چگونه ذهن ناهوشیارمان را کنترل کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - در حالی که ذهن هوشیار خیلی خوب است، ذهن ناهوشیار یا ضمیر ناخودآگاه وحشت آو است! همانطور که ذهن هوشیار شما یک انتخاب یا عمل را پردازش می‌کند، ذهن ناخودآگاه شما همزمان انتخاب‌ها و اقدامات ناخودآگاه را پردازش می‌کند. وقتی ضمیر ناخودآگاه فعال می‌شود، اهداف، انتخاب‌ها و اقدامات ناخودآگاه تا رسیدن به هدف فعال می شوند. تحقیقات نشان می‌دهد که آماده کردن ذهن ناخودآگاه امکان پذیر نیست.اما، فعالیت‌ها و تمریناتی وجود دارد که ممکن است به شما امکان کنترل ذهن ناهوشیار و یا گسترش آگاهی را بدهد.

 

گفتگوی منفی خود را با تأییدات مثبت جایگزین کنید. تغییر زبان باعث تغییر ذهنیت و غلبه بر اعمال و افکار منفی ناخودآگاه می‌شود. «من نمی‌توانم این کار را انجام دهم!» را با «من می‌توانم این کار را انجام دهم!» جایگزین کنید. به جای اینکه بگویید «من در همه چیز شکست می‌خورم!» بگویید «من موفق خواهم شد!». اگر ذهن‌تان به سمت گفتگوی منفی با خود برگشت، مکث کنید و نفس عمیق بکشید. در نظر بگیرید که چرا به خود می‌گویید موفق نخواهید شد. عواملی را که باعث ایجاد افکار منفی در شما شده است را شناسایی کنید.
•    این تغییر در زبان شما یک شبه اتفاق نمی‌افتد. این زمان و ثبات قدم می‌خواهد. در هنگام تلاش برای خلاص شدن از انتظارات و رفتارهای ناخودآگاه منفی، مثبت باشید.

 

وقتی اضطراب یا استرس ایجاد شد، با تکرار یک مانترا(جمله‌ی الهام بخش) که خودتان ساخته‌اید، اعصاب خود را آرام کرده و افکار منفی را از خود دور کنید. استفاده مداوم از مانترا، افکار و اعمال منفی ناشی از ضمیر ناخودآگاه شما را تحت فشار قرار می‌دهد. افکار منفی خود را شناسایی کنید و بپذیرید که خودداوری شما بی‌اساس است. با شناسایی خودداوری‌های خود، یک مانترای الهام‌بخش ایجاد کنید. دو مانترای اضافی بسازید که بیانگر همان ایده باشد. نقطه‌ای از بدن خود را انتخاب کنید که احساس مثبت به شما بدهد. این نقطه می‌تواند قلب یا شکم شما باشد. همانطور که مانترا را تکرار می‌کنید، دست خود را روی محل قرار دهید.
•    اگر احساس می‌کنید که به اندازه کافی خوب نیستید، شعارهای شما می‌تواند «من به اندازه کافی خوب هستم»، «من لایق هستم» و «من ارزش آن را دارم» باشد.

 

تجسم یا تمرین ذهنی برای دستیابی به اهدافتان، راهی عالی برای تعامل و آموزش ذهن ناخودآگاه شماست. با تمرین‌هایی شروع کنید که فقط شما را مجبور به استفاده از یک یا دو حس خود می‌کند. سعی کنید تمام جزئیات یک عکس یا شی آشنا را تجسم کنید. هنگامی که بر این مهارت مسلط هستید، به سمت تجسم صحنه‌های کامل فیلم‌ها یا خاطرات تلاش کنید. به صداها، بوها، رنگ ها، بافت‌ها و سلیقه‌ها توجه کنید. وقتی توانایی تمرکز و به تصویر کشیدن دقیق جزئیات را پیدا کردید، خود را در دستیابی به اهداف خود تجسم کنید. بسیار ضروری است که تا حد امکان خود را واقع بینانه تجسم کنید. به نکات منفی نپردازید و خود را در شکست تصور نکنید بلکه موفقیت و رسیدن به هدف خود را تجسم کنید! به عنوان مثال، اگر در حال تجسم خود در حال سخنرانی هستید، به جای اینکه جمعیت را تصور کنید، خود را در حال یک سخنرانی عالی و بدون هیچ جمله فراموش شده‌ای تصور کنید.
•    اهداف خاص را تجسم کنید. در مورد آنچه می‌خواهید به آن برسید مشخص باشید. موقعیت، زمان و شرایط پیرامون خود را شناسایی کنید. تا آنجا که ممکن است به جزئیات بپردازید!
•    خود را فوق بشری تصور نکنید؛ در عوض خود را همانگونه که هستید تصور کنید.

مدیتیشن به شما کمک می‌کند تا ضمیر ناخودآگاه خود را متمرکز و مهار کنید. قبل از مدیتیشن، طول جلسه خود را مشخص کنید. اگر مبتدی هستید، سعی کنید ۵ دقیقه مدیتیشن کنید. لباس راحتی بپوشید. یک تایمر بگیرید و به یک محیط آرام بروید. مکانی بدون شلوغی و حواس‌پرتی انتخاب کنید. قبل از نشستن در موقعیت راحت، کمی کشش انجام دهید. انگشتان پا را لمس کنید، تنش را از گردن آزاد کنید و شانه‌ها را شل کنید.

 

یک مکان ثابت پیدا کنید. در حالی که پاهای خود را محکم روی زمین یا بالای یک بالش روی زمین قرار داده‌اید، روی یک صندلی با پشتی صاف بنشینید. کمر خود را صاف کنید، منحنی طبیعی ستون فقرات‌تان باید حفظ شود. بازوهای بالا را به موازات کناره‌های بدن قرار دهید. آرنج شما کمی خم می‌شود و دستان شما به طور طبیعی به آرامی روی زانوها قرار می‌گیرد. چانه را کمی پایین آورده و به زمین نگاه کنید. قبل از اقدام، در موقعیت قرار بگیرید و از بدن خود آگاه شوید.

چشمان خود را ببندید و شروع به پیروی از نفس خود کنید. روی دم و بازدمتان تمرکز کنید. با آرامش، افکار از ضمیر ناخودآگاه شما به ذهن آگاه شما سرازیر می‌شوند. به این افکار توجه کنید، اما آنها را قضاوت نکنید. اجازه دهید این افکار بگذرد. وقتی متوجه شدید ذهنتان سرگردان است، توجه خود را به تنفس خود برگردانید. با گذشت زمان، ذهن شما دوباره سرگردان خواهد شد. همیشه به نفس خود برگردید. این روند را تکرار کنید تا مدیتیشن شما به پایان برسد.

یک مداد یا قلم و یک کاغذ بردارید. یک تایمر بردارید و آن را برای ۵ یا ۱۰ دقیقه تنظیم کنید و در یک محیط ساکت و بدون حواس‌پرتی مستقر شوید. اگر از تایمر تلفن خود استفاده می‌کنید، تلفن خود را روی بی‌صدا تنظیم کنید. از استفاده از رایانه یا تبلت خودداری کنید، آنها باعث حواس پرتی بیش از حد شما می‌شوند.

 

در وضعیت راحتی بنشینید و یک نفس عمیق بکشید تا خود را متمرکز کنید. تایمر را شروع کرده و نوشتن را شروع کنید. با ورود افکار به ذهن، آنها را روی کاغذ ثبت کنید. از نوشتن افکار پیش پا افتاده پرهیز نکنید و افکار عجیب و غریب را نادیده نگیرید، اینها ممکن است از ضمیر ناخودآگاه شما ناشی شده باشد. درباره افکار قضاوت نکنید و برای تحلیل آنها متوقف نشوید. فقط بنویسید. نوشتن افکار خود را تا زمانی که تایمر صدا کند ادامه دهید.

وقتی جلسه نوشتن به پایان رسید، افکار خود را بخوانید. در کلمات خود تأمل کنید. افکار تکراری یا عبارات عجیب و غریب را شناسایی کنید. سعی کنید بین دو ایده متفاوت یک پیوند پیدا کنید. هرگونه افکار احتمالی ناخودآگاه را یادداشت کنید. در حالی که به انجام این تمرین ادامه می‌دهید، نوشته‌های جلسات قبلی خود را نیز بخوانید. پیشرفت خود را با نوشتن جریان هوشیاری دنبال کنید و ارزیابی کنید که آیا ذهن ناخودآگاه شما چقدر تغییر کرده است.

قبل از خواب، یک قلم یا مداد و یک دفترچه یادداشت کنار تخت خود قرار دهید. صبح که بیدار می‌شوید یا به طور دوره‌ای در طول شب، رویاهای خود را در دفترچه خود ثبت کنید. تمام جزئیات رویاهایتان را که می‌توانید به یاد بیاورید، یادداشت کنید. جزئیات جزئی را یادداشت کنید، مهم نیست که چقدر پیش پا افتاده یا ناچیز به نظر می‌رسند. اگر مدتی است که در حال ثبت رویاهایتان هستید، هرگونه مفاهیم، شخصیت‌ها یا اشیا تکراری را یادداشت کنید.
•    گاهی ضمیر ناخودآگاه شما در خواب نشان داده می‌شود. بنابراین، ثبت و مطالعه رویاهای شما دسترسی به ذهن ناخودآگاه شما را فراهم می‌کند.

 

یک رویای ناچیز جنبه‌هایی از محیط فیزیکی شما را در بر می‌گیرد. شما ممکن است بوها، صداها و اعمال جسمی رخ داده در اطراف خود را در خواب خود بگنجانید. یک رویا که ضمیر ناخودآگاه شما ناشی می‌شود، معمولا یک رویای معمول نیست بلکه یک رویای عجیب، گیج کننده یا غیر واضح است. اگر رویای شما قابل توجه بود، تعیین کنید که در کدام دسته از خواب‌های ناخودآگاه قرار دارد. آیا این یک رویای شناختی بود که جزئیاتی از وقایع آینده را فاش می‌کند؟ آیا رویای شما یک هشدار بود؟ واقعیت داشت؟ آیا چیزی را که قبلاً می‌دانستید را تأیید می‌کند؟ آیا این خواب به شما الهام می‌بخشد یا یکی از آرزوهایتان را برآورده می‌کند؟ آیا رویای شما آرزوی شما را برآورده می‌کند یا نیاز به راضی کردن کسی یا چیزی دارد؟
•    رویاهای در بیداری اغلب از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.

 

برای تجزیه و تحلیل رویاهای خود نیازی نیست که متخصص باشید! تنها چیزی که لازم است کمی تلاش و تحقیق است. منابع مفیدی به صورت آنلاین و در کتابخانه وجود دارد! هنگام تجزیه و تحلیل رویای خود، آن را به طور کلی ارزیابی کنید. هر جزئیاتی که بخاطر می‌آورید دارای اهمیت است و باعث تقویت تعبیر شما از خواب و همچنین درک شما از ذهن ناخودآگاه شما می‌شود.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد