چگونه فیبروم رحم را تشخیص دهیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - فیبروم رحم تومورهای غیر سرطانی هستند که در دیواره رحم رشد می‌کنند. آنها تقریباً رایج هستند. با برخی تخمین‌ها بیان می‌شود که بیش از نیمی از زنان در سن ۵۰ سالگی به آنها مبتلا هستند. در اکثر زنان، فیبروم‌ها هیچ علائمی ایجاد نمی‌کنند و مورد توجه قرار نمی‌گیرند. با این حال، در برخی از زنان فیبروم علائم جدی ایجاد می‌کند که باید تحت درمان پزشکی قرار گیرند. برای اینکه بتوانید درمان مناسب داشته باشید، باید بتوانید علائم را شناسایی کرده و یک تشخیص پزشکی مناسب از پزشک خود بگیرید.

 

فیبروم رحم می‌تواند باعث تغییر و مشکلاتی در چرخه قاعدگی شما شود. اگر شما یک دوره قاعدگی نسبتاً منظم داشته‌اید و ناگهان تغییر کرده است، پس این تغییرات می‌تواند ناشی از فیبروم رحم باشد. با این حال، این علائم ممکن است نشانه سایر مشکلات سلامتی نیز باشد. علائمی که ممکن است فیبروم رحم را نشان دهند عبارتند از:
•    خونریزی بیش از حد در دوران قاعدگی
•    گرفتگی‌های شدید قاعدگی
•    خونریزی بین دوره‌های قاعدگی

 

انواع مختلفی از مشکلات بهداشتی وجود دارد که می‌تواند در طی دوره‌های قاعدگی نشان داده شود که می‌تواند نشانه فیبروم رحم یا یک مشکل سلامتی دیگر باشد. برخی از علائم مستقیماً مربوط به دوران قاعدگی شما هستند، اما بسیاری از آنها به سادگی بر سلامت عمومی شما تأثیر می‌گذارند. علائمی که می‌توانند فیبروم را نشان دهند عبارتند از:
•    نفخ یا توده‌ای غیر دردناک در زیر شکم
•    تکرر ادرار ناشی از فیبروم که مثانه را فشرده می‌کند
•    درد در هنگام رابطه جنسی
•    درد پایین کمر
•    یبوست
•    ترشحات مزمن واژن
•    عدم توانایی در ادرار کردن

 

حتی اگر علائم حادی ندارید، فیبروم رحم می‌تواند در تولید مثل مشکل ایجاد کند. اگر با مشکل ناباروری روبرو هستید، می‌تواند ناشی از فیبروم رحم باشد، اگرچه ممکن است به دلیل سایر موارد بهداشتی نیز ایجاد شود.
•    اگر برای باردار شدن مشکل دارید، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می‌تواند آزمایشاتی را بر روی شما انجام دهد و ارزیابی کند که آیا مشکلات پزشکی وجود دارد که از باردار شدن شما جلوگیری می‌کند یا خیر.

 

برخی از عوامل خطر وجود دارد که می‌تواند احتمال ابتلا به فیبروم رحم را افزایش دهد. عوامل خطری که احتمال ابتلا به فیبروم رحم شما را افزایش می‌دهد عبارتند از:
•    قومیت: بررسی نشان داده که زنان آمریکایی آفریقایی تبار بیشتر به فیبروم رحم مبتلا می‌شوند و در سنین پایین‌تر نیز به این بیماری مبتلا می‌شوند. همچنین، در حالی که خطر ابتلا به فیبروم در سایر زنان با افزایش سن کاهش می‌یابد، در زنان آمریکایی آفریقایی تبار افزایش می‌یابد.
•    وزن: در صورت اضافه وزن یا چاقی احتمال ابتلا به فیبروم در بدن کمی افزایش می‌یابد.
•    سن در اولین قاعدگی: هرچه سن شما در اولین قاعدگی بیشتر باشد، احتمال ابتلا به فیبروم رحم در شما بیشتر است.
•   عدم فرزندآوری: اگر هرگز کودکی به دنیا نیاورده‌اید، احتمالاً دچار فیبروم می‌شوید.

اگر مشکوک به فیبروم هستید، پس باید معاینه پزشکی داشته باشید. پزشک از شما در مورد علائم شما سوال می‌کند، یک معاینه عمومی انجام می‌دهد، و سپس معاینه لگن را انجام می‌دهد. یک پزشک مراقبت‌های اولیه می‌تواند معاینه و آزمایشات اولیه را انجام دهد. سپس آنها شما را برای ارزیابی و درمان بیشتر به یک متخصص زنان ارجاع می‌دهند.
•    پزشک شما به احتمال زیاد معاینه داخلی لگن را انجام می‌دهد. برای انجام این کار، پزشک داخل دهانه رحم شما را بررسی می‌کند و سپس یک معاینه دوسالانه را انجام می‌دهد تا اندازه رحم شما را ارزیابی کند. آنها همچنین احتمالاً آزمایش پاپ اسمیر و آزمایش هر گونه عفونت را انجام می‌دهند.

 

پس از معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است سونوگرافی رحم را تجویز کند. این ممکن است شامل یک سونوگرافی خارجی و داخلی (واژینال) باشد. این ممکن است برای تشخیص محل فیبروم، اندازه آن و تعداد آن لازم باشد.

 

هنگامی که پزشک فیبروم‌ها را شناسایی کرد، آنها به شما خواهند گفت که نوع فیبروم شما چیست. سه نوع فیبروم‌های رحمی وجود دارد: اینترامورال (داخل عضله رحم)، ساب سروزال (به صورت توده‌ی برجسته‌ای خارج رحم) و زیر مخاطی (داخل حفره رحم). آنها بر اساس مکانی که در سیستم تولید مثل شما قرار دارند متفاوت هستند. این انواع مختلف فیبروم می‌تواند علائم متفاوتی ایجاد کند و ممکن است به انواع مختلفی از درمان نیاز داشته باشد.
•    فیبروم ساب سروزال بیش از ۵۰٪ در خارج از رحم گسترش می‌یابد. این فیبروم‌ها بندرت بر قدرت باروری تأثیر می‌گذارند.
•    فیبروم‌های اینترامورال در داخل عضله رحم هستند، بدون اینکه هیچ گونه حفره رحمی ایجاد کند.
•    فیبروم‌های زیر مخاطی به داخل حفره رحم وارد می‌شوند. این فیبروم‌ها می‌توانند میزان بارداری شما را به طرز چشمگیری کاهش دهند.

 

بسته به نوع فیبروم و شدت آنها، پزشک یک برنامه درمانی را پیشنهاد می‌کند. این درمان می‌تواند شامل خارج کردن فیبروم یا جا گذاشتن آنها در جای خود باشد. خواه پزشک عمل جراحی را پیشنهاد کند یا نه، آنها ممکن است برای کوچک کردن فیبروم‌ها و به حداقل رساندن علائم دارو تجویز کنند.
•    در بسیاری از موارد، پزشک داروهای ضد درد، کنترل بارداری و هورمون‌های آزاد کننده گنادوتروپین را تجویز می‌کند که رشد فیبروم را کند یا متوقف می‌کند. اگر خونریزی شدید از علائم فیبروم باشد، قرص‌های ضدبارداری خونریزی را محدود می‌کند.
•    اگر پزشک شما جراحی را توصیه کند، این می‌تواند به معنی انواع مختلفی از جراحی باشد. این موارد شامل میومکتومی لاپاراسکوپی، میومکتومی هیستروسکوپی یا لاپاراتومی است که همه اینها روش‌های جراحی است که برای برداشتن فیبروم‌ها استفاده می‌شود.
•    حدود ۳۰ درصد از زنانی که موارد فیبروم کمتری دارند، به دلیل کمبود علائم یا درد نیازی به درمان ندارند.
•    اگر می‌خواهید در آینده باردار شوید، حتماً به پزشک خود بگویید، زیرا این امر ممکن است روی گزینه‌های درمانی شما تأثیر بگذارد.

وقتی فیبروم دارید، ممکن است دوره‌های قاعدگی سنگین و دردناکی داشته باشید، حتی اگر آنها را به صورت پزشکی درمان کنید. اگر این مورد باشد، باید علائم حاد خود را درمان کنید. برای درمان گرفتگی، خونریزی شدید و سایر مشکلات مرتبط با پریود می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
•    از کیسه یخ استفاده کنید. بسته یخ روی شکم یا کمر می‌تواند درد را به حداقل برساند. هر بار از کیسه یخ به مدت ۲۰ دقیقه استفاده کنید و بسته را بردارید تا پوست شما خیلی سرد نشود.
•    به طور منظم ویتامین C مصرف کنید. ویتامین C می‌تواند به بدن شما در جذب آهن اضافی که باعث خونریزی بیش از حد قاعدگی می‌شود، کمک کند.
•    مکمل آهن مصرف کنید. اگر خونریزی بیش از حد دارید ممکن است باعث کم خونی شما شود. اگر چنین است، یک مکمل بخورید تا آهن شما تراز شود.

 

علاوه بر پیروی از برنامه درمانی پزشکی و درمان علائم، برخی از تغییرات در سبک زندگی می‌تواند به شرایط شما کمک کند. برای مثال هر کاری که بتوانید انجام دهید تا قاعدگی خود را به حداقل برسانید، کمک زیادی به به حداقل رساندن علائم شما خواهد کرد. برخی از کارهایی که می‌توانید انجام دهید تا قاعدگی خود را به حداقل برسانید عبارتند از:
•    به طور منظم تمرین کنید.
•    میوه و سبزیجات بخورید.
•    از قند و چربی خودداری کنید.

 

اگر فیبروم رحم دارید به کمک و حمایت افراد زندگی خود نیاز خواهید داشت. شما به کمک آنها برای دریافت درمان پزشکی مورد نیاز خود، نیاز خواهید داشت. به عنوان مثال شما بعد از جراحی به مراقبت در منزل نیاز خواهید داشت، و هنگامی که درد دارید و نمی‌توانید از خود مراقبت کنید به کمک آنها نیاز خواهید داشت.
•    اگر علائم شما بر توانایی شما در کار یا انجام فعالیت‌های روزمره تأثیر می‌گذارد، باید اطمینان حاصل کنید که تمام گزینه‌های درمانی را با پزشک خود بررسی کنید. شرایط خود را با کارفرمای خود در میان بگذارید و روش‌هایی را برای جبران وقت یا انجام انواع کارهایی که با شرایط شما سازگار است، دریابید.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد