چگونه بیماری پیسی را تشخیص دهیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - پیسی نوعی اختلال است که باعث می‌شود ملانوسیت‌ها تولید رنگدانه نکنند، که باعث ایجاد لکه‌های روشن‌تر در پوست می‌شود. ممکن است فقط یک منطقه کوچک با رنگ آمیزی یا تکه‌های بزرگتر داشته باشید که با گذشت زمان رشد می‌کنند. از آنجا که پیسی اشتراکات زیادی با سایر بیماری‌های پوستی دارد، پزشک برای تشخیص شما باید شما را کاملا معاینه کند. آنها همچنین ممکن است برای پاسخ‌های قطعی‌تر، خون  گیری یا آزمایش چشم را تجویز کنند. پس از تشخیص، می‌توانید با پزشک خود برای ایجاد یک برنامه درمانی همکاری کنید.

پیسی به طور معمول بر روی پوست شما تأثیر می‌گذارد، اما همچنین می‌تواند رنگدانه را از سایر قسمت‌های بدن، به ویژه مو یا چشم، تخلیه کند. اگر موهای شما خیلی زود خاکستری می‌شود یا ظرف چند ماه خاکستری می‌شود، پس با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.
•    به طور کلی، پزشکان می‌گویند که سفید شدن مو قبل از ۳۵ سالگی واجد شرایط «سفید شدن زودرس» است.
•    حتی ممکن است که رنگ چشمان شما تغییر کند. با پیسی، ممکن است چشمان شما از رنگ‌های روشن تا رنگ‌های خنثی، کمرنگ شود.
•    پیسی همچنین می‌تواند رنگ مژه‌ها، ابروها و موهای صورت شما را نیز تغییر دهد.

با پیسی تعمیم یافته، به نواحی رنگی در کناره‌های موازی یا لکه‌های بدن خود خواهید رسید. با گذشت زمان ممکن است این موارد بزرگتر شوند. با پیسی سگمنتال یا مقطعی، شما یک تکه لایه‌برداری یا مجموعه‌ای از لکه‌ها را در یک منطقه از بدن خود خواهید داشت.
•    پیسی تعمیم یافته رایج‌تر از پیسی مقطعی است. بیشتر افراد قبل از ۲۰ سالگی دچار پیسی می‌شوند.
•    برخی از افراد در اثر قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی یا فرآیندهای تولید، پیسی شغلی نیز دارند. در این موارد، از دست دادن رنگدانه‌ها اغلب در مناطقی متمرکز می‌شود که با مواد شیمیایی در تماس بوده‌اند.
•    لکه‌های پیسی معمولاً روی گردن، زیر بغل، دست‌ها، زانوها، آرنج‌ها یا صورت شما دیده می‌شود. از دست دادن رنگ داخل دهان یا بینی شما نیز می‌تواند یک علامت باشد.

اگر به دکتر مراجعه کنید و مشکوک به پیسی باشید، به احتمال زیاد در مورد سابقه پزشکی خانواده شما چندین سوال از شما خواهند پرسید. سعی کنید تا جایی که می‌توانید به تمام سوالات پاسخ دهید. به طور خاص، برخی شواهد نشان می‌دهد که داشتن اعضای دیگر خانواده با اختلالات پوستی احتمال ابتلا به پیسی را افزایش می‌دهد.
•    به عنوان مثال، اگر پدر یا مادر شما از اگزما رنج می‌برند، این را به دکتر خود بگویید.
•    اگر قبلا از اختلالاتی مانند اگزما رنج برده‌اید، احتمال ابتلا به پیسی نیز افزایش می‌یابد.

 

اگر در ۲ تا ۳ ماه گذشته از آفتاب سوختگی رنج برده باشید، ممکن است این امر به ایجاد یک قسمت از پیسی کمک کرده باشد. به همین ترتیب، اگر جوش‌های پوستی غیر قابل توضیح داشته‌اید، در این باره به پزشک خود بگویید. این می‌تواند پیسی یا بیماری دیگری را نشان دهد.
•    هیچ دلیل پزشکی دقیقی وجود ندارد که چرا برخی سلول‌های پوستی شروع به از دست دادن رنگدانه‌های خود و در نتیجه پیسی می‌کنند. با این حال، سایر موارد پوستی در برخی موارد علائم هشدار دهنده را نشان می‌دهد.

این وسیله کوچک و دستی را اغلب لامپ سیاه نیز می‌نامند. پزشک شما لامپ را بین ۱۰ تا ۱۳ سانتی‌متر از روی پوست شما عبور داده و مراقب واکنش شما خواهد بود. اگر مبتلا به پیسی باشید، لکه‌های پوستی روشن‌تر در زیر اشعه UV حتی بیشتر مشخص می‌شوند.
•    این یک روش عالی برای پزشک شما برای رد سایر موارد مانند عفونت‌های قارچی است که ممکن است هنگام قرار گرفتن در معرض لامپ یکسان به نظر برسد.

در برخی شرایط، پیسی می‌تواند بر ساختار و رنگدانه چشم شما تأثیر بگذارد. یک پزشک عمومی ممکن است نوری را به چشمان شما بتاباند تا ببیند آیا مشکلی قابل مشاهده است یا خیر. یا ممکن است آنها شما را به یک بینایی سنج ارجاع دهند که چشم شما را از نظر التهاب بازرسی کند، که به آن یوئیت نیز می‌گویند.
•    اگر از درد چشم، خارش یا خشکی رنج می‌برید، به پزشک خود اطلاع دهید. اینها همه علائم یوئیت یا آسیب احتمالی چشم است.
•    بینایی سنجی ممکن است با استفاده از قطره، برای بررسی یوئیت چشم‌های شما را گشاد کند.

 

اگر پزشک از شما نمونه خون گرفته باشد، ممکن است برای این باشد که بیماری‌های احتمالی را کاهش دهد. یک خونگیری ساده می‌تواند نشان دهد که آیا تعداد سلول‌های خونی شما تحت تأثیر بیماری قرار گرفته است یا نه. همچنین می‌تواند نشان دهد عملکرد تیروئید شما مختل شده است، که ممکن است نشان دهنده یک بیماری خود ایمنی باشد.

 

اگر پزشک شما نتواند تشخیص شما را بر اساس معاینه بدنی تعیین کند، ممکن است نمونه برداری از پوست شما باشد. در بیشتر موارد، بی حسی موضعی دریافت می‌کنید و نمونه کوچکی از پوست با سوزن برداشته می‌شود. سپس این نمونه مورد بررسی قرار می‌گیرد تا بررسی شود آیا از بین رفتن رنگدانه سازگار است و آیا وجود ملانوسیت در پوست وجود ندارد که نشان دهنده پیسی است.
•    اگر برای رضایت از نمونه برداری راحت نیستید، گزینه دیگر مراجعه به یک متخصص، معمولاً متخصص پوست، برای نظر دوم یا معاینه است.
•    یک متخصص پوست ممکن است برای آزمایش آنتی بادی‌های ضد هسته ای که اغلب در بیماران پیسی وجود دارد، خون بکشد.

پزشک شما ممکن است بخواهد کمبود مواد مغذی را آزمایش کند، زیرا کمبود برخی مواد مغذی می‌تواند شما را مستعد ابتلا به پیسی کند. اگر کمبود چیزی دارید، پس لازم است مکمل بخورید تا سطح مواد مغذی شما به حد طبیعی برسد. دستورالعمل‌های پزشک خود را برای مکمل دنبال کنید. برخی از کمبودهایی که ممکن است در ایجاد پیسی ایجاد شود عبارتند از:
•    ویتامین D
•    ویتامین‌های آنتی اکسیدان، مانند A، C و E
•    روی

 

استفاده از رنگ‌های پوستی، آرایش یا حتی محصولات برنزه کننده می‌تواند به استتار هر گونه پیسی کمک کند. این گزینه ارزانتری است که امکان جلوگیری از نگرانی در مورد مصرف دارو را فراهم می‌کند. با این حال، استفاده از این محصولات می‌تواند زمان و تمرین خوبی برای تسلط داشته باشد.

 

کورتیکواستروئیدها معمولاً داروهای موضعی برای پیسی تجویز می‌شوند. این لوسیون‌ها اگر روزانه استفاده شوند می‌توانند به افزودن رنگ پوست به مناطق روشن کمک کنند. به دلیل عوارض جانبی جدی احتمالی، از جمله شکنندگی پوست، فقط پزشک می‌تواند این کرم‌ها را تجویز کند.
•    داروهایی که به صورت موضعی استفاده می‌شوند در تمام مناطق بدن مانند پا موثر نیستند.

 

این نوعی درمان است که در بیمارستان یا در یک محیط پزشکی حرفه‌ای انجام می‌شود. هر جلسه شامل قرار دادن پوست در معرض نور UVA غلیظ دو بار در هفته و به مدت ۱۲ ماه یا بیشتر است. هنگامی که با دارو ترکیب می‌شود، نور درمانی می‌تواند با موفقیت رنگدانه‌ها را در برخی مناطق بازگرداند.
•    در صورت تشخیص پیسی از قرار گرفتن در معرض آفتاب و نور درمانی زیاد خودداری کنید. آفتاب زیاد ممکن است پوست شما را در معرض آسیب بیشتر قرار داده و ناهنجاری‌ها را برجسته کند. از پزشک خود در مورد میزان نور درمانی که برای شما بی‌خطر است سوال کنید.

 

اگر از بیماری خود ایمنی مانند بیماری هاشیموتو رنج می‌برید، برای تهیه یک برنامه درمانی با متخصص غدد درون ریز یا پزشک عمومی خود کار کنید. برای تقویت سیستم ایمنی بدن شما احتمالاً باید از داروها استفاده کنید. با این کار احتمال ابتلا به پیسی کاهش می‌یابد.

 

با پزشک خود در مورد حضور در یک گروه محلی، حضوری از افرادی که از بیماری‌های خود ایمنی یا پوستی مانند پیسی رنج می‌برند، صحبت کنید. اگر هیچ گروهی در نزدیکی شما نبود، به عضویت یک سازمان آنلاین بپیوندید. این گروهها همچنین منابع بسیار خوبی برای تبادل اطلاعات تشخیصی و درمانی هستند.
•    اگرچه برخی از لکه‌ها ممکن است به خودی خود ناپدید شوند، اما پیسی معمولاً یک بیماری مادام‌العمر است.

مجله‌ی آموزش ایلیاد