چگونه هایپرپیگمنتیشن را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - پوست انسان حاوی سلول‌های ملانوسیتی است که از طریق فرآیندی به نام ملانوژنز، ملانین تولید می‌کند. ملانین رنگدانه‌ای است که در پوست، مو و چشم یافت می‌شود. مقدار زیاد ملانین منجر به ایجاد رنگدانه شدن پوست می‌شود که نمونه‌های متداول آن شامل کک و مک و لکه‌های پیری است. هایپرپیگمنتیشن می‌تواند در اثر قرار گرفتن در معرض آفتاب، ضربه به پوست، یک بیماری پزشکی یا به عنوان عارضه جانبی داروهای خاص ایجاد شود. در حالی که هایپرپیگمنتیشن یا همان لک‌های پوستی یک بیماری پزشکی جدی نیست، شما ممکن است بخواهید به دلایل زیبایی به دنبال درمان باشید.

 

آشنایی با انواع هایپرپیگمنتیشن به شما کمک می‌کند دوره صحیح درمان را تعیین کنید و به شما ایده‌هایی برای تغییر شیوه زندگی می‌دهد تا از بروز تغییر رنگ بیشتر جلوگیری کنید. بدانید که هایپرپیگمنتیشن فقط در صورت شما اتفاق نمی‌افتد. چهار نوع هایپرپیگمنتیشن وجود دارد که عبارتند از:
•    ملاسما؛ این نوع هایپرپیگمنتیشن به دلیل نوسانات هورمونی ایجاد می‌شود و یک اتفاق طبیعی در دوران بارداری است. همچنین می‌تواند در نتیجه اختلال عملکرد تیروئید و به عنوان عارضه جانبی مصرف قرص‌های ضدبارداری یا داروهای هورمون درمانی ایجاد شود. درمان این یک نوع از هایپرپیگمنتیشن کمی دشوار است.
•    لنتیژین؛ این موارد به عنوان لکه‌های کبدی یا لکه‌های پیری نیز شناخته می‌شوند. آنها در ۹۰٪ افراد بالای ۶۰ سال دیده می‌شوند و معمولاً در اثر قرار گرفتن در معرض اشعه ماورابنفش ایجاد می‌شوند. لنتیژین‌های غیرخورشیدی ناشی از یک اختلال سیستمیک بزرگتر هستند. آنها بیشتر در پیشانی، بینی و گونه‌ها دیده می‌شوند.
•    هایپرپیگمنتیشن پس از التهاب (PIH)؛ این امر در اثر آسیب پوستی مانند پسوریازیس، سوختگی، آکنه و برخی از درمان‌های مراقبت از پوست ایجاد می‌شود. معمولاً با بازسازی و بهبود پوست از بین می‌رود.
•    هایپرپیگمنتیشن ناشی از دارو؛ این هایپرپیگمنتیشن ثانویه که به لیکن پلان معروف است، هنگامی اتفاق می‌افتد که داروها باعث التهاب و فوران روی پوست شوند. این نوع هایپرپیگمنتیشن غیر مسری است.

 

به یک متخصص پوست مراجعه کنید تا بفهمد چه نوع هایپرپیگمنتیشن بر روی پوست شما تأثیر می‌گذارد
پس از پرسیدن سوالاتی در مورد سبک زندگی و سابقه پزشکی، پوست شما با استفاده از یک لامپ ذره‌بینی بررسی می‌شود. از متخصص پوست خود انتظار دارید که سوالات زیر را برای کمک به تعیین نوع هایپرپیگمنتیشن شما بپرسد:
•    چند مرتبه از تخت برنزه استفاده کرده‌اید؟ چند بار در روز از ضد آفتاب استفاده می‌کنید؟ میزان قرار گرفتن شما در معرض آفتاب چقدر است؟
•    شرایط پزشکی فعلی و گذشته شما چیست؟
•    آیا باردار هستید یا اخیراً باردار شده‌اید؟ آیا شما اخیراً کنترل بارداری انجام داده‌اید یا درمان جایگزینی هورمون انجام داده‌اید؟
•    چه داروهایی مصرف می‌کنید؟
•    شما تحت چه جراحی پلاستیک یا درمان‌های حرفه‌ای پوستی قرار گرفته‌اید؟
•    آیا در کودکی و جوانی از ضدآفتاب یا محافظ UV استفاده می‌کردید؟

برنامه‌های موضعی حاوی آلفا هیدروکسی اسیدها (AHAs) و رتینوئیدها است که باعث لایه‌برداری و جوان‌سازی پوست می‌شوند و در درمان هایپرپیگمنتیشن مفید هستند. انواع برنامه‌های موضعی برای درمان هایپرپیگمنتیشن موجود است:
•    هیدروکینون؛ این برنامه موضعی معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد و تنها روش درمان روشن کننده پوست است که توسط FDA  تأیید شده است. شما می‌توانید هیدروکینون را با قدرت ۲٪ بدون نسخه و یا با نسخه پزشکی با قدرت ۴٪ دریافت کنید.
•    اسید کوژیک؛ این اسید از قارچ گرفته شده و مشابه هیدروکینون عمل می‌کند.
•    اسید آزالیک؛ مشخص شده است که این نوع درمان که برای درمان آکنه استفاده می‌شود، یک درمان موثر نیز برای هایپرپیگمنتیشن است.
•    اسید ماندلیک؛ این نوع اسید که از مغز بادام گرفته می‌شود، برای درمان انواع هایپرپیگمنتیشن استفاده می‌شود.

 

اگر درمان‌های موضعی موثر واقع نشوند، ممکن است متخصص پوست توصیه کند که روشی برای هدف قرار دادن هایپرپیگمنتیشن انجام شود. رویه‌های موجود شامل موارد زیر است:
•    لایه برداری پوست که شامل لایه‌بردارهای اسید سالیسیلیک برای درمان مناطق تیره پوست است. در صورت عدم موفقیت در درمان‌های موضعی، از لایه برداری پوست استفاده می‌شود.
•    درمان IPL یا نور شدید پالسی؛ این نوع درمان فقط لکه‌های تاریک انتخابی را هدف قرار می‌دهند. دستگاه‌های IPL تحت نظارت دقیق تحت یک پزشک آموزش دیده استفاده می‌شوند.
•    پاکسازی با لیزر.

 

لایه‌برداری سطحی یا میکرودِرم ابرِیژن یک گزینه بسیار محبوب در میان افراد مبتلا به هایپرپیگمنتیشن است. به دنبال یک فرد باتجربه و آموزش دیده باشید. ساییدن پوست می‌تواند باعث تحریک شود و باعث بدتر شدن تغییر رنگ شود. میکرودرم ابریژن نباید با فاصله کم انجام شود، زیرا پوست شما برای بهبودی بین درمان‌ها به زمان نیاز دارد.

 

اگر می‌خواهید هایپرپیگمنتیشن را بدون دریافت نسخه درمانی درمان کنید، به دنبال این گزینه‌های بدون نسخه باشید:
•    کرم‌های روشن کننده پوست؛ این کار با کاهش سرعت تولید ملانین و از بین بردن ملانین موجود از روی پوست انجام می‌شود. به دنبال محصولاتی باشید که حاوی ترکیبی از این مواد باشد: سیستامین، هیدروکینون، شیر سویا، خیار، اسید کوژیک، کلسیم، آزلائیک اسید یا آربوتین.
•    یک درمان موضعی که شامل اسیدهای Retin-A یا α-هیدروکسی است.

 

برای روشن شدن مناطق تیره پوست، هرکدام از موارد زیر را به صورت موضعی اعمال کنید:
•    روغن گل رز
•    خلال، پوره یا آب خیار
•    آب لیمو
•    آلوئه‌ورا

قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش یکی از مهمترین دلایل هایپرپیگمنتیشن است. اگرچه محدود کردن قرار گرفتن در معرض خورشید هیچ تأثیری در هایپرپیگمنتیشن موجود شما نخواهد داشت، اما می‌تواند به بدتر نشدن آن کمک کند.
•    همیشه ضد آفتاب بزنید. در آفتاب شدید و مستقیم، از کلاه و آستین‌های بلند استفاده کنید.
•    از تخت‌های برنزه کننده استفاده نکنید.
•    بیرون ماندن در خارج از خانه را محدود کنید و آفتاب نگیرید.

 

در بسیاری از موارد شما نمی‌توانید فقط به این دلیل که باعث هایپرپیگمنتیشن می‌شود، مصرف یک دارو را متوقف کنید. هایپرپیگمنتیشن یک عارضه جانبی رایج در نتیجه‌ی مصرف داروهای جلوگیری از بارداری و سایر داروهای حاوی هورمون است. اگر استفاده از داروی جدید یا قطع مصرف آن یک گزینه برای درمان شما است، پس بسیار جای تامل است. همیشه قبل از قطع هر داروی تجویز شده با پزشک خود صحبت کنید.

 

هایپرپیگمنتیشن می‌تواند در اثر ضربه به پوست ایجاد شود که می‌تواند ناشی از جراحی پلاستیک و سایر درمان‌های حرفه‌ای پوست باشد. قبل از انتخاب جراحی پلاستیک، حتماً تحقیق کاملی انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که پزشکان شما بسیار باتجربه هستند.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد