چگونه بیماری بافت‌های اطراف دندان را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - بیماری پریودنتال یا بیماری بافت‌های اطراف دندان یک عفونت جدی باکتریایی در لثه است که در صورت عدم درمان، در نهایت لثه‌ها، رباط‌ها و استخوان‌های حمایت کننده از دندان شما را از بین می‌برد و منجر به از دست دادن دندان می‌شود. بیماری پریودنتال همچنین می‌تواند منجر به مشکلاتی در بدن شما شود و با افزایش خطر بیماری قلبی و سکته مغزی و سایر مشکلات عمده سلامتی همراه است. خوشبختانه بیماری پریودنتال معمولاً قابل درمان و کنترل است تا از تبدیل شدن آن به یک مورد شدید جلوگیری کند. در حالی که مراقبت در منزل برای پیشگیری از بیماری لثه مهم است، پس از شروع بیماری پریودنتال، درمان باید با مراجعه به دندانپزشک یا پریودنتیست برای تشخیص و تمیز کردن عمیق خاص آغاز شود. پس از آن، بیماری با مراقبت در منزل و معاینه‌های معمول در بسیاری از موارد قابل کنترل است، اما در موارد دیگر، ممکن است مداخله پزشکی اضافی لازم باشد.

 

دندانپزشکان، دندان‌ها و لثه‌های شما را معاینه می‌کنند، از آنها اشعه ایکس می‌گیرند و با اندازه‌گیری عمق جیب پریودنتال میزان بیماری لثه را ارزیابی می‌کنند. سپس وی برای شما برنامه‌ریزی می‌کند که یک تمیزکاری عمیق انجام دهید و در مورد بهداشت دهان و دندان و مراقبت در منزل، به شما دستورات لازم را می‌دهد. بسیار مهم است که این دستورالعمل‌ها را با دقت دنبال کنید.
•    دندانپزشک شما همچنین ممکن است شما را به یک پریودنتیست، یک متخصص دندانپزشکی که سه سال آموزش اضافی در زمینه درمان و مدیریت اثرات بیماری لثه دیده است، ارجاع دهد.

 

در طی تمیز کردن عمیق، تارتار از طریق جرم‌گیری ریشه برداشته می‌شود. جرم‌گیری ریشه، دندان‌های شما و زیر خط لثه را که در آن باکتری‌های تهاجمی ایجاد می‌شوند، پاک می‌کند. این کار را می‌توان با ابزار، لیزر یا سونوگرافی انجام داد. جرم‌گیری ریشه سطح ریشه دندان را صاف می‌کند. این ماده مانع تجمع گچ و باکتری‌های اضافی می‌شود و محصولات جانبی باکتریایی را که باعث التهاب یا بهبودی کند می‌شوند، از بین می‌برد.
•    معمول است که در هنگام جرم‌گیری عمیق عصبی شوید و درد داشته باشید، اما به یاد داشته باشید که این اولین مرحله بسیار مهم برای درمان یک بیماری جدی است و به نظر بسیاری از افراد این کاملا قابل تحمل است.
•    بسیاری از دندانپزشکان گزینه‌های بیهوشی را برای تمیز کردن عمیق، از ژل موضعی بی‌حس کننده، تزریق بی‌حسی، اکسید نیتروژن و در بعضی موارد آرام بخشی کامل ارائه می‌دهند. اگر عصبی هستید، زودتر از موعد به پزشک اطلاع دهید و در صورت احساس درد یا ناراحتی، در قرار ملاقات صحبت کنید.

دندانپزشک یا پریودنتیست شما ممکن است تشخیص دهد که آنتی بیوتیک برای درمان بیماری پریودنتال شما ضروری است. بعد از جرم‌گیری ریشه، او ممکن است تراشه‌های آنتی بیوتیک را در جیب‌های لثه قرار دهد که به آرامی حل می‌شود و دارو را آزاد می‌کند تا باکتری‌ها را در یک منطقه کوچک از بین ببرد بدون اینکه روی بدن شما تأثیر بگذارد. وی همچنین ممکن است یک یا چند مورد زیر را تجویز کند: آنتی بیوتیک خوراکی، دهان شویه آنتی بیوتیکی تجویز شده یا ژل آنتی بیوتیکی موضعی برای استفاده روزانه بر روی لثه‌ها. حتماً این نسخه‌ها را کامل مصرف کرده و طبق دستورالعمل استفاده کنید.

 

پس از تمیز کردن عمیق، باید مرتباً به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا وی بتواند جیب‌های بیماری پریودنتال را اندازه‌گیری کرده و از بهبودی آنها اطمینان حاصل کند. اگر بیماری به اندازه کافی بهبود نیافته باشد، او سپس توصیه‌هایی برای درمان بیشتر می‌کند.
•    اولین پیگیری شما احتمالاً برای ۱ ماه پس از تمیز کردن عمیق، با معاینات اضافی هر سه ماه پس از آن، تا زمان درمان کامل بیماری، برنامه‌ریزی خواهد شد.

ابتدا با یک تکه نخ شروع کنید. آن را به دور دو انگشت وسط خود بپیچید و یک فاصله بین ۳ تا ۵ سانتی‌متر  بگذارید. سپس نخ را بین دو دندان بلغزانید، و چندین بار آن را به بالا و پایین و عقب و جلو تکان دهید. به خاطر داشته باشید که پلاک و غذا می‌توانند زیر خط لثه گیر کنند، بنابراین این همان چیزی است که می‌خواهید با نخ دندان هدف قرار دهید. نخ را حتماً دور هر دندان بپیچید، و تا لثه خود نخ دندان بکشید و تا جایی که می‌توانید بدون ایجاد ناراحتی کشیده شوید. سپس این فرآیند را روی دندان بعدی تکرار کنید، زیرا به دلیل کثیف شدن و فرسایش دندان، به قسمت جدیدی از نخ دندان منتقل می‌شود. مطمئن شوید که نخ را بین دو دندان قرار داده‌اید، باید از دو سطح نخ استفاده کنید. کل مراحل باید فقط دو یا سه دقیقه در روز طول بکشد.
•    اگر در مورد روش نخ دندان کشیدن خود مطمئن نیستید، حتماً وقتی که برای معاینه یا ملاقات با پزشک و دندانپزشک می‌روید، از دندانپزشک یا متخصص بهداشت خود راهنمایی بخواهید.

 

در صورت امکان، یک آبیاری دندان یا شستشوی لثه یا ابزاری مشابه تهیه کنید و از آن دو بار در روز استفاده کنید. اگرچه این دستگاه‌ها ممکن است گران به نظر برسند، اما در مبارزه با بیماری پریودنتال بسیار خوب هستند و کسری از هزینه حتی یک بار تمیز کردن دندان است.
•    آبیاری‌های دندانی تا چندین سال دوام می‌آورند و برای ماساژ لثه، از بین بردن پلاک یا تمیز کردن اطراف ایمپلنت‌های دندانی بسیار مناسب هستند.

 

این امر به کاهش باکتری‌های دهان شما و جلوگیری از عفونت بیشتر کمک می‌کند. اگر دندانپزشک شما یک دهان شویه تجویز شده را توصیه کرده، از آن استفاده کنید، در غیر این صورت یک مارک بدون نسخه خوب کار می‌کند. فقط مطمئن شوید که برچسب را بخوانید و از فرمول ضد میکروبی استفاده کنید.
•    شما همچنین می‌توانید دهانشویه را در مخزن آبیاری دندان قرار دهید و سپس با فشار بیشتر اطراف دهان خود را تمیز کنید.
•    توجه داشته باشید که برخی از شستشوهای آنتی بیوتیکی تجویز شده برای مدت زمان طولانی (بیش از دو هفته) باعث ایجاد لک دندان می‌شوند که می‌توان در طی تمیز کردن بعدی از بین برد.

 

دندانپزشک یا پریودنتیست ممکن است ژل آنتی بیوتیک برای شما تجویز کند تا پس از مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و آبیاری، دو بار در روز بر روی لثه‌های خود بمالید. این ژل باعث از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود و به شما در کنترل عفونت پریودنتال کمک می‌کند.

 

این آنتی بیوتیک‌ها که از طریق دهان مصرف می‌شوند، می‌توانند به از بین بردن عفونت پریودنتال کمک کنند و همچنین از تشکیل کلنی‌های جدید باکتری به خصوص پس از مداخله جراحی جلوگیری کنند. مطابق تجویز حتماً از این آنتی بیوتیک‌ها استفاده کنید.

در موارد شدید، بیماری پریودنتال باید با جراحی رفع شود. ابتدایی‌ترین گزینه جراحی، جراحی فلپ نامیده می‌شود که در آن دندانپزشک یا پریودنتیست شما برشی در لثه‌های شما ایجاد می‌کند و آنها را به عقب بلند می‌کند تا تارتار، استخوان آلوده و سیمان نکروزه زیر آن را تمیز کرده و از بین ببرد. سپس فلپ در جای خود قرار داده شده و در مقابل دندان‌های شما بخیه زده می‌شود.
•    با ایجاد یک فلپ، اکسیژن می‌تواند تعداد زیادی از باکتری‌های بی هوازی تهاجمی را از بین ببرد، که تقریباً از بین بردن آنها با جرم‌گیری یا تمیز کردن عمیق غیرممکن است.

 

در موارد شدید، ممکن است برای جایگزینی بافت آسیب دیده لثه به پیوند لثه و یا جراحی پیوند یا بازسازی استخوان برای جایگزینی بافت از دست رفته لثه نیاز داشته باشید. این روش‌های درمانی با هدف جلوگیری از از بین رفتن هر چه بیشتر دندان‌ها و جلوگیری از پیشرفت پریودنتیت انجام می‌شود.
•    در صورت پیوند لثه، ممکن است بافت نرم از سقف دهان شما منتقل شود یا از بافت دهنده استفاده شود.
•    پیوند ممکن است از قطعات استخوان، استخوان مصنوعی یا استخوان اهدایی شما ساخته شود.
•    بعضی از پزشکان همچنین ممکن است از بازسازی بافت هدایت شده برای رشد مجدد استخوان‌های شما استفاده کنند. یک فیلم منحصر به فرد زیست سازگار بین استخوان و دندان شما قرار داده می‌شود، و باعث می‌شود استخوان دوباره رشد کند.

 

مطالعات اخیر نشان داده است که جراحی لیزر ممکن است به اندازه جراحی در رفع بیماری پریودنتال در موارد خاص موثر باشد. از دندانپزشک یا پریودنتیست خود بپرسید که آیا این گزینه برای شما گزینه‌ی مناسبی است یا خیر، اما توجه داشته باشید که این یک زمینه جدید است که به سرعت در حال پیشرفت است و بسیاری از بیمه‌ها هنوز ممکن است این نوع درمان را پوشش ندهند.

 

در بعضی موارد، ممکن است یک یا چند دندان شما به دلیل بیماری پریودنتال کشیده شود. در این موارد می‌توانید دندان‌ها را با ایمپلنت‌های دندانی با کیفیت بالا جایگزین کنید. با دندانپزشک یا پریودنتیست صحبت کنید تا مشخص شود آیا کاشت دندان از نظر سابقه پزشکی یا سایر موارد بهداشتی برای شما مناسب است.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد