بگویید. به پزشک اطلاع دهید که درد شما چه احساسی دارد، در کجا واقع شده و چه چیزی باعث بهتر یا بدتر شدن آن می‌شود.
•    به سوالاتی که پزشک ممکن است از شما داشته باشد پاسخ دهید. این موارد می‌تواند شامل این باشد که آیا اخیراً دچار عفونت تنفسی یا بیماری شبیه آنفولانزا شده‌اید، حمله قلبی یا آسیب به قفسه سینه یا هر بیماری پزشکی دیگری داشته‌اید.

 

اگر مبتلا به پریکاردیت حاد یا مکرر هستید، ممکن است پزشک کلشی سین تجویز کند. کلشی سین دارویی است که التهاب را در بدن به حداقل می‌رساند. این می‌تواند طول علائم پریکاردیت را کاهش دهد و خطر عود را کاهش دهد.
•    توجه داشته باشید که کلشی سین برای افراد مبتلا به بیماری کبد یا کلیه بی‌خطر نیست. همچنین ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد و مضر باشد. پزشک شما بررسی می‌کند و توصیه می‌کند که هر چیزی را که ممکن است با کلشی سین واکنش نشان دهد را مصرف نکنید.

 

اگر درد شما به ویژه شدید است، ممکن است پزشک شما داروی پردنیزون را تجویز کند که یک داروی استروئیدی است. اگر به سایر روش‌های درمانی پاسخ ندهید یا علائم شما عود کند، ممکن است پزشک شما را مجبور به مصرف پردنیزون کند.

 

دو عارضه جدی وجود دارد که می‌تواند در نتیجه پریکاردیت ایجاد شود. تامپوناد قلب که بیماری‌ است که در آن مایعات در اطراف قلب جمع می‌شود. پریکاردیت انقباضی، التهاب مزمن پریکاردبه همراه ضخیم شدن و ایجاد زخم است. درمان هر دو این شرایط نیاز به جراحی دارد. اگر هرکدام را داشته باشید، پزشک یکی از روش‌های جراحی زیر را به شما پیشنهاد می‌دهد:
•    پریکاردیوسنتز؛ روشی است که نیاز به قرار دادن یک سوزن یا لوله کوچک برای از بین بردن مایعات اضافی در پریکارد دارد. این فشار قلب شما را کاهش می‌دهد.
•    پریکاردیکتومی؛ روشی برای از بین بردن پریکارد و هر جای زخمی که دارید.
•    پنجره پریکاردیال؛ زمانی است که جراح برشی را در زیر استخوان سینه یا از بین دنده‌ها ایجاد می‌کند تا به پریکارد برسد و مایعات اضافی را تخلیه کند. این همچنین می‌تواند به جلوگیری از تجمع مایع در آینده در پریکارد کمک کند.

مجله‌ی آموزش ایلیاد