چگونه ازابتلا به قارچ پوستی جلوگیری کنیم؟
کاهش خطر ابتلا
مجله‌ی آموزش ایلیاد - اگر تا به حال به عفونت قارچی مبتلا شده باشید، ممکن است متوجه نشده باشید که در واقع قارچ پوستی دارید. قارچ گروهی از موجودات است که هاگ می‌سازند. قارچ‌ها در همه جا زندگی می‌کنند و همیشه باعث عفونت یا رشد روی پوست نمی‌شوند. اما، ممکن است گاهی اوقات رشد قارچ روی پوست خود داشته باشید. قارچ‌هایی مانند کرم حلقوی، پای ورزشکاران، خارش ژوک یا تینیا کروریسیا و عفونت مخمری واژن. با این حال نگران نباشید، زیرا عفونت‌های قارچی روی پوست تهدید کننده زندگی نیستند و معمولاً آسیب قابل توجهی ایجاد نمی‌کنند. کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به قارچ پوستی انجام دهید.
کاهش خطر ابتلا
بدانید چه کسانی در معرض خطر ابتلا به عفونت قارچی هستند
مواردی وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهد، مانند به اشتراک گذاشتن لباس یا محصولات مراقبت شخصی (برس / شانه) با یک فرد مبتلا. اما، برخی از افراد نیز بر اساس عوامل خطر، احتمال بیشتری برای ابتلا به این عفونت‌ها را دارند. افراد در معرض خطر عبارتند از:
• افرادی که دارای سیستم ایمنی بدن ضعیفی به دلیل مصرف داروها، استروئیدها، سایر عفونت‌ها یا بیماری‌ها دارند.
• افرادی که آنتی‌بیوتیک‌های طولانی مدت یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند.
• افراد یا نوزادانی که بی‌اختیاری دارند یا نمی‌توانند ادرار خود را نگه دارند (این یک محیط تناسلی مرطوب ایجاد می‌کند)
• افرادی که به شدت عرق می‌کنند
• افرادی که در محیطی کار می‌کنند یا زمان طولانی در محیطی سپری می‌کنند که با افراد در معرض خطر بالاتر در تماس هستند. افرادی مانند پرستاران، معلمان مدرسه، بیماران بستری در بیمارستان، دانش آموزان و مربیان.
• افرادی که دارای سیستم ایمنی بدن ضعیفی به دلیل مصرف داروها، استروئیدها، سایر عفونت‌ها یا بیماری‌ها دارند.
• افرادی که آنتی‌بیوتیک‌های طولانی مدت یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند.
• افراد یا نوزادانی که بی‌اختیاری دارند یا نمی‌توانند ادرار خود را نگه دارند (این یک محیط تناسلی مرطوب ایجاد می‌کند)
• افرادی که به شدت عرق می‌کنند
• افرادی که در محیطی کار می‌کنند یا زمان طولانی در محیطی سپری می‌کنند که با افراد در معرض خطر بالاتر در تماس هستند. افرادی مانند پرستاران، معلمان مدرسه، بیماران بستری در بیمارستان، دانش آموزان و مربیان.
تشخیص دهید چه نواحی از پوست شما در معرض خطر عفونت قارچی است
بخش‌هایی از پوست شما که مرطوب هستند بیشتر در معرض خطر عفونت‌های قارچی هستند، زیرا قارچ برای رشد به رطوبت نیاز دارد. این قسمت‌ها شامل نواحی بین انگشتان پا، زیر بافت سینه، در ناحیه تناسلی (از جمله ناحیه واژن) و بین چین‌های پوست است.
در مکان‌های عمومی بیشتر مراقب باشید
از آنجایی که عفونت‌های قارچی مسری هستند، می‌توانید آنها را از قرار گرفتن در معرض سلول‌های پوستی که دارای عفونت هستند، دریافت کنید. سعی کنید کمتر در مکان‌های عمومی که ممکن است سایر افراد مبتلا به عفونت قارچی در آنجا هستند، قرار بگیرید. اگر از رختکن عمومی، دوش یا استخر استفاده می‌کنید، دمپایی بپوشید. شما هرگز نباید حوله یا شانه را در رختکن به اشتراک بگذارید.
• هرگز به عفونت‌های دیگران دست نزنید و کفش‌های خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
• هرگز به عفونت‌های دیگران دست نزنید و کفش‌های خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
پوست خود را تمیز و خشک نگه دارید
قارچ‌ها در نواحی گرم و مرطوب مانند بین انگشتان پا یا کشاله ران زندگی می‌کنند. با تمیز و خشک نگه داشتن پوست خود احتمال عفونت را کاهش می‌دهید. چندین کار وجود دارد که می‌توانید برای خشک نگه داشتن آن انجام دهید:
• اگر زیاد عرق می‌کنید روزی یک بار یا دو بار در روز جوراب خود را عوض کنید. اجازه دهید حوله‌های حمام شما قبل از استفاده مجدد در هوا کاملاً خشک شوند.
• مناطق چین خورده پوست مانند زیر سینه یا زیر شکم را تمیز و خشک کنید. هنگامی که ورزش می‌کنید یا قرار است در یک محیط گرم باشید، یک پودر خشک کننده را روی چین‌های پوست بمالید.
• همچنین باید کفش‌های خود را به طور متناوب عوض کنید تا در فاصله زمانی بین پوشیدن کفش‌ها، کاملاً خشک شوند، مخصوصاً اگر عرق می‌کنند. همچنین پس از هر بار استفاده، ساپورت ورزشی خود را بشویید.
• اگر زیاد عرق می‌کنید روزی یک بار یا دو بار در روز جوراب خود را عوض کنید. اجازه دهید حوله‌های حمام شما قبل از استفاده مجدد در هوا کاملاً خشک شوند.
• مناطق چین خورده پوست مانند زیر سینه یا زیر شکم را تمیز و خشک کنید. هنگامی که ورزش می‌کنید یا قرار است در یک محیط گرم باشید، یک پودر خشک کننده را روی چین‌های پوست بمالید.
• همچنین باید کفش‌های خود را به طور متناوب عوض کنید تا در فاصله زمانی بین پوشیدن کفش‌ها، کاملاً خشک شوند، مخصوصاً اگر عرق می‌کنند. همچنین پس از هر بار استفاده، ساپورت ورزشی خود را بشویید.
سیستم ایمنی خود را تقویت کنید
اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، احتمال ابتلا به عفونت قارچی در شما بیشتر است. برای بهبود سیستم ایمنی خود، روزانه یک مکمل ویتامین مصرف کنید و مصرف پروبیوتیک را در نظر بگیرید. سعی کنید یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از چربی‌های سالم داشته باشید و مصرف کربوهیدرات خود را کاهش دهید. همچنین باید با نوشیدن آب هیدراته بمانید. رنگ ادرار شما باید بسیار زرد روشن باشد. سیستم ایمنی بدن شما نیز باید از ۸ ساعت خواب شبانه بهره مند شود.
• حتی اگر بیماری پزشکی نداشته باشید یا داروهایی مصرف نمی کنید که آن را کاهش دهد، باز هم ممکن است سیستم ایمنی بدن شما در بهترین حالت نباشد. بنابراین تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است.
• حتی اگر بیماری پزشکی نداشته باشید یا داروهایی مصرف نمی کنید که آن را کاهش دهد، باز هم ممکن است سیستم ایمنی بدن شما در بهترین حالت نباشد. بنابراین تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است.
از گسترش عفونت‌های فعلی جلوگیری کنید
اگر در حال حاضر عفونت قارچی دارید، از گسترش آن به قسمت‌های بیشتری از بدن یا اعضای خانواده خود جلوگیری کنید. در صورت مشکوک بودن به عفونت، سایر اعضای خانواده باید معاینه و درمان شوند. از آنجایی که عفونت‌های قارچی مسری هستند، برای جلوگیری از گسترش عفونت، اقدامات احتیاطی زیر را انجام دهید:
• از خاراندن عفونت خود اجتناب کنید. دست‌های خود را مرتب بشویید و خشک نگه دارید.
• اگر عفونت پای ورزشکار دارید از دمپایی در حمام استفاده کنید.
• تمام حوله‌ها را در آب گرم و صابون بشویید و در خشک کن خشک کنید. هر بار که دوش می‌گیرید از یک حوله تمیز استفاده کنید.
• سینک، وان، و کف حمام خود را پس از استفاده به خوبی تمیز کنید.
• هر روز لباس تمیز و خشک بپوشید و از به اشتراک گذاشتن لباس یا جوراب خودداری کنید.
• تمام حیوانات خانگی آلوده را درمان کنید.
• کودکان و بزرگسالان ممکن است لازم باشد ۲ تا ۳ بار در هفته و به مدت ۶ هفته از شامپوی دارویی استفاده کنند تا از کچلی سر (خارش / کرم حلقه‌ای پوست سر) جلوگیری کنند.
• در صورت ابتلا به کچلی، شانه‌ها و برس‌ها را به مدت ۱ ساعت در روز در مخلوطی از نصف سفید کننده و نصف آب به مدت ۳ روز خیس کنید. شانه، برس، کلاه، بالش، کلاه ایمنی یا حوله را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.
• از خاراندن عفونت خود اجتناب کنید. دست‌های خود را مرتب بشویید و خشک نگه دارید.
• اگر عفونت پای ورزشکار دارید از دمپایی در حمام استفاده کنید.
• تمام حوله‌ها را در آب گرم و صابون بشویید و در خشک کن خشک کنید. هر بار که دوش می‌گیرید از یک حوله تمیز استفاده کنید.
• سینک، وان، و کف حمام خود را پس از استفاده به خوبی تمیز کنید.
• هر روز لباس تمیز و خشک بپوشید و از به اشتراک گذاشتن لباس یا جوراب خودداری کنید.
• تمام حیوانات خانگی آلوده را درمان کنید.
• کودکان و بزرگسالان ممکن است لازم باشد ۲ تا ۳ بار در هفته و به مدت ۶ هفته از شامپوی دارویی استفاده کنند تا از کچلی سر (خارش / کرم حلقه‌ای پوست سر) جلوگیری کنند.
• در صورت ابتلا به کچلی، شانه‌ها و برس‌ها را به مدت ۱ ساعت در روز در مخلوطی از نصف سفید کننده و نصف آب به مدت ۳ روز خیس کنید. شانه، برس، کلاه، بالش، کلاه ایمنی یا حوله را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.
شناخت علائم
شناخت علائم
مشخص کنید که آیا کرم حلقوی دارید یا خیر
اگرچه این نوع عفونت بسته به محل روی بدن نام‌های مختلفی دارد، اما همه آنها توسط یک قارچ ایجاد می‌شوند (علی‌رغم نام آن، یک کرم انگلی نیست). پای ورزشکار، خارش جوک یا کرم حلقوی منشا قارچ یکسانی دارند فقط محل آنها متفاوت است. علائم ممکن است بسته به محل عفونت قارچی کمی متفاوت باشد.
علائم بیماری پای ورزشکار را بشناسید
پای ورزشکار که کچلی پا نیز نامیده می‌شود، باعث قرمزی یا خارش پوست اطراف و بین انگشتان پا و در موارد بسیار کم در کف پا می‌شود. ممکن است درد یا سوزش را تجربه کنید و پوست دچار تاول و پوسته پوسته شود. همچنین ممکن است برجستگی‌های قرمز و پوسته پوسته بین انگشتان پا پیدا کنید.
با علائم خارش ژوک آشنا شوید
خارش ژوک که به آن تینیا کروریسیا نیز گفته می‌شود، بیشتر در پسران نوجوان و مردان بالغ شایع است. علائم شامل لکه‌های شبیه به پولک قرمز و برجسته با مرزهای مشخص است که در کشاله ران تاول می‌زند. بیرون آنها قرمزتر و داخل آنها رنگ روشن‌تری دارند که به آنها ظاهری حلقه ای کلاسیک شبیه کرم حلقوی می‌دهد. آنها همچنین می‌توانند باعث ایجاد رنگدانه تیره یا روشن غیرطبیعی روی پوست شوند که می‌تواند دائمی باشد.
• این عفونت در پسرانی که دو و میدانی بازی می‌کنند و زمان خود را در رختکن عمومی می‌گذرانند، شایع‌تر است. همچنین ممکن است از همان قارچی که در کشاله رانشان باعث عفونت می‌شود، باعث ایجاد پای ورزشکار نیز در آنها شود.
• این عفونت در پسرانی که دو و میدانی بازی می‌کنند و زمان خود را در رختکن عمومی می‌گذرانند، شایع‌تر است. همچنین ممکن است از همان قارچی که در کشاله رانشان باعث عفونت می‌شود، باعث ایجاد پای ورزشکار نیز در آنها شود.
بدن خود را از نظر وجود کرم حلقوی بررسی کنید
تینیا کرپوریس یک عفونت کرم حلقوی است که در بدن داخل ریش، روی پاها یا در ناحیه کشاله ران ظاهر می‌شود، اما نه در پوست سر. این به عنوان یک ناحیه قرمز برجسته کوچک شروع می‌شود که شبیه جوش‌های کوچک است. خارش دارد و به سرعت پوسته پوسته می‌شود. جوش‌ها به آرامی به شکل حلقه‌ای کلاسیک تا کرم حلقوی با حاشیه بیرونی قرمزتر و وسط روشن‌تر به خود می‌گیرند.
• همچنین باید به دنبال درماتوفیتیدها (جوش‌های پوستی) باشید. این جوش‌ها روی قسمت دیگری از بدن شما تأثیر می‌گذارد و می‌تواند همراه با کرم حلقوی باشد. ممکن است یک جوش ناهموار خارش‌دار روی انگشتان خود تجربه کنید که مربوط به واکنش آلرژیک به قارچ است. این امر از دست زدن به یک منطقه آلوده به وجود نمی‌آید.
• همچنین باید به دنبال درماتوفیتیدها (جوش‌های پوستی) باشید. این جوش‌ها روی قسمت دیگری از بدن شما تأثیر می‌گذارد و می‌تواند همراه با کرم حلقوی باشد. ممکن است یک جوش ناهموار خارش‌دار روی انگشتان خود تجربه کنید که مربوط به واکنش آلرژیک به قارچ است. این امر از دست زدن به یک منطقه آلوده به وجود نمی‌آید.
به موهای صورت برای کرم حلقوی نگاه کنید
تینیا باربی یک کرم حلقوی است که در موهای صورت مردان نیز یافت می‌شود. این می‌تواند باعث عفونت عمیق‌تری در فولیکول‌های ریش مردان شود و ممکن است منجر به ریزش موی دائمی ناشی از زخم با عفونت فولیکولی شود. علائم شامل یک ناحیه قرمز شده روی پوست است که خارش دارد و می‌تواند پوسته پوسته شود. بسته به موقعیت مکانی، می‌توانید شکل حلقه ای آن را مشاهده کنید. همچنین ممکن است فرد مبتلا، با یک عفونت قارچی فعال، رشد موی خود را از دست بدهد.
مراقب علائم کرم حلقوی روی پوست سر خود باشید
تینیا کاپیتیس یک کرم حلقوی است که در پوست سر یافت می‌شود و ممکن است قسمت کوچک یا کل سر را درگیر کند. مناطقی که آلوده می‌شوند خارش دارند و قرمز هستند، اغلب ملتهب هستند و ممکن است زخم‌های چرکی داشته باشند. همچنین ممکن است باعث پوسته پوسته شدن زیاد پوست سر، چه در یک ناحیه، چه در قسمت بزرگی از پوست سر شود. همچنین می‌توانید به دنبال «نقاط سیاه» باشید، که موهای شکسته‌ای هستند که به دلیل کرم حلقوی پوست سر ایجاد می‌شوند. افراد مبتلا به تینیا کاپیتیس در طول یک عفونت فعال موهای خود را از دست می‌دهند و عفونت در صورت عدم درمان مناسب می‌تواند باعث ایجاد بافت اسکار ماندگار و ریزش موی دائمی شود. افراد همچنین ممکن است تب درجه پایین زیر ۳۸.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد یا غدد لنفاوی متورم در ناحیه گردن را تجربه کنند، زیرا بدن در حال مبارزه با عفونت است.
تشخیص دهید که آیا عفونت قارچی واژن دارید یا خیر
مخمرها در واقع قارچ هستند و می‌توانند باعث عفونت واژن برای زنان شوند. واژن، لابیا و فرج همگی می‌توانند تحت تاثیر عفونت قارچی قرار گیرند. اگر در سال گذشته بیش از ۴ مرتبه عفونت داشته‌اید، باردار هستید، دیابت کنترل نشده دارید، سیستم ایمنی ضعیفی دارید یا پارگی، ترک، شقاق یا زخم در واژن دارید، نباید سعی کنید علائم را در خانه درمان کنید. بیشتر علائم عفونت قارچی از خفیف تا متوسط متغیر است و شامل موارد زیر است:
• خارش و سوزش در واژن یا در ورودی واژن
• قرمزی یا تورم در ورودی واژن
• درد و سوزش واژن
• احساس سوزش با ادرار یا مقاربت
• ترشحات واژن که ظاهر پنیری دارد و سفید، غلیظ و بی‌بو است.
• خارش و سوزش در واژن یا در ورودی واژن
• قرمزی یا تورم در ورودی واژن
• درد و سوزش واژن
• احساس سوزش با ادرار یا مقاربت
• ترشحات واژن که ظاهر پنیری دارد و سفید، غلیظ و بی‌بو است.
درمان قارچ پوستی
درمان قارچ پوستی
پای ورزشکار را درمان کنید
پودرها یا کرم‌های ضد قارچ بدون نسخه در کنترل یا از بین بردن عفونت موثر هستند. به دنبال محصولاتی باشید که حاوی میکونازول، کلوتریمازول، تربینافین یا تولنفتات هستند. دستورالعمل‌های بسته بندی شده را دنبال کنید و دارو را به مدت حداقل ۲ هفته استفاده کنید. همچنین برای جلوگیری از بازگشت آن حدود یک تا دو هفته‌ی دیگر پس از رفع عفونت نیز استفاده کنید. دو بار در روز پاهای خود را با آب و صابون بشویید. حتما پاها و بین انگشتان پا را خشک کنید و بعد از هر بار شستشو یک جفت جوراب تمیز بپوشید.
• کفش‌هایی بپوشید که تهویه مناسب داشته باشند و از مواد طبیعی ساخته شده باشند. همچنین باید هر روز کفش‌های خود را جایگزین کنید تا به آنها فرصت دهید تا کاملاً خشک شوند.
• اگر پای ورزشکار دارید که به درمان خانگی پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است پس از آزمایش عفونت با کشت، داروهای خوراکی تجویز کند.
• کفش‌هایی بپوشید که تهویه مناسب داشته باشند و از مواد طبیعی ساخته شده باشند. همچنین باید هر روز کفش‌های خود را جایگزین کنید تا به آنها فرصت دهید تا کاملاً خشک شوند.
• اگر پای ورزشکار دارید که به درمان خانگی پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است پس از آزمایش عفونت با کشت، داروهای خوراکی تجویز کند.
خارش ژوک را درمان کنید
برای کمک به کنترل عفونت از محصولات ضد قارچ بدون نسخه استفاده کنید. این داروها باید حاوی میکونازول، تولنفتات، تربینافین یا کلوتریمازول باشند. باید متوجه شوید که عفونت ظرف چند هفته شروع به از بین رفتن می‌کند. اگر بیش از ۲ هفته طول بکشد، شدید باشد یا به طور مکرر عود کند (بیش از ۴ بار در سال)، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر به درمان خانگی پاسخ ندهد، پزشک ممکن است پس از آزمایش عفونت با کشت، داروهای خوراکی تجویز کند.
• از پوشیدن لباس‌های تنگ یا هر چیزی که پوست را ساییده یا تحریک می‌کند خودداری کنید.
• پس از یک بار استفاده، تمام لباس‌های زیر و ساپورت‌های ورزشی را بشویید.
• از پوشیدن لباس‌های تنگ یا هر چیزی که پوست را ساییده یا تحریک می‌کند خودداری کنید.
• پس از یک بار استفاده، تمام لباس‌های زیر و ساپورت‌های ورزشی را بشویید.
کرم حلقوی روی بدن را درمان کنید
از کرم‌های بدون نسخه حاوی اکسی کونازول، میکونازول، کلوتریمازول، کتوکونازول یا تربینافین استفاده کنید. دستورالعمل‌های بسته‌بندی شده را به مدت ۱۰ روز دنبال کنید. به طور کلی، باید محل را بشویید و خشک کنید، سپس کرم را از بیرون به مرکز عفونت بزنید. پس از استفاده از کرم دستان خود را بشویید و خشک کنید. روی محل عفونت را بانداژ نکنید، زیرا بانداژ رطوبت پوست شما را حفظ می‌کند.
• اگر روی پوست سر یا ریش خود کرم حلقوی دارید، باید برای درمان به پزشک مراجعه کنید. اگر کرم حلقوی در بدن دارید که به درمان خانگی پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است پس از آزمایش عفونت با کشت، داروهای خوراکی تجویز کند.
• اگر در حال درمان کرم حلقوی بر روی کودکان مدرسه‌ای هستید، آنها می‌توانند پس از شروع درمان به کلاس‌های خود بازگردند.
• اگر روی پوست سر یا ریش خود کرم حلقوی دارید، باید برای درمان به پزشک مراجعه کنید. اگر کرم حلقوی در بدن دارید که به درمان خانگی پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است پس از آزمایش عفونت با کشت، داروهای خوراکی تجویز کند.
• اگر در حال درمان کرم حلقوی بر روی کودکان مدرسه‌ای هستید، آنها می‌توانند پس از شروع درمان به کلاس‌های خود بازگردند.
عفونت‌های واژن را درمان کنید
عفونت‌های قارچی بدون عارضه در واژن را می‌توان با داروهای بدون نسخه درمان کرد. از کرم‌ها، فوم‌ها، قرص‌ها یا پمادهای شیاف واژینال ضد قارچ استفاده کنید. اینها عبارتند از بوتوکونازول، میکونازول، کلوتریمازول و ترکونازول. هنگام استفاده از دارو ممکن است متوجه سوزش یا درد جزئی در ناحیه شوید. همیشه دستورالعمل‌های بسته بندی شده را دنبال کنید.
• ماهیت روغنی این کرم‌ها می‌تواند کاندوم یا دیافراگم لاتکس را ضعیف کند. اگر برای کنترل بارداری از این روش‌ها استفاده می‌کنید، توجه داشته باشید که ممکن است هنگام استفاده از دارو به اندازه کافی موثر نباشند.
عوارض ناشی از عفونت واژن را درمان کنید
ممکن است به درمان طولانی مدت واژینال نیاز داشته باشید که شامل استفاده از یک کرم واژینال است که قوی‌تر از آن چیزی است که می‌توان بدون نسخه خریداری کرد. از کرم به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز استفاده خواهید کرد. اگر عوارض ناشی از عفونت‌های قارچی واژن دارید، پزشک ممکن است داروی خوراکی را برای ۱ بار تجویز کند. یا ممکن است به جای کرم، ۲ تا ۳ دوز داروی خوراکی به شما داده شود. این برای زنان باردار توصیه نمی‌شود.
اگر دیابت دارید یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید به پزشک مراجعه کنید
پزشک باید به شما در درمان عفونت‌های قارچی کمک کند، زیرا دیابت یا سیستم ایمنی ضعیف می‌تواند خطر ابتلا به علائم شدیدتر عفونت قارچی را افزایش دهد.
• برای کاهش مشکلات احتمالی سلامتی یا عفونت‌های ثانویه قابل توجه ناشی از خاراندن، برای درمان زودهنگام به پزشک خود مراجعه کنید.
• برای کاهش مشکلات احتمالی سلامتی یا عفونت‌های ثانویه قابل توجه ناشی از خاراندن، برای درمان زودهنگام به پزشک خود مراجعه کنید.
اگر عفونت قارچی روی پوست سر یا ریش شما وجود دارد به پزشک مراجعه کنید
پزشک شما یک داروی خوراکی به شما می‌دهد. دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید، معمولاً حداقل به مدت ۴ هفته و حداکثر تا ۸ هفته باید استفاده شود. شما می‌توانید شانس خود را برای درمان موفق با موارد زیر افزایش دهید.
• تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه
• شستن مو و ریش با شامپوی دارویی حاوی سولفید سلنیوم یا کتوکونازول. این به توقف گسترش کمک می‌کند، اما از شر عفونت فعلی خلاص نمی‌شود.
• تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه
• شستن مو و ریش با شامپوی دارویی حاوی سولفید سلنیوم یا کتوکونازول. این به توقف گسترش کمک می‌کند، اما از شر عفونت فعلی خلاص نمی‌شود.
مجله‌ی آموزش ایلیاد