چگونه از وقوع حمله صرع جلوگیری کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - تشنج می‌تواند بسیار بد و خطرناک باشد، بنابراین در صورت امکان جلوگیری از آنها بسیار مهم است. درمان صرع بر جلوگیری از تشنج متمرکز است، زیرا این بیماری قابل درمان نیست. با این حال، اگر شما یا کسی که می‌شناسید مبتلا به صرع هستید، راه‌های مختلفی برای جلوگیری موفقیت آمیز از حملات صرع وجود دارد. این موارد شامل دریافت مراقبت‌های پزشکی پیشگیرانه، ایجاد تغییر در شیوه زندگی و اجتناب از عوامل محرک است.

 

دریافت مراقبت‌های پزشکی در اسرع وقت بسیار مهم است. یک پزشک شما را معاینه می‌کند و آزمایشاتی را انجام می‌دهد تا بتواند بفهمد چه چیزی باعث ایجاد تشنج می‌شود. هنگامی که آنها علت را بیابند یا آزمایش‌هایی که می‌توانند برای تشخیص استفاده کنند تمام شوند، سپس علائم شما را برطرف می‌کنند و به طور بالقوه به شما دارو می‌دهند تا تشنج‌ها را متوقف کرده یا دفعات بروز آنها را محدود کنید.
•    در برخی از افرادی که دچار تشنج می‌شوند و مبتلا به صرع تشخیص داده شده‌اند، این بیماری به دلیل ضربه مغزی یا سابقه خانوادگی این بیماری تشخیص داده می‌شود. با این حال، در بیشتر موارد علت این بیماری ناشناخته است.

 

حفظ یک سابقه مکتوب خوب در مورد زمان بروز تشنج و عوامل مرتبط با آن می‌تواند به شما و ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما در شناسایی عوامل محرک کمک کند. از تقویم یا برنامه‌ریز برای علامت گذاری روزهایی که دچار تشنج شده‌اید استفاده کنید و از خانواده خود بخواهید در این کار به شما کمک کنند. در هر تشنج، زمان و احساسی که از قبل داشتید را درج کنید. برخی موارد دیگر که باید به آنها توجه شود عبارتند از:
•    شب قبل چقدر خوابیدید
•    در صورت مصرف مشروبات الکلی و مقدار مصرف
•    اگر استرس داشتید
•    اگر قاعدگی داشتید (برای خانم ها)

 

داروهای ضد تشنج این بیماری را درمان نمی کنند، اما به کوتاه شدن تشنج و اثرات مخرب آن کمک می‌کنند. بسته به شدت وضعیت شما و نوع تشنج شما، دارویی که پزشک تجویز می‌کند متفاوت خواهد بود. حتماً عوارض جانبی احتمالی را با پزشک خود در میان بگذارید و دستورالعمل‌های آنها را از نزدیک دنبال کنید.

در مورد راه‌های جلوگیری از تغییرات هورمونی که می‌تواند باعث تشنج شود بحث کنید
تغییرات هورمونی مربوط به چرخه قاعدگی و بارداری می‌تواند باعث تشنج شود. با پزشک خود مشورت کنید که آیا داروهایی وجود دارد که می‌توانید با آن سطح هورمون‌های بدن را تنظیم کنید.
•    پزشک ممکن است بسته به جایی که در چرخه قاعدگی خود هستید، مقدار داروی ضد تشنج شما را تغییر دهید.
•    در برخی موارد، مصرف پروژسترون یا قرص‌های ضد بارداری می‌تواند به جلوگیری از تشنج کمک کند.

 

علاوه بر تجویز داروها، پزشک باید دستورالعمل‌های مختلفی را در مورد راه‌های دیگر برای به حداقل رساندن تشنج به شما بدهد. اینها شامل انواع تغییرات رژیم غذایی و شیوه زندگی است که باید ایجاد کنید.
•    دارویی که پزشک توصیه می‌کند ممکن است بر تراکم استخوان و تعادل هورمونی تأثیر بگذارد. اطمینان حاصل کنید که در مورد عوارض جانبی احتمالی هر دارویی که پزشک پیشنهاد می‌کند صحبت کنید.
•    اگر پزشک شما بینش یا تجربه زیادی در مورد وضعیت شما ندارد، از او بخواهید تا شما را به پزشک متخصص ارجاع دهد. به طور کلی، شما باید به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید، که یک پزشک متخصص در زمینه درمان اختلالات مربوط به مغز است.

 

اگر پزشک برای شما دارویی تجویز کرده است، مطمئن شوید که آن را طبق دستور مصرف می‌کنید. به زمان مصرف دارو و میزان مصرف آن توجه زیادی داشته باشید. این امر باعث می‌شود که دارو همیشه در سطوح مناسب در جریان خون شما باشد.
•    اگر داروهای خود را در زمان‌های مناسب مصرف نکنید، سطح نوسان می‌تواند محرک تشنج باشد.
•    هنگامی که داروی شما رو به اتمام است دوباره آن را شارژ کنید تا تمام نشوید.

 

به یاد داشته باشید که عوامل مختلفی می‌توانند باعث تشنج شوند، بنابراین مهم است که رویکردی جامع اتخاذ کنید. توصیه‌های پزشک خود را دنبال کنید و تا آنجا که می‌توانید در مورد مدیریت خود اطلاعات کسب کنید.

رژیم غذایی متعادل که شامل چربی‌ها و پروتئین‌های سالم باشد می‌تواند بخش مهمی از پیشگیری از تشنج باشد. یک رژیم غذایی که اغلب برای افراد مبتلا به صرع پیشنهاد می‌شود، رژیم کتوژنیک نام دارد. این یک رژیم غذایی است که سرشار از چربی و پروتئین سالم و کربوهیدرات کم است. در مورد اینکه آیا این نوع رژیم می‌تواند به شما کمک کند، با پزشک و متخصص تغذیه مشورت کنید.

 

از رژیم غذایی سالم و متعادل استفاده کنید. رژیم غذایی متعادل که شامل چربی‌ها و پروتئین‌های سالم باشد می‌تواند بخش مهمی از پیشگیری از تشنج باشد. یک رژیم غذایی که اغلب برای افراد مبتلا به صرع پیشنهاد می‌شود، رژیم کتوژنیک نام دارد. این یک رژیم غذایی است که سرشار از چربی و پروتئین سالم و کربوهیدرات کم است. در مورد اینکه آیا این نوع رژیم می‌تواند به شما کمک کند، با پزشک و متخصص تغذیه مشورت کنید.
•    حتی اگر نمی‌توانید رژیم غذایی شدید مانند رژیم کتوژنیک انجام دهید، برای بهبود رژیم خود تلاش کنید. غذاهای ناسالم مانند قندها، کربوهیدرات‌های تصفیه شده و غذاهای فرآوری شده مصرف نکنید و انواع میوه‌ها، سبزیجات، پروتئین‌های بدون چربی و غلات کامل بخورید.
•    یک رژیم غذایی سالم به عملکرد بهتر مغز شما کمک می‌کند، زیرا شما تمام ویتامین‌ها و مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت می‌کنید. همچنین می‌تواند استرس کلی بدن شما را کاهش دهد، زیرا فشار خون شما در بین سایر اثرات مثبت کاهش می‌یابد.

 

تغییر در برنامه خواب یا احساس کم‌خوابی می‌تواند باعث ایجاد تشنج در مبتلایان به صرع شود. با ایجاد آرامش در اتاق خواب، خوابیدن در ساعتی معقول و اجتناب از خوردن یا آشامیدن محرک‌ها در اواخر روز، بر داشتن خواب آرام تمرکز کنید.
•    استراحت کافی به مغز شما اجازه می‌دهد تا عملکرد بهتری داشته باشد و احتمال بروز مشکل در فعالیت الکتریکی داخل آن را به حداقل برساند.

 

در حالی که تحقیقات علمی بیشتری در مورد اثر گیاهان و ویتامین‌ها در کاهش تشنج وجود دارد، برخی از آنها مفید تلقی می‌شوند. با پزشک خود یا یک متخصص طبی مشورت کنید تا بفهمید کدام برای شرایط شما مناسب است.
•    برخی از ویتامین‌هایی که ممکن است مفید باشند عبارتند از B6، E و منیزیم.
•    اگر می‌خواهید درمان‌های اضافی را که توسط پزشک تجویز نشده است اضافه کنید، مهم است که در مورد آنچه می‌خواهید مصرف کنید به آنها بگویید. پزشک شما می‌تواند به شما بگوید که آیا این روش سالم است یا خیر. به عنوان مثال، برخی از گیاهان مانند جینکو، کاوا و سنبل الطیب وجود دارد که می‌توانند با داروهای ضد تشنج تداخل ضعیفی داشته باشند.

 

اگرچه این اقدامات از تشنج جلوگیری نمی‌کند، اما ممکن است در صورت تشنج و افتادن از شما در برابر شکستگی استخوان محافظت کند. مکمل ویتامین D روزانه مصرف کنید و ۵ روز در هفته یا هر روز، ۳۰ دقیقه ورزش کنید.
•    انواع مختلفی از ورزش‌ها را امتحان کنید تا زمانی که چیزی را که دوست دارید پیدا کنید، مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، رقصیدن یا دویدن.

علل شایع تحریک بیش از حد عبارتند از چراغ‌های چشمک‌زن روشن، تماشای تلویزیون، بازی‌های ویدئویی یا بازی‌های کامپیوتری و کار بر روی کامپیوتر. در حالی که این شرایط همیشه باعث تشنج نمی‌شود و در همه افراد مبتلا به صرع تشنج ایجاد نمی‌کند، اما اگر سابقه تشنج‌های مرتبط با نور دارید، بهتر است از آنها اجتناب کنید.
•    فقط حدود ۳ درصد از بیماران صرعی دچار تشنج می‌شوند که مربوط به چشمک زدن چشم‌ها است.

 

هنگام تلاش برای جلوگیری از تشنج، اجرای انواع شیوه‌های کاهش استرس مهم است. این باید شامل ترکیبی از بیرون کشیدن خود از موقعیت‌های استرس‌زا و یافتن راه‌هایی برای مقابله با استرس پس از شروع آن باشد.
•    به عنوان مثال، ایده خوبی است که به طور مرتب فعالیت‌های کاهش استرس انجام دهید. این می‌تواند شامل کلاس‌های ورزشی، یوگا، مدیتیشن، کار در باغ یا صرفاً حمام گرم باشد. هر چیزی که باعث آرامش شما می‌شود، مرتباً آن را انجام دهید.
•    همچنین در صورت امکان باید از فعالیت‌ها یا موقعیت‌های استرس‌زا دور شوید. به عنوان مثال، اگر مجبور نیستید با افراد عصبی یا کسانی که شما را تحت فشار قرار می‌دهند، در ارتباط نباشید. همچنین، فعالیت‌های استرس‌زا را انتخاب نکنید، مانند ورزشهای بسیار رقابتی یا بحث‌های سیاسی.

 

مواد مخدر می‌توانند بلافاصله باعث تشنج شوند یا استرس بر بدن ایجاد کنند که با گذشت زمان احتمال تشنج را افزایش می‌دهد. در بیشتر موارد، مصرف الکل خود به تنهایی باعث تشنج نمی شود، اما ترک الکل است که می‌تواند آنها را ایجاد کند. پس بهتر است اصلا نوشیدن الکل را شروع نکنید.
•    به نظر می‌رسد برخی از مواد بیشتر از سایر مواد باعث تشنج می‌شوند. به عنوان مثال، مصرف مقدار کافی کافئین معمولاً خوب است. با این حال، محرک‌هایی مانند کوکائین می‌توانند بلافاصله باعث تشنج جدی شوند.
•    اگر به مواد مخدر یا الکل اعتیاد دارید و مبتلا به صرع هستید، سعی کنید هوشیار باشید. با پزشک خود در مورد راهکارهای خوب ترک اعتیاد صحبت کنید و درخواست ارجاع به برنامه درمانی یا گروه پشتیبانی کنید.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد