چگونه فلج بل را تشخیص دهیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - فلج بل باعث فلج موقتی یک طرف صورت می‌شود و به طور معمول هنگامی که عصب صورت آسیب دیده یا متورم می‌شود، رخ می‌دهد. افراد مبتلا به فلج بل به طور معمول دچار ضعف در عضلات صورت، کشیدگی، حساسیت به صدا و افتادگی چشم می‌شوند. با یادآوری هرگونه عدم توانایی در کنترل عضلات صورت، فلج بل را تشخیص دهید. در افراد مبتلا به فلج بل بهبودی کامل انتظار می‌رود، اما به محض مشاهده علائم با پزشک صحبت کنید.

 

فلج بل فقط در یک طرف صورت تأثیر می‌گذارد. اگر قادر به کنترل عضلات یک طرف صورت خود نیستید، یا اگر عضلات شما آهسته‌تر از حد معمول پاسخ می‌دهند، به این علایم توجه داشته باشید. در صورت بروز این علائم، طبیعی است که احساس عصبی بودن کنید، اما به یاد داشته باشید که این شرایط موقتی است. علائم از دست دادن کنترل عضله می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
•    مشکل لبخند زدن یا اخم کردن.
•    دهان و گونه آویزان در یک طرف صورت.
•    عدم توانایی در چشیدن غذا در یک طرف زبان.

 

اگر متوجه شوید که تمام یا نیمی از صورت شما بی‌حس شده است، ممکن است فلج بل داشته باشید. به علائم توجه کنید و از زمان شروع بی‌حسی، اگر گوش درد دارید، اگر به صدا حساس هستید یا پلک افتاده دارید، توجه داشته باشید. شما باید این اطلاعات را با پزشک خود در میان بگذارید.
•    علاوه بر از دست دادن احساس در صورت، ممکن است سردرد را به عنوان علامت دیگر فلج بل نیز تجربه کنید. هنگامی که با یک پزشک صحبت می‌کنید، این علامت را به او نیز گزارش دهید.

 

افراد مبتلا به فلج بل اغلب در بستن یک طرف دهان خود مشکل دارند. در نتیجه، آنها گاهی اوقات بدون دانستن این موضوع آب دهانشان چکه می‌کند، زیرا عضلات نیمی از دهان آنها به درستی کار نمی‌کند.
•    اشکالی ندارد اگر از این موضوع کمی خجالت بکشید، یا ترجیح می‌دهید دیگران چکه کردن آب دهانتان را نبینند. بنابراین همیشه یک دستمال با خود داشته باشید تا بتوانید دهان خود را بپاک کنید.

 

اگر فلج بل دارید، ممکن است متوجه شوید که به سختی می‌توانید غذا را در برخی از قسمت‌های زبان خود بچشید. این اتفاق می‌تواند به دلیل فلج نسبی زبان و آسیب به اعصاب صورت  باشد.
•    در بسیاری از موارد، ناتوانی در چشیدن غذا به طور حاد در دو سوم جلوی زبان اتفاق می‌افتد.

اگر فکر می‌کنید که فلج بل را تجربه می‌کنید، قرار ملاقات را برای مراجعه به پزشک خود تعیین کنید. به آنها درباره علائم خود بگویید، از جمله زمان شروع علائم و اینکه آیا درد را تجربه می‌کنید یا خیر. برای آزمایش میزان فلجی صورت، پزشک از شما می‌خواهد چند حرکت ساده انجام دهید. اینها عبارتند از:
•    چشمان خود را باز و بسته کنید.
•    ابروهای‌تان را بلند کنید.
•    لبخند بزنید و اخم کنید.

 

اگر سایر علائم فلج را نشان می‌دهید، ممکن است پزشک اسکن‌های تصویربرداری مانند MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) یا  سی‌تی‌اسکن (توموگرافی کامپیوتری) را به شما پیشنهاد دهد. این اسکن‌ها به جای تأیید وجود فلج بل، سایر علل احتمالی فلج صورت را تایید یا رد می‌کند.
•    سایر دلایل احتمالی شامل سکته مغزی، بیماری لایم، میاستنی گراویس یا تومور مغزی است که به عصب صورت فشار می‌آورد.

 

آزمایش EMG یا آزمایش الکترومیوگرافی، از سیگنال‌های الکتریکی برای تشخیص وجود و شدت آسیب عصبی در عضلات صورت، استفاده می‌کند. پس ازEMG، پزشک شما قادر خواهد بود تا میزان فلج در عضلات صورت را با دقت اندازه گیری کند.
•    آزمایش ENG بدون درد است. در طول آزمون نباید ناراحتی داشته باشید.

 

فلج صورت می‌تواند در اثر شرایطی، غیر مرتبط با فلج بل ایجاد شود. این شرایط شامل انواع مختلف عفونت، سکته مغزی یا بیماری لایم است. اگر پزشک شما نتواند تشخیص دهد که فلج صورت شما به دلیل فلج بل یا به دلیل بیماری دیگری ایجاد شده است، ممکن است آزمایش خون را انجام دهد.
•    هنگام دادن خون، وقتی سوزن به ورید وارد می‌شود، درد خفیفی را تجربه خواهید کرد.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد