چطور بیماری اسکوربوت را تشخیص دهیم و آن را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - اسکوربوت نوعی بیماری است که به دلیل کمبود ویتامین C، یکی از مواد مغذی مهم بدن ایجاد می‌شود. ویتامین C به طور معمول از رژیم غذایی دریافت می‌شود (و ممکن است از طریق مکمل افزایش یابد). این چیزی نیست که بدن بتواند به تنهایی تولید کند و برای عملکرد صحیح بدن لازم است. اگر نگران ابتلا به بیماری اسکوربوت هستید، بهتر است بدانید که به کدام علائم و نشانه‌ها باید توجه کنید و همچنین در صورت ابتلا، چگونه می‌تواند توسط پزشک تشخیص داده و درمان شود.

 

در مراحل اولیه، اسکوربوت با مجموعه‌ای از علائم و نشانه‌های غیر اختصاصی ظاهر می‌شود. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
•    خستگی غیرمعمول
•    تب
•    اسهال
•    حالت تهوع
•    از دست دادن اشتها
•    درد در مفاصل و یا عضلات
•    یک احساس عمومی از خوب نبودن
•    برخی از افراد خونریزی روی پوست خود، به ویژه در اطراف ناحیه فولیکول‌های مو، مشاهده می‌کنند.

گرچه شناختن اسکوربوت در مراحل اولیه دشوار است، اما در صورت عدم تشخیص و درمان، به علائم و نشانه‌های شدیدتری می‌رسد. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
•    دندان‌های شل
•    چشم‌های برآمده
•    کبودی آسان، که شدیدتر از حد معمول است.
•    لثه‌هایی که مستعد خونریزی هستند (و ممکن است متورم و به رنگ بنفش به نظر برسند)
•    موهای خشک و پوست شکستنی
•    پوستی خشک و پوسته پوسته که ممکن است رنگ قهوه‌ای‌تری داشته باشد.
•    بهبود ضعیف زخم (یعنی زخم‌هایی که ترمیم آن کندتر از حد طبیعی است)
•    به دلیل خونریزی غیرطبیعی در مفاصل و عضلات، تورم در بازوها و پاها وجود دارد.
•    توقف زودرس رشد استخوان در نوزادان و کودکان.

 

اگر علائم یا نشانه‌هایی از خود بروز می‌دهید که مشکوک به اسکوربوت هستند، به این موضوع توجه کنید که در گروه‌های پرخطر قرار دارید یا خیر (زیرا این احتمال ابتلا به اسکوربوت را بیشتر می‌کند). افراد در معرض خطر بیشتر اسکوربوت عبارتند از:
•    افرادی که رژیم غذایی ضعیفی دارند (اغلب الکلی‌ها و یا مصرف کنندگان مواد مخدر)
•    کسانی که حساسیت غذایی قابل توجهی دارند و رژیم غذایی بسیار محدودی دارند.
•    افراد مسن
•    کسانی که اختلال در خوردن دارند.
•    افرادی که سیگار می‌کشند، زیرا سیگار کشیدن نیاز به ویتامین C بدن را افزایش می‌دهد و به همین ترتیب شما را مستعد کمبود ویتامین C می‌کند.

اگر نگران احتمال ابتلا به اسکوربوت هستید، مهم است که برای تشخیص و درمان قطعی به پزشک مراجعه کنید. پزشک با شروع سوالاتی دقیق درباره عادت‌های غذایی از شما، برای ارزیابی میزان ویتامین C شما شروع خواهد کرد. وی همچنین به دنبال علائم و نشانه‌های اسکوربوت، معاینه جسمی می‌کند.

اگر پزشک نگران است که ممکن است اسکوربوت داشته باشید، مرحله بعدی انجام آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح ویتامین C و آهن است. دلیل اینکه آهن نیز اندازه‌گیری می‌شود این است که توانایی جذب آهن از رژیم غذایی بدن، به وجود ویتامین C بستگی دارد. بنابراین، اگر کمبود ویتامین C دارید، مستعد کمبود آهن نیز هستید.
•    هر دو این موارد در آزمایش‌های خون ساده قابل اندازه‌گیری هستند و در صورت اثبات کمبود ویتامین C و یا آهن گزینه‌های درمانی در دسترس وجود دارد.

 

از آنجا که اسکوربوت می‌تواند بر روی مفاصل تأثیر منفی بگذارد (به ویژه در کودکان خردسال که منجر به توقف رشد می‌شود)، به احتمال زیاد پزشک شما عکسبرداری با اشعه ایکس از زانوها، مچ‌ها و دنده‌ها را به عنوان نقطه شروع پیشنهاد می‌دهد. این می‌تواند نشانه‌ای از سلامت مفاصل و استخوان‌های شما باشد و بینشی در مورد تأثیر منفی آنها توسط تشخیص بالقوه اسکوربوت ایجاد کند.

خبر خوب این است که اگر برای شما اسکوربوت تشخیص داده شده باشد، این یک بیماری نسبتاً ساده برای درمان است. اصلی‌ترین درمان این است که مصرف ویتامین C روزانه خود را افزایش دهید. به طور معمول با ترکیبی از اقدامات رژیم غذایی و همچنین مکمل ویتامین C می‌توان بیماری را درمان کرد. پزشک بسته به میزان کمبودی که در حال حاضر تجربه می‌کنید، شما را در مورد مقدار ویتامین C روزانه راهنمایی خواهد کرد. به طور معمول روزانه ۱۲۰ میلی‌گرم ویتامین C برای درمان اسکوربوت توصیه می‌شود.
•    غذاهایی که دارای ویتامین C زیادی هستند شامل اکثر میوه‌ها، بسیاری از سبزیجات (به خصوص کلم، اسفناج و کلم بروکلی) و خوردن کلیه یا جگر است.

 

اغلب اوقات اسکوربوت می‌تواند با مشکلات اساسی دیگری همراه باشد. به طور خاص، اختلالات خوردن و اعتیاد به الکل معمولاً با اسکوربوت همراه است. اگر این موارد باشد، رسیدگی و درمان این موارد نیز مهم است.

از آنجا که کمبود آهن معمولاً با کمبود ویتامین C در ارتباط است، ممکن است لازم باشد از مکمل‌های خوراکی آهن استفاده کنید تا ذخایر آهن خود را دوباره پر کنید. در صورت نیاز، پزشک بسته به نتایج آزمایش خون و میزان کمبودی که دارید، دوز مناسب را برای شما تجویز می‌کند.

می‌توانید انتظار داشته باشید که علائم مانند خونریزی در لثه‌ها و جاهای دیگر ظرف ۲۴ ساعت پس از شروع درمان متوقف شود. علائم دیگر ممکن است چند هفته طول بکشد تا بهبود یابد. با رعایت مناسب برنامه درمانی پزشک، اسکوربوت به طور موثری بهبود می‌یابد.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد