چگونه تفاوت بین سرماخوردگی و آنفلوآنزا را تشخیص دهیم؟
ارزیابی علائم خود
مجله‌ی آموزش ایلیاد - با ورود به فصل سرما، سرما خوردگی و آنفلوآنزا نیز شایع می‌شود. با اینکه این روزها تمام جهان با اپیدمی کرونا مواجه هستند و تمام اخبار روز دنیا حول این بیماری است، اما لازم است علاوه بر علائم و روش‌های مقابله با کرونا، تفاوت بین سرماخوردگی و آنفلوآنزارا نیز بدانید می‌توانید بیماری را به طور موثر درمان کنید. لازم به ذکر است که برای تشخیص تفاوت بین آنفلوآنزا و کرونا به مقاله‌ی چطور تفاوت بین آنفلوآنزا و کرونا را تشخیص دهیم؟ مراجعه کنید.
ارزیابی علائم خود
دمای خود را بگیرید
تب یکی از شایع‌ترین علائم آنفلوآنزا است و به ندرت با سرماخوردگی رخ می‌دهد. دمای خود را با استفاده از دماسنج خانگی اندازه‌گیری کنید یا برای اندازه‌گیری دمای بدن به پزشک مراجعه کنید. میانگین دمای بدن سالم ۳۷ درجه سانتیگراد است که از راه دهان اندازه‌گیری می‌شود، اما طبیعی است که تا ۰.۶ درجه سانتیگراد کاهش یا افزایش داشته باشد. دمایی که به عنوان تب در نظر گرفته می‌شود به سن شما و نوع دماسنج مورد استفاده شما بستگی دارد:
• دهان: ۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر برای بزرگسالان، ۳۷.۵ درجه سانتیگراد برای کودکان
• گوش یا مقعد: ۳۸.۳ درجه سانتیگراد یا بالاتر برای بزرگسالان، ۳۸ درجه سانتیگراد برای کودکان
• زیر بغل: ۳۷.۴ درجه سانتیگراد یا بالاتر. این روش اندازه‌گیری دقیق‌تر است.
• دهان: ۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر برای بزرگسالان، ۳۷.۵ درجه سانتیگراد برای کودکان
• گوش یا مقعد: ۳۸.۳ درجه سانتیگراد یا بالاتر برای بزرگسالان، ۳۸ درجه سانتیگراد برای کودکان
• زیر بغل: ۳۷.۴ درجه سانتیگراد یا بالاتر. این روش اندازه‌گیری دقیق‌تر است.
به شدت علائم خود فکر کنید
با سرماخوردگی، علائمی که تجربه می‌کنید کمتر شدید هستند. در حالی که ممکن است مواردی مانند آبریزش بینی، گلودرد و سایر بیماری‌ها را تجربه کنید، اما احساس نمی‌کنید که کاملاً از پا افتاده باشید. با آنفلوآنزا، علائم شدیدتر خواهند شد و احتمالاً با کارهای ساده دست و پنجه نرم خواهید کرد.
• در طی چند روز اول آنفلوآنزا، علائم می‌تواند شامل درد، لرز، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، بی‌حالی و برافروختگی صورت باشد.
• اگر آنفلوآنزا باعث تب بالا شود ۳۹.۴ درجه سانتیگراد یا بالاتر، ممکن است توهم، گیجی، کم آبی، تحریک پذیری یا تشنج را تجربه کنید.
• در طی چند روز اول آنفلوآنزا، علائم می‌تواند شامل درد، لرز، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، بی‌حالی و برافروختگی صورت باشد.
• اگر آنفلوآنزا باعث تب بالا شود ۳۹.۴ درجه سانتیگراد یا بالاتر، ممکن است توهم، گیجی، کم آبی، تحریک پذیری یا تشنج را تجربه کنید.
احتقان ناشی از سرماخوردگی در مقابل آنفلوآنزا را شناسایی کنید
علائم اصلی سرماخوردگی اغلب مرتبط با احتقان است، مانند سرفه، عطسه، و آبریزش بینی. هنگامی که آنفلوآنزا دارید، این علائم معمولاً تنها پس از اتمام دوره تب، پس از دو تا چهار روز ظاهر می‌شوند. مخاط بینی ناشی از آنفلوآنزا نیز تمایل به شفاف و آبکی دارد، نه غلیظ.
• به یاد داشته باشید که شدت آن را نیز در نظر بگیرید. اگر علائم احتقان ناتوان کننده باشد، ممکن است ناشی از تب باشد. آنها همچنین تنها علائم شما نخواهند بود. اگر تب داشته باشید، متوجه موارد دیگری مانند خستگی و دردهای عمومی خواهید شد.
• به یاد داشته باشید که شدت آن را نیز در نظر بگیرید. اگر علائم احتقان ناتوان کننده باشد، ممکن است ناشی از تب باشد. آنها همچنین تنها علائم شما نخواهند بود. اگر تب داشته باشید، متوجه موارد دیگری مانند خستگی و دردهای عمومی خواهید شد.
به ناراحتی قفسه سینه توجه داشته باشید
ناراحتی عمومی در مرکز قفسه سینه در هنگام ابتلا به آنفلوآنزا (و تب همراه) شایع است. در هنگام سرماخوردگی کمتر رایج است و بیشتر خفیف است و مربوط به سرفه و عطسه است.
در نظر بگیرید که آیا احساس خستگی می‌کنید یا خیر
اگر سرما خورده‌اید، به طور کلی هنوز قادر به انجام کارهای روزانه هستید. در حالی که ممکن است احساس خستگی کنید، می‌توانید از رختخواب بلند شوید، دوش بگیرید، کارهایتان را انجام دهید و غیره. با این حال، با آنفلوآنزا، شما کاملا احساس خستگی خواهید کرد. در طول روز احساس نیاز به دراز کشیدن خواهید داشت.
در نظر گرفتن سایر عوامل
در نظر گرفتن سایر عوامل
در نظر بگیرید که علائم با چه سرعتی شروع شدند
سرماخوردگی به تدریج بروز می‌کند. برای چند روز شروع به استفراغ می‌کنید و سپس علائم شدیدتر می‌شوند. با این حال، آنفلوآنزا می‌تواند به سرعت باعث تب شود. ممکن است با احساس خوب به رختخواب بروید و بسیار بیمار از خواب بیدار شوید.
به عادات غذایی خود نگاه کنید
آیا متوجه تغییراتی در اشتهایتان شده‌اید؟ با سرماخوردگی، شما همچنان میل به غذا خوردن دارید. عادات غذایی شما فقط اندکی تغییر می‌کند، حتی در بیشتر موارد اصلاً تغییر نمی‌کند. با این حال، با آنفلوآنزا، ممکن است متوجه شوید که به طور کلی نسبت به غذا بی‌علاقه هستید. ممکن است تا زمانی که علائم ادامه دارید، تمایلی به خوردن نداشته باشید.
به عوامل خطر فکر کنید
سرماخوردگی و آنفلوآنزا هر دو بیماری مسری هستند. در مورد افراد مریضی که در معرض آنها بوده‌اید و اینکه آیا آنها سرماخوردگی یا آنفلوآنزا داشته‌اند فکر کنید.
• علائم سرماخوردگی در مراحل اولیه عفونت، زمانی که بیماری شدت کمتری دارد، بیشتر مسری است. اگر اخیراً در اطراف فردی بودید که با علائم خفیف یا عطسه خفیف مواجه بودید، ممکن است سرماخورده باشید.
• علائم آنفلوآنزا معمولاً دو یا سه روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شوند، اما ممکن است بین یک تا هفت روز طول بکشد.
• علائم سرماخوردگی در مراحل اولیه عفونت، زمانی که بیماری شدت کمتری دارد، بیشتر مسری است. اگر اخیراً در اطراف فردی بودید که با علائم خفیف یا عطسه خفیف مواجه بودید، ممکن است سرماخورده باشید.
• علائم آنفلوآنزا معمولاً دو یا سه روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شوند، اما ممکن است بین یک تا هفت روز طول بکشد.
درمان سرماخوردگی
درمان سرماخوردگی
استراحت کافی داشته باشید
سرماخوردگی معمولا شایع تر است، اما این بدان معنا نیست که شما باید آن را نادیده بگیرید. در صورت امکان، چند روز یا تا زمانی که احساس بهتری پیدا کنید، در خانه استراحت کنید. اگر نمی‌توانید از مدرسه یا محل کار خود مرخصی بگیرید، زود به رختخواب بروید تا بتوانید به همان اندازه که نیاز دارید بخوابید، احتمالاً تا ۱۲ ساعت.
برای تسکین علائم دارو مصرف کنید
اگر فکر می‌کنید سرما خورده‌اید، به سراغ مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن بروید. همچنین می‌توانید علائم خاصی را با داروهایی مانند اسپری‌های بینی، ضداحتقان‌ها یا شربت‌های سرفه درمان کنید. همیشه مطمئن شوید که داروها با داروهایی که اکنون استفاده می‌کنید تداخل ندارند و دستورالعمل‌های بسته را به دقت دنبال کنید. بیش از پنج روز متوالی از داروهای ضد احتقان استفاده نکنید.
• قبل از دادن دارو به کودکان خردسال با پزشک مشورت کنید.
• به دلیل خطر ابتلا به سندرم ری، اگر ۱۸ سال یا کمتر دارید آسپرین مصرف نکنید.
• قبل از دادن دارو به کودکان خردسال با پزشک مشورت کنید.
• به دلیل خطر ابتلا به سندرم ری، اگر ۱۸ سال یا کمتر دارید آسپرین مصرف نکنید.
هیدراته بمانید
نوشیدن مایعات زیاد به بهبودی سریع‌تر کمک می‌کند. اگر درد سینوسی یا خشکی بینی دارید، ممکن است به کار انداختن مرطوب کننده یا استنشاق بخار نیز کمک کند.
در صورت بروز علائم جدید یا بدتر شدن علائم به پزشک مراجعه کنید
بیشتر سرماخوردگی‌ها پس از سه یا چهار روز استراحت از بین می‌روند. اگر بعد از این مدت احساس بدتری پیدا کردید یا علائم جدیدی در خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. برخی از مشکلات جدی‌تر به راحتی با سرماخوردگی اشتباه گرفته می‌شوند، بنابراین در انجام معاینه تردید نکنید.
• اگر احساس تنگی نفس، سرفه خون یا مخاط رنگی (از جمله زرد) کردید و یا اگر نفس‌های عمیق شما باعث درد در قفسه سینه می‌شود، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
• اگر گلودرد شما بیش از یک هفته طول کشید، یا اگر با سایر علائم گلو مانند درد در حین بلع، تورم غدد، لکه‌های سفید یا بثورات همراه بود، با پزشک تماس بگیرید.
• دمای بدن خود را به طور منظم اندازه بگیرید. اگر تب دارید، در نهایت ممکن است آنفلوآنزا داشته باشید. اگر علائم شما با آنفلوآنزا یا سرماخوردگی مطابقت ندارد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
• اگر احساس تنگی نفس، سرفه خون یا مخاط رنگی (از جمله زرد) کردید و یا اگر نفس‌های عمیق شما باعث درد در قفسه سینه می‌شود، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
• اگر گلودرد شما بیش از یک هفته طول کشید، یا اگر با سایر علائم گلو مانند درد در حین بلع، تورم غدد، لکه‌های سفید یا بثورات همراه بود، با پزشک تماس بگیرید.
• دمای بدن خود را به طور منظم اندازه بگیرید. اگر تب دارید، در نهایت ممکن است آنفلوآنزا داشته باشید. اگر علائم شما با آنفلوآنزا یا سرماخوردگی مطابقت ندارد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
اگر شرایط سلامت خاصی دارید از کمک پزشکی استفاده کنید
اگر شرایط سلامت خاصی دارید، هر گونه علائم سرماخوردگی باید ارزیابی شود. حتی اگر فکر نمی‌کنید تب دارید، در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:
• آسم
• دیابت
• بیماری کلیه یا کبد
• کاهش ایمنی
• سابقه سکته مغزی یا حملات ایسکمیک گذرا
• آسم
• دیابت
• بیماری کلیه یا کبد
• کاهش ایمنی
• سابقه سکته مغزی یا حملات ایسکمیک گذرا
درمان آنفولانزا
درمان آنفلوآنزا
استراحت کنید
اکثر افرادی که علائم خفیف آنفلوآنزا دارند، پس از سه یا چهار روز استراحت در رختخواب، احساس بهتری پیدا می‌کنند و در عرض یک یا دو هفته به طور کامل بهبود می‌یابند. راحت باشید و برنامه‌هایتان را لغو کنید - سلامتی شما و اطرافیانتان مهم‌تر است.
هیدراته بمانید و از سیگار و الکل خودداری کنید
نوشیدن مایعات زیاد یک درمان اساسی اما مهم است. تا زمانی که هنوز علائم دارید، سیگار و الکل را کنار بگذارید.
با داروهای بدون نسخه با تب پایین مبارزه کنید
اگر بالغ هستید و تبی که از طریق دهان اندازه‌گیری می‌شود بیش از ۳۹.۴ درجه سانتیگراد نیست، می‌توانید آن را در خانه درمان کنی. برای کاهش این میزان تب، از یک کاهنده تب بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. لازم نیست تب را به طور کامل از بین ببرید. حتی یک افت جزئی دما می‌تواند احساس بهتری در شما ایجاد کند.
• هر فرد ۱۸ ساله یا کمتر باید از مصرف آسپرین خودداری کند، که می‌تواند باعث یک بیماری نادر اما بالقوه کشنده به نام سندرم ری شود. این شانس در طول یک عفونت ویروسی مانند آنفلوآنزا بیشتر است.
• هر فرد ۱۸ ساله یا کمتر باید از مصرف آسپرین خودداری کند، که می‌تواند باعث یک بیماری نادر اما بالقوه کشنده به نام سندرم ری شود. این شانس در طول یک عفونت ویروسی مانند آنفلوآنزا بیشتر است.
برای علائم دیگر از داروهای سرماخوردگی استفاده کنید
اگر احتقان یا گلودرد دارید، می‌توانید از داروهای ضد سرماخوردگی استفاده کنید تا احساس بهتری داشته باشید. اینها فقط علائم را درمان می‌کنند، نه علت زمینه‌ای را. بنابراین حتی زمانی که آنفلوآنزا دارید نیز کار می‌کند.
• همیشه قبل از مصرف چندین دارو، مواد فعال را بررسی کنید. از مصرف دو دارویی که دارای یک ماده فعال هستند، مانند استامینوفن، خودداری کنید، زیرا ممکن است خطرناک باشد. بسیاری از درمان‌های سرماخوردگی بدون نسخه، چندین دارو را ترکیب می‌کنند.
• همیشه قبل از مصرف چندین دارو، مواد فعال را بررسی کنید. از مصرف دو دارویی که دارای یک ماده فعال هستند، مانند استامینوفن، خودداری کنید، زیرا ممکن است خطرناک باشد. بسیاری از درمان‌های سرماخوردگی بدون نسخه، چندین دارو را ترکیب می‌کنند.
تب خطرناک را بر اساس سن شناسایی کنید
تب بالا ممکن است نیاز به تجویز داروهای ضد ویروسی داشته باشد تا از مشکلات جدی‌تری مانند ذات الریه جلوگیری کند. «نقطه خطر» به سن شما بستگی دارد:
• نوزادان زیر ۳ ماه: برای دمای ۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر فوراً با پزشک تماس بگیرید.
• کودکان ۳ ماهه تا ۵ ساله: برای دمای ۳۸.۹ درجه سانتیگراد فوراً با پزشک تماس بگیرید.
• بزرگسالان و کودکان ۵ ساله یا بزرگتر: اگر دمای دهانی ۴۰ درجه سانتیگراد بیش از ۴ ساعت طول کشید، با پزشک تماس بگیرید.
• بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر: این گروه در معرض خطر عوارض جدی ناشی از آنفلوآنزا هستند و در برخی موارد ممکن است با وجود عفونت بد، دمای بالایی نداشته باشند. در صورت شک با پزشک تماس بگیرید.
• نوزادان زیر ۳ ماه: برای دمای ۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر فوراً با پزشک تماس بگیرید.
• کودکان ۳ ماهه تا ۵ ساله: برای دمای ۳۸.۹ درجه سانتیگراد فوراً با پزشک تماس بگیرید.
• بزرگسالان و کودکان ۵ ساله یا بزرگتر: اگر دمای دهانی ۴۰ درجه سانتیگراد بیش از ۴ ساعت طول کشید، با پزشک تماس بگیرید.
• بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر: این گروه در معرض خطر عوارض جدی ناشی از آنفلوآنزا هستند و در برخی موارد ممکن است با وجود عفونت بد، دمای بالایی نداشته باشند. در صورت شک با پزشک تماس بگیرید.
مراقب علائم هشدار باشید
در صورت تجربه هر یک از موارد زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:
• هر تبی که بیش از سه روز طول بکشد.
• ناتوانی در نوشیدن مایعات بدون استفراغ.
• علائم مننژیت مانند حساسیت به نور شدید، سفتی گردن یا سردرد شدید.
• هر گونه علائم غیرعادی، به خصوص تغییرات خلقی عمده، تشنج، بثورات پوستی یا تورم شدید گلو.
• علائمی که در عرض ۳ تا ۵ روز شروع به بهبود نمی یابند.
• هر تبی که بیش از سه روز طول بکشد.
• ناتوانی در نوشیدن مایعات بدون استفراغ.
• علائم مننژیت مانند حساسیت به نور شدید، سفتی گردن یا سردرد شدید.
• هر گونه علائم غیرعادی، به خصوص تغییرات خلقی عمده، تشنج، بثورات پوستی یا تورم شدید گلو.
• علائمی که در عرض ۳ تا ۵ روز شروع به بهبود نمی یابند.
اگر در معرض خطر عوارض هستید زودتر به پزشک مراجعه کنید
آنفلوآنزا بیشتر در گروه‌های خاصی از افراد باعث ذات الریه، برونشیت و سایر عوارض می‌شود. مصرف داروهای ضد ویروسی تجویزی ظرف ۴۸ ساعت پس از ظهور علائم، این خطر را کاهش می‌دهد و بهبودی را تسریع می‌کند. افراد زیر همیشه باید به محض بروز علائم آنفلوآنزا به پزشک مراجعه کنند:
• هر کسی که یک مشکل پزشکی مزمن یا طولانی مدت، از جمله آسم، سایر بیماری‌های ریوی، دیابت، بیماری کلیوی یا کبدی، یا اختلال خونی دارد.
• هر کسی که سابقه سکته مغزی یا حملات ایسکمیک گذرا داشته باشد.
• هر کسی که سیستم ایمنی ضعیفی دارد، به عنوان مثال به دلیل ایدز یا شیمی درمانی.
• زنان باردار بالای ۳ ماه.
• هر کسی که در یک مرکز مراقبت طولانی مدت زندگی می‌کند.
• کودکان زیر ۲ سال و بزرگسالان بالای ۶۵ سال.
• هر کسی که یک مشکل پزشکی مزمن یا طولانی مدت، از جمله آسم، سایر بیماری‌های ریوی، دیابت، بیماری کلیوی یا کبدی، یا اختلال خونی دارد.
• هر کسی که سابقه سکته مغزی یا حملات ایسکمیک گذرا داشته باشد.
• هر کسی که سیستم ایمنی ضعیفی دارد، به عنوان مثال به دلیل ایدز یا شیمی درمانی.
• زنان باردار بالای ۳ ماه.
• هر کسی که در یک مرکز مراقبت طولانی مدت زندگی می‌کند.
• کودکان زیر ۲ سال و بزرگسالان بالای ۶۵ سال.
مجله‌ی آموزش ایلیاد