چطور سرفه‌ی آسمی را متوقف کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - بسیاری از مردم با علائم رایج آسم مانند سفتی در قفسه سینه و مشکل در تنفس آشنا هستند. سرفه یکی دیگر از علائم دردسرساز آسم است. آسم بیماری التهابی ریه است که مجاری تنفسی را باریک می‌کند. برای متوقف کردن سرفه‌های مرتبط با آسم، محرک‌های خود را شناسایی کرده و از آن اجتناب کنید. برای درمان آسم خود دارو مصرف کنید و احساس راحتی کنید.

 

سرفه‌ی آسم می‌تواند توسط مواد مختلفی مانند آلرژن‌ها (گرد و غبار، خز حیوانات، سوسک‌ها، کپک‌ها و گرده‌ها) و محرک‌ها (مانند مواد شیمیایی موجود در هوا، دود سیگار، آلودگی هوا و محصولات زیبایی) ایجاد شود. سایر محرک‌های رایج آسم عبارتند از:
•    داروها: این داروها ممکن است شامل آسپرین، سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و مسدودکننده‌های بتای غیرانتخابی (اغلب برای بیماری‌های قلبی استفاده می‌شوند) باشد.
•    مواد شیمیایی مورد استفاده برای نگهداری غذاها: معمولاً سولفیت‌هایی که در تعدادی از غذاها و نوشیدنی‌ها یافت می‌شوند
•    عفونت‌های تنفسی فوقانی: مانند سرماخوردگی و سایر عفونت‌های ویروسی ریه‌ها
•    ورزش و سایر فعالیت‌های بدنی
•    هوای سرد یا خشک
•    سایر شرایط سلامتی مانند سوزش سر دل (ریفلاکس اسید)، استرس و آپنه خواب

 

بعد از اینکه دچار سرفه شدید، از خود بپرسید چه چیزی باعث آن شده است. اگر در شناسایی محرک‌های رایج مشکل دارید، ممکن است لازم باشد محرک ناشناخته‌ای وجود داشته باشد که باید آن را پیدا کنید. یک دفتر یادداشت از برنامه‌ی روزانه خود داشته باشید تا بتوانید آنچه را که درست قبل از حمله سرفه تجربه کرده‌اید، تعیین کنید. از خود بپرسید:
•    آیا فصل تغییر کرده است؟ آیا عوامل محیطی جدیدی وجود دارد که باعث تحریک آسم من می‌شود؟
•    آیا صنعت جدیدی در این نزدیکی وجود دارد که ممکن است آلاینده‌ها را به هوا بریزد؟
•    آیا غذای جدیدی به رژیم غذایی خود اضافه کرده‌ام؟ آیا من داروهای جدیدی مصرف می‌کنم که ممکن است با داروهای آسم من تداخل داشته باشد؟
•    آیا هوا به طور ناگهانی تغییر کرده است؟ گرم بود و الان خنک و مرطوب شده است؟ آیا باد می‌وزد یا جهت باد تغییر کرده است؟ باد ممکن است محرک‌های جدیدی وارد کند.
 

اگر مشکوک هستید که آلرژی غذایی باعث سرفه آسم شما می‌شود، سریعا غذاها را از رژیم غذایی خود حذف نکنید. این می‌تواند منجر به کمبود مواد مغذی شود. درعوض، با پزشک خود در مورد انجام تست خراش پوستی صحبت کنید تا مشخص شود دقیقا به چه چیزی حساسیت دارید. سپس پزشک می‌تواند استراتژی‌هایی را برای مدیریت آلرژی توصیه کند. آلرژی‌های غذایی رایج عبارتند از:
•    گلوتن (پروتئین موجود در هر محصول گندم)
•    کازئین (پروتئین موجود در لبنیات)
•    تخم‌مرغ
•    مرکبات
•    ماهی و صدف
•    بادام زمینی

 

اگر در شناسایی محرک‌های آسم خود مشکل دارید، با پزشک خود در مورد نظارت بربیشینه میزان جریان بازدمی (PEF) با استفاده از یک ابزار کوچک قابل حمل صحبت کنید. این نشان می‌دهد که ریه‌های شما چقدر در بیرون راندن هوا موثر هستند. همانطور که راه‌های هوایی شما باریک می‌شود PEF شما کاهش می‌یابد. بررسی منظم عملکرد اوج و ردیابی فعالیت‌ها و غذاهای روزانه می‌تواند به شما و پزشکتان کمک کند تا محرک‌های آسم خود را تعیین کنید.
•    اندازه‌گیری عملکرد ریه شما به ویژه در صورتی مفید است که محرک‌های شما باعث بروز سرفه فوری نشوند. برخی افراد متوجه می‌شوند که محرک‌های آنها قبل از شروع حمله مدتی طول می‌کشد.

با نوشیدن ۶ تا ۸ لیوان آب در روز، مخاط گلوی خود را شل نگه دارید. اگر سرفه خشکی دارید که بدون مخاط است، باید هیدراته بمانید تا سرفه گلوی شما را تحریک نکند. اگر سرماخوردگی و آنفولانزا محرک علائم آسم شما باشند، این امر به ویژه مهم است.
•    در صورت سرفه کردن مخاط زرد یا سبز، مصرف مایعات خود را افزایش دهید.

 

•    از آنجایی که گرده می‌تواند باعث آسم شما شود، باید در روزهایی که تعداد گرده‌ها زیاد است، از کولر استفاده کنید. فقط مراقب باشید که به طور منظم دریچه‌های هوای خانه خود را تمیز کنید تا گرد و غبار و کپک به اطراف دمیده نشود.
•    در نظر داشته باشید که یک مرطوب کننده‌ی هوا را روشن کنید یا کاسه‌های آب را در اطراف خانه خود بگذارید. این کار رطوبت به هوا اضافه می‌کند که می‌تواند تنفس شما را بهبود بخشد.

 

هنگامی که سرفه آسمی دارید از تنفس عمیق خودداری کنید. برخی از پزشکان معتقدند که این کار می‌تواند ریه‌های شما را بیشتر تحریک کند. در عوض، به آرامی فقط از طریق بینی نفس بکشید و طول دم و بازدم خود را یکسان نگه دارید. برای مثال، در حالی که تا ۸ می‌شمارید، از طریق بینی نفس بکشید. در حالی که نفس می‌کشید آرام، آرام و بی‌حرکت بمانید.
•    در حالی که در طول این ورزش کمی اکسیژن کمتر دریافت می‌کنید، تقریباً همان مقداری است که اگر سرفه می‌کردید دریافت می‌کردید. کنترل تنفس با شمارش می‌تواند سرفه و سایر علائم آسم را کاهش دهد.

 

عارضه‌ی سرفه ناشی از آسم می‌تواند باعث ایجاد احساس وحشت یا عدم کنترل شما شود. با تمرین یک حالت تنفسی آرامش‌بخش، خود و تنفس خود را آرام کنید. به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید تا پاهایتان همچنان صاف روی زمین باشد. دستان خود را روی شکم خود قرار دهید و یک بالش زیر سر خود قرار دهید تا راحت تر باشید. چشمانت را ببند و با هر نفس شکمت فرو می‌رود.
•    هدف از این تمرین آرام کردن تنفس شما است که می‌تواند سرفه را آرام کند. در حالی که به آرامی نفس می‌کشید، سعی کنید ذهن و افکار خود را آرام کنید.

 

احساسات مستقیماً باعث آسم نمی‌شوند، اما تغییرات در سرعت و ریتم تنفس شما که با احساسات همراه است می‌تواند باعث حمله آسم شود. اضطراب شدید و اعمالی مانند گریه و فریاد زدن می‌تواند بر تنفس شما تأثیر بگذارد و باعث حمله شود. حتی ناراحتی عاطفی ناشی از خود حمله، می‌تواند علائم شما را بدتر کند. یادگیری تکنیک‌های مقابله با استرس و اضطراب ممکن است به پیشگیری از این دوره‌ها کمک کند.

پزشک با شما همکاری خواهد کرد تا یک برنامه مکتوب ایجاد کند که بتوانید هنگام شروع حمله آسم یا سرفه از آن پیروی کنید. برنامه باید فهرستی از مراحلی را در اختیار شما قرار دهد که باید برای بازگرداندن تنفس خود به حالت عادی دنبال کنید. همچنین باید تماس‌های اورژانسی و پزشکی را فهرست کند.
•    دکتر توضیح خواهد داد که چگونه برنامه از سبز به زرد  و به قرمز تغییر می‌کند. هر بخش رنگی باید علائمی را که باید به دنبال آنها بگردید، داروها و درمان‌هایتان، و مکانی برای ثبت عملکرد ریه‌تان فهرست کند.

 

اگر دچار حمله سرفه می‌شوید، احتمالاً به شما توصیه می‌شود از اسپری استنشاقی استفاده کنید. دستگاه تنفسی شما طوری طراحی شده است که داروها (مانند آگونیست‌های بتا با اثردهی کوتاه) را به سرعت وارد مجاری تنفسی شما کند تا باز شوند. پزشک ممکن است آلبوترول، لوالبوترول، پیربوترول، ایپراتروپیوم یا کورتیکواستروئیدها را تجویز کند.
•    برای استفاده از استنشاق، درپوش را بردارید و دستگاه تنفسی را تکان دهید. سه یا چهار تکان خوب باید عمل کند. درپوش را بردارید و نفس خود را بیرون دهید.
•    قطعه دهانی دستگاه تنفسی را به دهان خود بگذارید و به آرامی نفس بکشید. یک بار دکمه دستگاه استنشاقی را فشار دهید و با یک نفس طولانی و آهسته ادامه دهید.
•    دستگاه استنشاقی را از دهان خود خارج کنید. نفس خود را ده ثانیه نگه دارید و سپس نفس خود را بیرون دهید.

 

این داروها هر روز برای جلوگیری از سرفه و سایر علائم آسم استفاده می‌شوند. آنها تسکین فوری نمی‌دهند (شما باید از استنشاق یا سایر داروهای کوتاه مدت برای آن استفاده کنید). در عوض، داروهای طولانی مدت می‌توانند التهاب را کاهش دهند، راه‌های هوایی شما را باز کنند و پاسخ بدن شما به محرک‌ها را کاهش دهند. همچنین ممکن است برای آلرژی‌هایی که باعث حملات آسم می‌شوند به درمان نیاز داشته باشید. داروها یا درمان‌های طولانی مدت عبارتند از:
•    واکسن‌های آلرژی
•    کورتیکواستروئیدهای استنشاقی مانند فلوتیکازون، بودزوناید، فلونیزولید، سیکلسوناید، بکلومتازون و مومتازون
•    داروهای ضد التهابی مانند کرومولین
•    آگونیست‌های بتا طولانی اثر مانند سالمترول و فورموترول
•    داروهای بیولوژیکی مانند اومالیزوماب و تعدیل کننده‌های لکوترین
•    تئوفیلین

 

بخش مهمی از مدیریت سرفه آسمی شما این است که بدانید چه زمانی باید برای آن درمان دارویی دریافت کنید. علاوه بر سرفه، یکی از علائم بارز بدتر شدن آسم، خس خس سینه است. خس خس سینه صدای سوت بلندی است که هنگام عبور هوا از راه‌های هوایی باریک ایجاد می‌شود. معمولاً صدای خس خس سینه هنگام بازدم ایجاد می‌شود، اما می‌تواند هنگام دم نیز ایجاد شود. اگر مجبور به مصرف بیش از مقدار توصیه شده دارو هستید، علائم سرفه (یا سایر علائم) شما بدتر می‌شود، در هنگام صحبت کردن دچار مشکل تنفسی می‌شوید، یا اندازه گیری اوج جریان تنها ۵۰ تا ۸۰ درصد بهترین اندازه گیری شخصی شما است، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. شما باید برای کمک به اورژانس مراجعه کنید اگر:
•    احساس خواب آلودگی یا گیجی می‌کنید
•    در هنگام استراحت دچار تنگی نفس شدید
•    اندازه گیری اوج جریان شما کمتر از ۵۰ درصد بهترین عملکرد شخصی شما است
•    درد شدید قفسه سینه دارید
•    لب‌ها و صورت شما آبی به نظر می‌رسند
•    شما به شدت در تنفس مشکل دارید
•    نبض شما تند است
•    شما به دلیل تنگی نفس اضطراب شدید دارید

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد