چگونه اسپوندیلوز را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - اسپوندیلوز اصطلاحی است که به آرتروز یا آرتروز ستون فقرات اشاره دارد. این یک اختلال است و تجمع سایش و پارگی در مفاصل، رباط‌ها و دیسک‌های ستون فقرات در طول زندگی فرد است. اسپوندیلوز می‌تواند بر گردن (اسپوندیلوز گردنی)، قسمت فوقانی و میانی کمر (اسپوندیلوز توراسیک) یا کمر (اسپوندیلوز کمر) تأثیر بگذارد. اسپوندیلوز دهانه رحم و کمر رایج‌ترین اشکال است. اسپوندیلوز بسیار شایع است و تخمین زده می‌شود که ۸۰٪ افراد بالای ۴۰ سال شواهدی از اسپوندیلوز در تصویربرداری با اشعه ایکس نشان می‌دهند. بیاموزید که چگونه اسپوندیلوز را درمان کنید تا بتوانید بخشی از درد خود را تسکین دهید.

 

سرما درمانی با کاهش قطر رگ‌های خونی (انقباض عروق) تورم را کاهش می‌دهد. همچنین می‌تواند درد شدید را بی‌حس کند. سرما درمانی را می‌توان با استفاده از بسته‌های سرد، کیسه‌های یخ، پارچه‌های سرد، یا کیسه‌های سبزیجات منجمد یا میوه انجام داد.
•    بیش از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در هر بار از کیسه‌های یخ یا سایر روش‌های سرما درمانی استفاده نکنید.
•    همیشه یک حوله بین پوست و منبع سرما قرار دهید.
•    از استفاده از مسکن‌های موضعی همزمان با سرماخوردگی خودداری کنید.
•    در صورت ضعف گردش خون از سرماخوردگی استفاده نکنید.

 

گرما درمانی قطر رگ‌های خونی را افزایش می‌دهد (گشاد شدن عروق)، که باعث افزایش گردش خون می‌شود. همچنین اسپاسم عضلات را کاهش می‌دهد و احساس درد را تغییر می‌دهد. گرما درمانی را می‌توان با استفاده از بسته‌های حرارتی، پد‌های حرارتی یا بطری‌های آب گرم یا خیساندن پارچه در آب گرم و استفاده از آن در مناطق آسیب دیده استفاده کرد.
•    همچنین می‌توانید در حمام یا دوش آب گرم غوطه ور شوید.
•    بیش از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از گرم درمانی استفاده نکنید.
•    یک پارچه بین پوست و منبع گرما قرار دهید.
•    همزمان با استفاده از گرما از مسکن‌های موضعی استفاده نکنید.
•    دما را امتحان کنید تا دچار سوختگی نشود. اگر فشار خون بالا یا بیماری قلبی دارید از وان‌های آبگرم یا جکوزی خودداری کنید.

راحتی و چند روز استراحت در رختخواب می‌تواند در برخی موارد از درد شدید ناشی از اسپوندیلوز مفید باشد. با این حال، هر استراحت در رختخواب باید بیش از یک تا سه روز محدود شود، زیرا هر زمان دیگر ممکن است بهبودی را طولانی کند.
•    استراحت طولانی مدت در بستر همچنین خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی (DVT) یا لخته شدن خون در اندام تحتانی را در فرد افزایش می‌دهد. DVT می‌تواند منجر به آمبولی ریوی (PE) یا لخته شدن خون در ریه‌ها شود که می‌تواند زندگی را تهدید کند.

 

ورزش منظم و مناسب، حتی اگر در یک دوره دردناک اسپوندیلوز باشد، می‌تواند به سرعت بهبودی کمک کند. توصیه می‌شود فعالیت‌های عادی یا تقریباً عادی را ادامه دهید. تمرینات کم فشار، مانند پیاده‌روی یا شنا، گزینه‌های خوبی هستند. یوگا نیز شکل خوبی از ورزش است. ذکر شده است که افرادی که روزانه راه می‌روند کمتر دچار درد گردن یا کمر می‌شوند.
•    علاوه بر سی دقیقه ورزش قلبی سه بار در هفته، باید تمرینات اصلی مانند لیفت لگن را نیز انجام دهید. این به تقویت هسته برای حمایت از ستون فقرات کمک می‌کند.
•    قبل از شروع یک تمرین جدید همیشه باید با فیزیوتراپیست خود صحبت کنید. شما و فیزیوتراپیست خود می‌توانید یک تمرین ورزشی ارائه دهید که برای شرایط خاص شما مناسب باشد.

 

مهاربندی موقت ممکن است به تسکین درد اسپوندیلوز کمک کند. اطمینان حاصل کنید که بیش از یک هفته آن را نپوشید. مهاربندی به عضلات استراحت می‌دهد. مهاربندی نباید طولانی مدت باشد، زیرا می‌تواند عضلات را ضعیف کرده و منجر به درد بیشتر در گردن یا کمر شود.
•    می‌توانید یک ارتوز نرم گردن را از داروخانه یا پزشک تهیه کنید.

 

خوابیدن با یک بالش محکم در زیر گردن یا بین پاها ممکن است به تسکین درد اسپوندیلوز کمک کند، به خصوص اگر درد شما از وسط تا پایین کمر باشد. بالش‌های ویژه‌ای برای ستون فقرات گردن ایجاد شده‌اند، که پشتیبانی اضافی را ارائه می‌دهند که ممکن است به تسکین درد کمک کند. بالش در حالی که استراحت می‌کنید، جهت ستون فقرات شما را تغییر می‌دهد، به آن پشتیبانی می‌کند و آن را صاف نگه می‌دارد.
•    بالش‌های خاصی برای این عملکرد طراحی شده است، اما اگر نمی‌توانید یکی از این بالش‌ها را پیدا کنید، به راحتی از یک بالش معمولی روی تخت خود استفاده کنید.

 

اصلاح سبک زندگی ممکن است برای ستون فقرات در هر سنی مفید باشد. اگر کار شما نیاز به خم شدن زیاد یا برداشتن وسایل سنگین دار، کار کمتری را در نظر بگیرید. اگر اضافه وزن یا چاقی دارید، کاهش وزن می‌تواند باعث کاهش استرس در ستون فقرات شود. ترک سیگار می‌تواند سلامت استخوان‌ها را به ویژه در ستون فقرات بهبود بخشد.
•    شما باید وضعیت بدن خود را نیز در نظر بگیرید. اگر هنگام نشستن یا ایستادن زیاد خم می‌شوید، بیشتر تلاش کنید تا وضعیت بدن خود را اصلاح کنید و پشت و گردن خود را صاف نگه دارید.
•    روش‌های طبیعی دیگری نیز وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید، البته همه با شواهد خوب پشتیبانی نمی‌شوند.

درد و سایر علائم اسپوندیلوز، حاد یا مزمن، با روش‌های خانگی قابل درمان است. به طور کلی، درد ناشی از اسپوندیلوز اغلب پس از چند روز بهبود می‌یابد. یک روش خوب برای درمان درد استفاده از مسکن‌های بدون نسخه است.
•    نمونه‌هایی از داروهای OTC که به این بیماری کمک می‌کنند شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن  است. استامینوفن داروی دیگری است که ممکن است به عنوان مسکن درد نیز مفید باشد.
•    استامینوفن برای افرادی که سابقه آسم، فشار خون بالا، بیماری کبدی، بیماری قلبی یا زخم معده دارند گزینه ایمن‌تری است.

 

مسکن‌های موضعی می‌توانند مکمل یا جایگزین مسکن‌های خوراکی باشند. آنها می‌توانند به روش‌های مختلفی مانند کرم، کف، ژل و اسپری‌ها تجویز شوند. متداول‌ترین موادی که در این گروه از داروها یافت می‌شود:
•    ضد واکنش‌ها؛ نمونه‌هایی از ضد حساسیت‌ها شامل کافور، منتول و متیل سالیسیلات (روغن گیاه سبز) است. آنها با ایجاد یک احساس خنک کننده یا سوزش کار می‌کنند که ذهن فرد را از درد دور می‌کند.
•    کپسایسین؛ کپسایسین‌ها از فلفل چیلی بدست می‌آید و مشخص شده است که برای تسکین درد موضعی بسیار موثر است. احساس سوزن سوزن شدن و سوزش روی پوست ایجاد می‌کند و ممکن است چندین روز طول بکشد تا در واقع درد را تسکین دهد.
•    سالیسیلات‌ها؛ سالیسیلات‌ها به آسپرین ویژگی‌های تسکین دهنده درد دارند. ممکن است برای تسکین درد موضعی جذب پوست شوند.

 

انواع مختلفی از داروهای ضد درد با نسخه وجود دارد که ممکن است پزشک در صورت عدم کافی بودن داروهای غیر تجویز شده، برای درمان درد همراه با این بیماری به شما بدهد. پزشک شما ممکن است داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی با نسخه تجویز کند که هرگونه التهاب همراه با اسپوندیلوز را کاهش می‌دهد.
•    داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نسخه‌ای رایج شامل دیکلوفناک، ملوکسیکام، نابمتون، اتودولاک و اگزاپروزین است. عوارض جانبی رایج NSAID‌ها ممکن است شامل سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، اسهال و نفخ باشد. در صورت مصرف بیش از یک هفته NSAID باید احتیاط شود، زیرا استفاده طولانی مدت خطر زخم معده، آسیب کلیه و حملات قلبی را افزایش می‌دهد.

 

شل کننده‌های عضلانی ممکن است برای درمان اسپاسم عضلانی همراه با اسپوندیلوز تجویز شود. شل کننده‌های عضلانی محبوب عبارتند از: کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین، متوکاربامول و متاکسالون.
•    عوارض شایع شل کننده‌های عضلانی ممکن است شامل خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان و دشواری ادرار باشد.
•    استفاده از داروهای شل کننده عضلات باید به مدت کوتاه مدت محدود شود، زیرا خطر زیادی برای وابستگی یا اعتیاد دارند.

 

بسته به میزان درد شما، پزشک ممکن است داروی مخدر را برای شما تجویز کند. داروهای مسکن مخدر که معمولاً تجویز می‌شوند شامل کدئین، هیدروکدون و اکسی کدون است.
•    عوارض جانبی رایج این دسته از داروها ممکن است شامل خواب آلودگی، یبوست، خشکی دهان و دشواری ادرار باشد.
•    داروهای مسکن را نباید با الکل یا سایر داروهای حاوی استامینوفن مخلوط کرد، زیرا این ترکیب می‌تواند خطر آسیب کبدی را بسیار افزایش دهد.
•    به دلیل افزایش خطر تحمل، وابستگی و اعتیاد، استفاده از داروهای مسکن درد باید به کمتر از دو هفته کاهش یابد.

 

مشخص شده است که داروهایی که برای درمان تشنج یا صرع استفاده می‌شود، در درمان درد مزمن مفید هستند. از دوزهای پایین داروهای ضد افسردگی سالهاست که برای درمان درد مزمن گردن و کمر استفاده می‌شود. اسپوندیلوز ممکن است در موارد کمی منجر به درد مزمن گردن یا کمر شود.
•    داروهای ضد تشنج تجویز شده برای درمان درد مزمن گاباپنتین و پرگابالین  است. هنوز مشخص نیست که چگونه این داروها درد را کنترل می‌کنند. خواب آلودگی و افزایش وزن از عوارض شایع گاباپنتین است. عوارض جانبی شایع پرگابالین ممکن است شامل خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان و یبوست باشد.
•    داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای  که معمولاً برای درمان درد مزمن مفید هستند، شامل آمی‌تریپتیلین، ایمی پرامین و نورتریپتیلین است.
 

تزریق استروئید اپیدورال (ESI) یک روش کم تهاجمی است که ممکن است برای درمان درد ناشی از اسپوندیلوز استفاده شود. تزریق ترکیبی از یک استروئید با اثر طولانی مدت (تریامسینولون، بتامتازون) و یک ماده بی‌حسی (لیدوکائین، بوپیواکائین) است. داروها به فضای اپیدورال ستون فقرات، یعنی ناحیه‌ای بین پوشش محافظ نخاع (دورا) و ستون فقرات (مهره) تزریق می‌شوند. مدت زمان تسکین درد ناشی از ESI متفاوت است و می‌تواند هفته‌ها، ماه‌ها و حتی گاهی اوقات سالها به طول انجامد.
•    توصیه می‌شود بیش از سه ESI در یک دوره ۱۲ ماهه انجام نشود، زیرا بیش از این حد می‌تواند باعث ضعیف شدن ستون فقرات شود.
•    عوارض احتمالی ESI شامل عفونت، خونریزی و آسیب عصبی است.
•    انواع پزشکان واجد شرایط برای انجام ESI عبارتند از: متخصصان طب فیزیکی، بیهوشی، رادیولوژی، نورولوژیست و جراح‌ها.

 

اکثر بیمارانی که از اسپوندیلوز رنج می‌برند نیازی به جراحی ستون فقرات ندارند. درمان غیر جراحی حداقل در ۷۵ درصد موارد اسپوندیلوز موفقیت آمیز است، اما در برخی موارد، جراحی به یک ضرورت تبدیل می‌شود. اگر کمبودهای عصبی مانند از دست دادن کنترل روده یا مثانه را تجربه کنید، احتمالاً بهترین گزینه جراحی محسوب می‌شود. از دست دادن احساس یا عملکرد در بازوها، پاها و انگشتان می‌تواند نشانه دیگری از این کمبودها باشد.
•    در این شرایط، عصبی در حال فشرده شدن است یا ستون فقرات شما فشرده می‌شود. در صورت برطرف نشدن این شرایط، آسیب اساسی به سیستم عصبی شما می‌تواند بدتر شود.

 

جراحی رفع فشار ستون فقرات اصطلاحی عمومی است که برای توصیف روش‌های مختلف جراحی استفاده می‌شود و می‌تواند فشار روی ستون فقرات را کاهش دهد. برای تعیین بهترین روش برای شرایط خود، باید با پزشک خود مشورت کنید.
•    در طی لامینکتومی، قوس‌های استخوانی کانال نخاعی به نام لامینا برداشته می‌شود، در نتیجه اندازه کانال نخاع افزایش می‌یابد.
•    در طی لامینوپلاستی، لایه‌ها در جای خود باقی می‌مانند، اما در امتداد یک طرف نخاع بریده می‌شوند.
•    دیسککتومی روشی است که بخشی از دیسک بین مهره‌ای را که قبلاً به ریشه عصب یا کانال نخاعی فشار وارد کرده است، از بین می‌برد.
•    با استفاده از فورامینوتومی، روزنه‌هایی که ریشه‌های عصبی از کانال نخاع خارج می‌شوند با برداشتن بافت بزرگ می‌شوند.
•    در طی کورپکتومی، جراح یکی از مهره‌های ستون فقرات و دیسک‌های آن را خارج می‌کند.

فیزیوتراپی (PT) ممکن است توسط پزشک برای درد طولانی مدت در ناحیه گردن و کمر ثانویه بعد از اسپوندیلوز تجویز شود. PT ممکن است درمان‌های غیرفعال مانند یخ و گرما، سونوگرافی و تحریک الکتریکی را با تمرینات درمانی برای کشش و تقویت عضلات گردن، شکم و پشت ترکیب کند.
•    فیزیوتراپی معمولاً برای دردهای مزمن تجویز می‌شود که چندین هفته طول کشیده و بدون پاسخ دادن به سایر درمان‌ها ادامه می‌یابد.
•    ماساژ درمانی نیز ممکن است در روند فیزیوتراپی شما وارد شود. یک متخصص ماساژ درمانی بر روی عضلات پشت شما کار می‌کند تا بعد از اینکه عضلات آنها را آرام کرد، آنها را آرام و شل کند.
•    هدف از PT جلوگیری از درد مکرر است.

 

دستکاری ستون فقرات که توسط متخصص عمل جراحی انجام می‌شود نیز ممکن است به تسکین درد اسپوندیلوز کمک کند، به خصوص در ماه اول درد. این کار با ترازبندی مهره‌ها، که به دلیل ضعف در ستون فقرات ناشی از اسپوندیلوز، نادرست قرار گرفته‌اند، کار می‌کند. به طور کلی، این یک روش ایمن است.
•    شایع‌ترین عوارض جانبی به طور کلی جزئی بوده و شامل خستگی و درد عضلانی موقتی است. عوارض بسیار نادر دستکاری ستون فقرات ممکن است شامل ضعف، از دست دادن احساس در پاها یا بازوها و مشکلات روده یا مثانه باشد.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد