چگونه به کودکان مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش فعالی کمک کنیم؟

شناخت علائم ADHD در کودکان
شناخت علائم ADHD در کودکان
مجله‌ی آموزش ایلیاد - اختلال کم‌توجهی- بیش فعالی (ADHD) نوعی اختلال مبتنی بر مغز است که بر توانایی تمرکز فرد تأثیر می‌گذارد. کودکانی که در حال رشد و یادگیری نحوه رفتار خود هستند، وقتی تحت تأثیر ADHD قرار بگیرند، این رشد حتی دشوارتر نیز خواهد بود. به کودک کمک کنید تا استراتژی‌هایی برای مدیریت ADHD بیاموزد تا عادات خوبی برای رسیدن به موفقیت او در زندگی داشته باشد. شروع به ایجاد یک روال و ساختار سازگار برای ایجاد پایه‌ای محکم برای رسیدگی به ADHD کودک خود کنید.
 

شناخت علائم ADHD در کودکان

تشخیص دهید که فرزند شما علائم کم‌توجهی از ADHD دارد

به منظور تشخیص صحیح، کودک شما باید توسط یک متخصص بهداشت روان معتبر ارزیابی صحیح شود. کودکان زیر ۱۷ سال که حداقل شش علامت را برای مدت حداقل شش ماه از خود نشان می‌دهند، واجد شرایط تشخیص هستند. کسانی که ۱۷ سال یا بیشتر دارند اگر حداقل ۵ علامت را حداقل به مدت ۶ ماه نشان دهند، واجد شرایط هستند. علائم باید برای سطح رشد فرد نامناسب باشد و به منزله قطع عملکرد طبیعی در محیط‌های اجتماعی یا مدرسه باشد. علائم بیش فعالی (کم‌توجهی) شامل موارد زیر است:
•    اشتباهات سهل‌انگارانه انجام می‌دهد و نسبت به جزئیات بی‌توجه است.
•    در توجه کردن (کارها، بازی کردن) مشکل دارد.
•    به نظر می‌رسد وقتی کسی با او صحبت می‌کند توجه نمی‌کند
•    مشق شب و تکالیفش را دنبال نمی‌کند. به راحتی کنار گذاشته می‌شود.
•    از نظر سازمانی به چالش کشیده شده است.
•    از انجام کارهایی که به تمرکز پایدار نیاز دارند، اجتناب می‌کند (مانند کارهای مدرسه)
•    نمی‌تواند کلیدها، عینک‌ها، کاغذها، ابزارها و غیره را ردیابی کند یا آنها را گم می‌کند.
•    به راحتی حواس پرت می‌شود
•    فراموشکار است یا چیزهایی را از دست می‌دهد.
•    قبل از طرح سوال نسنجیده پاسخ می‌دهد.
 

تشخیص دهید که فرزند شما علائم بیش فعالی تکانشی از ADHD را دارد

برخی از علائم باید کاملا مشخص باشند تا در تشخیص شمارش شوند. اگر کودک شما حداقل شش علامت زیر را در بیش از یک موقعیت و حداقل برای شش ماه دارد، پیگیری کنید:
•    پریشان و عصبی روی دستها یا پاها ضربه می‌زند.
•    احساس بی‌قراری، دویدن یا بالا رفتن نامناسب دارد.
•    برای بازی آرام و بی سر و صدا فعالیت می‌کند.
•    در هنگام حرکت مانند این است که با موتور هدایت می‌شود.
•    زیاد حرف می‌زند
•    برای اینکه نوبتش شود مبارزه می‌کند
•    حرف و بازی دیگران را قطع می‌کند و خود را وارد بحث‌ها و بازی‌های دیگران می‌کند.
 

ارزیابی کنید که آیا کودک شما مبتلا به ADHD ترکیبی است

اگر کودک شما از هر یک از این دو گروه شش علامت داشته باشد، ممکن است دارای ترکیبی از ADHD باشد.
 

از یک متخصص بهداشت روان تشخیص بگیرید

هنگامی که سطح ADHD فرزند خود را تعیین می‌کنید، برای تشخیص رسمی به دنبال راهنمایی یک متخصص بهداشت روان باشید. این فرد همچنین قادر خواهد بود تعیین کند که آیا علائم کودک شما با اختلال روانی یا روان پریشی دیگری بهتر توضیح داده می‌شود یا به آن نسبت داده می‌شود.
 

در مورد سایر اختلالات از متخصص بهداشت روان کودک خود سوال کنید

به نظر می‌رسد اگر تشخیص ADHD به اندازه کافی چالش برانگیز نباشد، از هر پنج مبتلا به ADHD، یک نفر با اختلال جدی دیگری تشخیص داده می‌شود (افسردگی و اختلال دو قطبی). یک سوم کودکان مبتلا به ADHD نیز دارای اختلال رفتاری (اختلال سلوک، اختلال سرکشی مخالف) هستند. ADHD تمایل دارد با اختلالات یادگیری و اضطراب نیز جفت شود.
•    با پزشک یا متخصص بهداشت روان در مورد سایر اختلالات یا شرایطی که ممکن است علائمی شبیه ADHD داشته باشد صحبت کنید.
کمک به فرزندتان برای مستقل شدن
کمک به فرزندتان برای مستقل شدن

کمک به فرزندتان برای مستقل شدن

با کودک خود صادق باشید

این واقعیت را که کودک شما مبتلا به بیش فعالی است پنهان نکنید. با او صادق باشید، به او در درک این اختلال کمک کنید.
 

از ADHD به عنوان عصا استفاده نکنید

به کودک خود بیاموزید که ADHD بهانه‌ای برای عدم توانایی انجام کاری نیست. مقصر دانستن ADHD در هر کاری از تکمیل نکردن تکالیف گرفته تا منزوی کردن فرد در خانه، آسان است. اما ADHD لزوماً ناتوان کننده نیست، به شرط آنکه فرد تشخیص دهد که فردی توانمند است.
 

از کودک خود بیش از حد محافظت نکنید

طبیعت شما به عنوان والدین، محافظت از کودک است، خواه حفاظت از آسیب، اذیت و آزار، تصمیمات بد و غیره باشد. اما برای کودک شما مهم است که عواقب تصمیماتش را تجربه کند. این به او کمک می‌کند استقلال و اعتماد به نفس ایجاد کند.
 

کودک خود را به تعامل با همسالانش تشویق کنید

یکی از چالش‌های بزرگ افراد مبتلا به ADHD در بزرگسالی، این است که آنها از کودکی معاشرت مناسب را یاد نگرفته‌اند. کودک خود را به شرکت در تعامل با همسالان خود مانند فعالیت‌های مدرسه یا فعالیت‌های خارج از مدرسه، تیم‌های ورزشی، گروه‌های فوق برنامه و غیره تشویق کنید.
•    سازمانی پیدا کنید که به شما و فرزندتان اجازه دهد داوطلبانه با هم کار کنید.
•    میهمانی‌هایی برگزار کنید و کودک خود را به حضور در آن مهمانی‌ها تشویق کنید تا بتواند تا حد ممکن زندگی عادی داشته باشد. اگر فرزندتان به یک جشن تولد دعوت شده است، با والدین میزبان صریحا صحبت کنید و توضیح دهید که لازم است در آن مهمانی حضور پیدا کنید تا در صورت لزوم به عنوان نظم دهنده عمل کنید. آنها از صمیمیت شما قدردانی خواهند کرد و فرزند شما از این تجربه بهره‌مند خواهد شد.


نقش آفرینی را امتحان کنید تا کودک خود را برای اتفاقات ناآشنا آماده کنید

با انجام این کار به شکل بازی، احتمال اضطراب را کاهش دهید. علاوه بر ایجاد آشنایی و سطح راحتی برای رویداد پیش رو، بازی در نقش به شما امکان می‌دهد ببینید که چگونه کودک ممکن است واکنش نشان دهد سپس او را برای پاسخ‌های مناسب راهنمایی کنید. این امر به ویژه در آماده سازی برای ملاقات با افراد جدید، حل اختلاف با دوستان یا رفتن به مدرسه جدید بسیار مفید است.
استفاده از روال‌ها و ساختار در خانه
استفاده از روال‌ها و ساختار در خانه

استفاده از روال‌ها و ساختار در خانه

بر ایجاد ثبات، روال و ساختارها تمرکز کنید

رمز موفقیت، در ایجاد برنامه‌ها و روال‌های سازگار با سازمان و ساختار نهفته است. این امر نه تنها باعث کاهش استرس در کودک مبتلا به بیش فعالی می‌شود، بلکه باید رفتارهای نادرست ناشی از این استرس را نیز کاهش دهد. استرس کمتر، موفقیت بیشتر است. موفقیت بیشتر و ستایش حاصل از آن منجر بهعزت نفس بهتر می‌شود که کودک را برای موفقیت بیشتر در آینده آماده می‌کند.
•    سازگاری و روال کار به کودک شما کمک می‌کند تا راحتتر در کارهای خانه شرکت کنند. کارهای روزمره اغلب برای کودکان، به ویژه کودکان مبتلا به بیش فعالی، خسته کننده است. با تعیین و اجرای یک زمان ثابت که آنها اتفاق می‌افتد، استدلال‌ها و احتیاط‌های مربوط به کارها را تعیین. هر وقت ممکن است به آنها پاداش دهید. به عنوان مثال، به جای اینکه دسر را بعد از غذا سرو کنید، بعد از پاک شدن میز و قرار دادن ظروف در ماشین ظرفشویی، آن را سرو کنید.
 

کارها را به قسمت‌های کوچک تقسیم کنید

کودکان مبتلا به بیش فعالی نیاز دارند که وظایفشان به صورت یک مرحله‌ای یا به صورت کتبی انجام شود. والدین باید به کودک خود، با تکمیل هر مرحله بازخورد مثبت دهند.
•    وقتی یک دستورالعمل می‌دهید، هربار یک مرحله به او بدهید. سپس از فرزند خود بخواهید که دستورالعمل را تکرار کند و سپس در هر مرحله او را تشویق کنید. مثلا از او بخواهید در قرار دادن ظرف‌ها در ماشین ظرفشویی به شما کمک کند: ابتدا همه بشقاب‌ها را در پایین بارگیری کنید. («کارت عالی بود!»). اکنون همه لیوان‌ها را در قسمت بالا بارگذاری کنید. («عالی!»). بعد قاشق ‌ها و .....
 

به کودک خود کمک کنید تا مدیریت زمان را یاد بگیرد

کودک مبتلا به بیش فعالی مفهوم خوبی از زمان ندارد. افراد مبتلا به بیش فعالی با مشکلات زمان روبرو هستند، هم با اندازه‌گیری زمان لازم برای انجام یک کار و هم با تخمین اینکه چه مدت زمان سپری شده است. به کودک خود روش‌هایی یاد بدهید تا بتواند به شما گزارش دهد یا در زمان مناسب یک کار را انجام دهد. مثلا:
•    یک تایمر بخرید تا وقتی می‌خواهید بعد از ۱۵ دقیقه به خانه بیاید، مشخص کند. یا یک CD پخش کنید و به او بگویید که باید کارهایش را تا پایان برنامه تمام کند.
•    با زمزمه کردن حروف الفبا یا خواندن یک شعر، می‌توانید به کودک آموزش دهید که مسواک بزند.
 

ساختار را در تعطیلات مدرسه نیز حفظ کنید

تعطیلات زمستانی، بهاری و تابستانی می‌تواند کابوسی برای والدین کودکان مبتلا به ADHD باشد، زیرا ساختار و برنامه سال تحصیلی گذشته به طور ناگهانی پایان می‌یابد. از قبل برنامه ریزی کنید و ساختار را در تعطیلات نیز حفظ کنید تا خانواده شما از هم گسیخته نشوند!
کمک به فرزندتان برای موفقیت در مدرسه
کمک به فرزندتان برای موفقیت در مدرسه

کمک به فرزندتان برای موفقیت در مدرسه

با معلمان فرزند خود هماهنگ شوید

با معلم فرزند خود ملاقات کنید تا موضوعات مختلفی را با معلم در میان بگذارید. اینها شامل پاداش و عواقب موثر، کارهای روزمره موثر در خانه، نحوه برقراری ارتباط منظم شما و معلم درباره مشکلات و موفقیت‌ها، چگونگی مدیریت معلم در کلاس برای سازگاری بیشتر و غیره است.
•    برای برخی از دانش آموزان، موفقیت با ایجاد برنامه‌های مداوم، برنامه‌های معمول و روش‌های ارتباطی مشق شب و همچنین استفاده از ابزارهای سازمانی موثر مانند برنامه‌ریز، برچسب‌های کدگذاری شده با رنگ و لیست چک، به راحتی به دست می‌آید.
 

از یک برنامه‌ روزانه برای کودک خود استفاده کنید

سازماندهی و روال مداوم باعث می‌شود که دیگر برای یادآوری وظلیف وقت نگذارید و بهتر است هر زمان ممکن با معلمان هماهنگ شوید. آیا معلم روزانه لیست مشق شب را ارائه می‌دهد یا مدرسه از برنامه مشخصی می‌کند؟ در غیر این صورت، یک برنامه ریز بخرید که فضای کافی برای نوشتن یادداشت‌های روزانه داشته باشد و نحوه استفاده از آن را به کودک خود نشان دهید.
 

به کودک خود پاداش دهید

هر روز که کودک خود طبق برنامه عمل می‌کند، حتماً از فرزند خود تعریف کنید. همچنین می‌توانید تعییین کنید که هر چند وقت یک بار، مثلا آخر هر ماه برای او یک جایزه بخرید یا به عنوان جایزه او را به شهر بازی یا هرجایی که دوست دارد، ببرید.
 

یک روال ثابت ایجاد کنید

تکالیف باید هر روز در یک زمان و در یک مکان انجام شود. مطمئن باشید که تکالیف بلافاصله بعد از اینکه کودک شما به خانه می‌آید، شروع نمی‌شود. بگذارید به مدت ۲۰ دقیقه با دوچرخه سواری یا بازی کردن کمی از انرژی خود را تخلیه کند، یا قبل از اینکه به او بگویید کارهایش را انجام دهد، حرف بزند و این صحبت‌های اضافی را از سیستمش خارج کند.
 

تکالیف را با هم مرور کنید

نشان دهید که چگونه کار را سازماندهی می‌کنید و روش‌هایی را برای اولویت‌بندی کارها پیشنهاد دهید. پروژه‌های بزرگ را قطعه بندی کنید و برای تکمیل مراحل جداگانه مهلت تعیین کنید.
•    هنگام مرور تکالیف، یک میان وعده غذایی مغزی مانند بادام زمینی تهیه کنید.
 

به کودک خود کمک کنید تا وسایل مدرسه را آماده کنند

بسیاری از کودکان مبتلا به بیش فعالی در آماده کردن وسایل خود مشکل دارند و در تصمیم گیری یا به خاطر سپردن اینکه کدام کتاب را باید برای فردا آماده کنند، مشکل دارند.
•    سعی کنید با مشارکت هم، وسایل مدرسه را برای هر روز آماده کنید.
 

طبق مصلحت فرزند خود رفتار کنید

متأسفانه، حتی با همکاری و تلاش فوق العاده بزرگسالان، هنوز بسیاری از کودکان ممکن است موفق نشوند. آنها ممکن است به خدمات فشرده‌تری که در مدارس مخصوص این کودکان در دسترس است، نیاز داشته باشند. در بعضی موارد، ممکن است علت موفق نشدن این کودکات، روش‌های سختگیرانه تدریس برخی از معلمان است و والدین باید به دنبال پشتیبانی اداری یا تغییر معلمان، تغییر مدارس یا بررسی گزینه‌های آموزش ویژه باشند. بهترین راه‌ها را برای شرایط خود و فرزندتان انتخاب کنید تا حداکثر موفقیت را برای فرزند خود کسب کنید.
به فرزند خود نظم دهید
به فرزند خود نظم دهید

به فرزند خود نظم دهید

در نظم و انضباط ثابت‌قدم باشید

همه کودکان به نظم و انضباط احتیاج دارند و باید یاد بگیرند که رفتار بد نتیجه‌ای به همراه دارد. برای اینکه نظم و انضباط در تغییر رفتار آنها موثر باشد، باید ثابت باشد. بدین ترتیب، فرزند شما از قوانین و عواقب قانون شکنی آگاه خواهد شد. هر بار که قانون شکسته می‌شود نتیجه آن به همان شکل اتفاق می‌افتد.
•    بعلاوه، چه رفتار نادرست در خانه اتفاق بیفتد یا در مکان‌های عمومی، این نتیجه مشخص شده اعمال می‌شود. ثابت قدم بودن امری حیاتی است و کمبود آن می‌تواند منجر به سردرگمی یا سواستفاده کودک شود.
•    بسیار مهم است که همه سرپرستان و مربیان به ان پایبند باشند، و همان روش را نظم ‌دهند. هرگاه پیوند ضعیفی در میان بزرگسالان در حوزه کودک وجود داشته باشد، هر بار از این ضعف سواستفاده خواهد شد. مطمئن باشید که پرستار کودک، معلم مدرسه، مهد کودک یا مربی ، پدربزرگ و مادربزرگ و دیگر بزرگسالانی که مسئولیت فرزند شما را بر عهده دارند، از نظم مشخص شده و عواقب عمل نکردن به آن پیروی می‌کنند.
•    اگر پیامد وخیمی را تهدید کردید، و رفتار بدی روی داد، مجازات وعده داده شده را عملی کنید. اگر این کار را انجام ندهید، دفعه دیگر که سعی می‌کنید رفتار خوب را اعمال کنید یا از رفتار بد او جلوگیری کنید، فرزند شما گوش نمی‌دهد. این به این دلیل است که او قبلاً سابقه‌ای از شما داشته است.
 

اطمینان حاصل کنید که قوانین شما قدرتمند است

اگر مجازات سرعت غیر مجاز، پرداخت جریمه‌ای بسیار ناچیز باشد، همه ما به طور مداوم سرعت غیر مجاز می‌گیریم. این پیامد به اندازه کافی قدرتمند برای تغییر رفتار ما نیست. ما تمایل داریم سرعت خود را کنترل کنیم تا از جریمه بالای تعیین شده، جلوگیری کنیم. همین مورد در مورد کودکان مبتلا به ADHD نیز صدق می‌کند. نتیجه باید آنقدر قدرتمند باشد که بتواند به عنوان یک عامل بازدارنده عمل کند.
 

به رفتارهای غلط، احساسی پاسخ ندهید

عصبانیت یا صدای بلند شما ممکن است باعث اضطراب شود یا به کودک پیامی ارسال کند که او با عصبانی کردن شما، می‌تواند شما را کنترل کند. حفظ آرامش و دوست داشتن، پیام مورد نظر شماست. قبل از اقدام، خودآزمایی کنید تا مطمئن شوید به همان شیوه‌ای که می‌خواهید پاسخ دهید، پاسخ می‌دهید.
 

اجازه ندهید پافشاری فرزندتان باعث کوتاه آمدن شما شود

کودک شما ممکن است ده بار از شما بخواهد که اجازه کاری را به او بدهید و شما نه بار نه بگویید. اما اگر سرانجام تسلیم شوید، پیام ارسالی و دریافتی برای فرزند شما این است که با پافشاری و لجاجت می‌تواند به هدفش برسد.


با کودک خود محکم ارتباط برقرار کنید

بحث نکنید و متزلزل نشوید. هنگامی که دستورالعمل خاصی را ارائه دادید، باید بدون استثنا دنبال شود، زیرا شما رئیس هستید. اگر اجازه می‌دهید فرزندتان بحث کند، او این را فرصتی برای پیروزی می‌داند. بنابراین، شما ضرر می‌کنید.
•    صحبت نکنید تا زمانی که حواس فرزندتان روی شما متمرکز شود. اطمینان حاصل کنید که فرزند شما با شما تماس چشمی برقرار می‌کند. اگر وظیفه‌ای را تعیین کردید، دستورالعمل‌ها را مختصر کنید و از او بخواهید آن را برای شما تکرار کند. قبل از اینکه حواس او را با چیز دیگری پرت کنید، منتظر بمانید تا کار به اتمام برسد.
 

مشکلات را پیش‌بینی کنید

وقتی فرزندی با بیش فعالی دارید باید در پیش‌بینی آینده مهارت کافی داشته باشید. پیش بینی کنید که ممکن است با چه مشکلی روبرو شوید و برای جلوگیری از آنها، مداخلات را برنامه ریزی کنید.
•    با عیب یابی مشکلات احتمالی در کنار هم، به فرزندتان کمک کنید تا مهارت‌های علت و معلولی و حل مسئله را پیدا کند. فکر کردن و گفتگو درباره مشکلات احتمالی با کودک خود را قبل از رفتن به شام ، مغازه، سینما یا مکان‌های عمومی دیگر به خود عادت دهید.
برای مصرف دارو به کودک خود کمک کنید
برای مصرف دارو به کودک خود کمک کنید

برای مصرف دارو به کودک خود کمک کنید

در مورد مصرف دارو از پزشک متخصص بهداشت روان کودک خود سوال کنید

برای ADHD دو دسته اساسی از داروها وجود دارد: محرک‌ها و غیر محرک‌ها. بیش فعالی با استفاده از داروهای محرک با موفقیت درمان می‌شود، زیرا مدارهای مغزی تحریک شده وظیفه کنترل تکانه و بهبود تمرکز را بر عهده دارند. محرک‌ها  به تنظیم انتقال دهنده‌های عصبی (نوراپی نفرین و دوپامین) کمک می‌کنند.
 

عوارض جانبی محرک‌ها را کنترل کنید

محرکها عوارض جانبی نسبتاً شایع کاهش اشتها و مشکل خواب دارند. مشکلات خواب اغلب با کاهش دوز قابل حل است. روانپزشک یا متخصص اطفال کودک شما ممکن است نسخه‌ای برای بهبود خواب کودک نیز اضافه کند.
 

در مورد داروهای غیر محرک سوال کنید

داروهای غیر محرک ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به ADHD بهتر عمل کنند. از داروهای ضد تحریک غالباً برای درمان بیش فعالی استفاده می‌شود. اینها به تنظیم انتقال دهنده‌های عصبی (نوراپی نفرین و دوپامین) کمک می‌کنند.
•    برخی از عوارض جانبی ممکن است نگران کننده‌تر باشد. به عنوان مثال، جوانان مبتلا به اتوموکستین باید از نظر افزایش خودکشی کنترل شوند.
 

برای یافتن دارو و دوز مناسب با پزشک کودک خود کار کنید

تصمیم گیری در مورد داروی مناسب و تجویز خاص دارو مشکل است، زیرا واکنش افراد مختلف به داروهای مختلف متفاوت است. با پزشک همکاری کنید تا فرم و دوز مناسب کودک خود را پیدا کنید.
•    به عنوان مثال، بسیاری از داروها را باید همیشه در یک ساعت مشخص مصرف کرد و برخی از داروها فقط لازم است در شرایط خاصی مصرف شود. برای کودکان بزرگتر که یاد می‌گیرند چالش‌های بیش فعالی خود را کنترل کنند، ممکن است مصرف دارو ضروری نباشد یا فقط برای موارد خاص مانند استفاده از امتحانات ورودی دانشگاه یا دوره‌های نهایی اختصاص یابد.


از ظرف قرص استفاده کنید

برای استفاده منظم از داروها، کودکان به یادآوری و کمک اضافی نیاز دارند. استفاده از یک ظرف قرص هفتگی می‌تواند کمک کند.
 

به طور دوره‌ای با پزشک متخصص اطفال تماس بگیرید

اثر بخشی دارو ممکن است بسته به عوامل خاصی تغییر کند. اثربخشی ممکن است بسته به رشد کودک، نوسانات هورمونی، رژیم غذایی و تغییرات وزن و با افزایش مقاومت، تغییر کند.
مدیریت ADHD با یک سبک زندگی سالم
مدیریت ADHD با یک سبک زندگی سالم

مدیریت ADHD با یک سبک زندگی سالم

غذاهای مقوی به کودک خود بدهید

افراد مبتلا به ADHD به منظور افزایش سطح سروتونین و دوپامین و کمک به تمرکز از انواع خاصی از مواد غذایی بهره مند می‌شوند.
•    متخصصان، رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات‌های پیچیده را برای تقویت سروتونین برای بهبود خلق و خو، خواب و اشتها توصیه می‌کنند. از کربوهیدرات‌های ساده (قند، عسل، ژله، آب نبات، نوشابه و غیره) که باعث افزایش موقت سروتونین می‌شود، صرف نظر کنید. در عوض، کربوهیدرات‌های پیچیده مانند غلات کامل، سبزیجات سبز، سبزیجات نشاسته ای و لوبیا را انتخاب کنید.
•    در طول روز یک رژیم غذایی غنی از پروتئین داشته باشید که شامل چندین پروتئین باشد تا سطح دوپامین را بالا نگه دارد، که به بهبود تمرکز کمک می‌کند. پروتئین‌ها شامل گوشت، ماهی و آجیل و همچنین چندین ماده غذایی هستند که دو برابر کربوهیدرات پیچیده دارند: حبوبات و لوبیا.
•    چربی‌های امگا ۳ را انتخاب کنید. متخصصان ADHD توصیه می‌کنند با جلوگیری از «چربی‌های بد» مانند چربی‌های ترانس و غذاهای سرخ شده، همبرگر و پیتزا، مغز را بهبود ببخشید. در عوض، چربی‌های امگا ۳ را از ماهی سالمون، گردو، آووکادو و غیره دریافت کنید. این مواد غذایی ممکن است با کاهش مهارت‌های سازمانی، به کاهش بیش فعالی کمک کنند.
 

با حذف برخی غذاها آزمایش کنید

برخی مطالعات نشان می‌دهد که از بین بردن گندم و لبنیات، و همچنین غذاهای فرآوری شده، قندها، مواد افزودنی و رنگها، می‌تواند تأثیر مثبتی بر رفتار کودکان مبتلا به ADHD داشته باشد.
 

اطمینان حاصل کنید که کودک شما استراحت کافی می‌کند

هر بچه‌ای که خواب کافی نداشته باشد تحت تأثیر قرار می‌گیرد. هنگامی که بیش فعالی را به بیش از حد بیندازید، مدیریت چالش‌های روزمره بسیار دشوارتر می‌شود. کمبود خواب توانایی تمرکز، یادگیری و حفظ اطلاعات و انتخاب رفتار مناسب کودک را کاهش می‌دهد. با برقراری یک زمان ثابت خواب و بیدار شدن به کودک خود کمک کنید تا عادتهای خوب خواب را انجام دهد.
•    کودکان هر شب حدود ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب نیاز دارند.
•    نوجوانان هر شب تقریباً به هشت تا ده ساعت خواب نیاز دارند.
 

با کودک خود فعال باشید

کودک مبتلا به بیش فعالی غالباً دارای انرژی بیش از حد است و از تحرک بدنی نیز بهره مند خواهد شد. ورزش به بهبود تمرکز کمک می‌کند. همچنین به دفع افسردگی و اضطراب کمک می‌کند و می‌تواند اعتماد به نفس را تقویت کند.
•    با کودک خود به دوچرخه سواری بروید یا او را به پیاده‌روی ببرید.
•    ورزش می‌تواند گزینه مناسبی برای کودک شما باشد. کودک خود را در ورزشی ثبتنام کنید که از انجام آن لذت می‌برد. معمولاً ورزش‌هایی که حرکت مداوم بیشتری دارند، مانند بسکتبال یا فوتبال، گزینه‌های بهتری هستند.
 
مجله‌ی آموزش ایلیاد
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟● چگونه از شر مگسک چشم خلاص شویم؟● چطور هوش هیجانی‌مان را اندازه گیری کنیم؟● چطور با کامپیوتر اسکرین شات بگیریم؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● کشف آنزیمی که هوا را به انرژی تبدیل می‌کند● آیا اسب تک‌شاخ واقعاً وجود داشته است؟● منشاء رود نیل کجاست؟● چرا در استوا وزن همه چیز کمتر است؟● چگونه باکتری‌ها به آنتی‌بیوتیک مقاوم می‌شوند؟● غذاها و نوشیدنی‌هایی که الکل دارند و نمی‌دانیم● آیا می‌توان بر روی ماه کشاورزی کرد؟