چگونه بفهمیم که بیماری ما مسری است؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - مسری بودن یک بیماری، به این معنی است که شما قادر به انتقال بیماری به فرد دیگری هستید. هنگامی که احساس بیماری کردید، دانستن اینکه آیا بیماری شما مسری است یا خیر، ممکن است از آلوده کردن افراد دیگر جلوگیری کند. بیماری‌های دستگاه تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا و کرونا توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شوند و به راحتی به افراد دیگر منتقل می‌شوند. بسیاری از عفونت‌های ناشی از باکتری نیز می‌توانند بسیار مسری باشند. اگر متوجه شدید که مسری هستید، اقدامات پیشگیرانه می‌تواند به جلوگیری از گسترش بیماری کمک کند.

 

محدوده دمای معمولی بدن ۳۶.۵ تا ۳۷.۵ درجه‌ی سانتیگراد است. هر چیزی بالاتر از آن تب تلقی می‌شود و نشان می‌دهد که شما احتمالاً مسری هستید. تب همراه با سرماخوردگی، به اندازه تب همراه با آنفولانزا رایج نیست، اما در هر صورت به این معنی است که شما مسری هستید.
•    تب، روش بدن شما برای مبارزه با عفونت است. دمای بدن را می‌توان به صورت خوراکی، مقعدی، در گوش یا زیر بازو اندازه‌گیری کرد و ممکن است با هر روش کمی متفاوت باشد. تب مرتبط با آنفولانزا می‌تواند از ۳۷.۸ تا ۳۸.۹ درجه سانتیگراد و حتی در کودکان بالاتر باشد. انتظار داشته باشید که تب ناشی از آنفولانزا در بیشتر موارد سه تا چهار روز طول بکشد.
•    دمای بدن از طریق ساختاری در مغز شما به نام هیپوتالاموس تنظیم می‌شود. هنگامی که شما عفونت دارید، هیپوتالاموس حرارت بدن را افزایش می‌دهد تا به خلاص شدن از شر ویروس یا باکتری مهاجم کمک کند.

 

مخاط غلیظ یا تغییر رنگ به زرد یا سبز، نشانه قوی این است که شما یک عفونت تنفسی فوقانی همراه با التهاب در دستگاه تنفسی دارید. همچنین به این معنی است که شما به احتمال زیاد مسری هستید.
•    کودکانی که دارای ترشحات غلیظ سفید، زرد یا سبز از چشم‌هایشان هستند، معمولاً مسری نیز هستند.
•    بیماری‌های تنفسی خاص که در آن مخاط و ترشحات بینی غلیظ می‌شوند یا تغییر رنگ می‌دهند شامل سرماخوردگی، سینوزیت (التهاب سینوس)، اپی گلوتیت (التهاب اپی گلوتیت)، لارنژیت (التهاب حنجره، و برونشیت (التهاب برونش) می‌شود.
•    سیستم ایمنی بدن، تولید مخاط در بینی را افزایش می‌دهد تا بیماری را از بین ببرد. این باعث می‌شود که بینی گرفتگی داشته باشد و نشان دهنده این است که شما مسری هستید.
•    مخاط غلیظ یا تغییر رنگ داده شده که در عرض یک هفته خوب نمی‌شود ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشد. پزشک شما می‌تواند آزمایش‌هایی را برای ارزیابی علت علائم شما انجام دهد، درمان‌هایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها را تجویز کند و تشخیص دهد که آیا شما مسری هستید یا خیر.

 

جوش یا بثورات پوستی خاص اغلب نشانه مسری بودن هستند. راش‌هایی که بخش‌های بزرگی از بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهند ممکن است آلرژیک یا ویروسی باشند. بثورات ویروسی آنهایی هستند که به معنای مسری بودن شما هستند، مانند بیماری‌هایی مانند آبله مرغان یا سرخک. برخی از عفونت‌های باکتریایی که مسری هستند می‌توانند باعث ایجاد بثورات پوستی شوند، مانند مخملک (ناشی از استرپتوکوک) یا زرد زخم (که معمولاً توسط استرپتوکوک یا استافیلوکوک ایجاد می‌شود). عفونت‌های قارچی حتی می‌توانند باعث بثورات پوستی مسری مانند کرم حلقوی یا پای ورزشکار شوند.
•    بثورات ویروسی از دو طریق می‌توانند پخش شوند. بثورات متقارن ویروسی از اندام‌ها، در دو طرف بدن شروع می‌شوند، سپس به سمت مرکز بدن پخش می‌شوند. بثورات مرکزی ویروسی از قفسه سینه یا پشت شروع می‌شود، سپس به سمت بیرون به بازوها و پاها گسترش می‌یابد.
•    بثورات ویروسی از یک الگوی انتشار پیروی می‌کنند، همانطور که قبلاً توضیح داده شد یا به سمت بیرون یا داخل. اما بثورات ناشی از آلرژی می‌تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود و الگوی انتشار خاصی ندارد.
•    برخی از بثورات ویروسی مانند ویروس کوکساکی در مناطق خاصی باقی می‌مانند. مثلا هنگامی که این ویروس باعث بیماری دست، پا و دهان شود، عمدتاً در داخل و اطراف دهان، روی دست‌ها و پاها و گاهی در ناحیه پوشک یا پاها ایجاد بثورات می‌کند.

 

اسهال می‌تواند نشانه ابتلا به یک بیماری مسری باشد، به خصوص زمانی که همراه با استفراغ و تب خفیف باشد. اسهال، استفراغ و تب خفیف می‌تواند نشانه‌های گاستروانتریت باشد که اغلب به آن آنفولانزای معده گفته می‌شود، یا نشانه‌های روتاویروس، نوروویروس یا کوکساکی ویروس که همگی مسری هستند.
•    دو نوع اسهال وجود دارد: عارضه‌دار و بدون عارضه. اسهال بدون عارضه شامل علائم نفخ یا گرفتگی شکم، مدفوع آبکی شل، احساس فوریت برای اجابت مزاج و حالت تهوع و استفراغ است. معمولاً اسهال شامل دفع مدفوع حداقل سه بار در روز است.
•    اسهال پیچیده شامل تمام علائم اسهال بدون عارضه به اضافه خون، مخاط یا غذای هضم نشده در مدفوع، همراه با تب و کاهش وزن یا درد شدید شکمی است.

 

سردردهای منظم معمولاً نشانه بیماری مسری نیستند. با این حال انواع خاصی از سردرد (جایی که در صورت و پیشانی احساس درد می‌کنید) می‌تواند هشداری مبنی بر مسری بودن شما باشد.
•    سردردهای همراه با آنفولانزا و گاهی اوقات سرماخوردگی، به صورت درد مداوم در نواحی پیشانی، گونه‌ها و پل بینی رخ می‌دهد. تورم و تجمع مخاط در نواحی سینوسی باعث ناراحتی می‌شود. درد سردرد می‌تواند شدید باشد و ممکن است با خم شدن بدتر شود. توجه داشته باشید که عفونت‌های باکتریایی سینوسی معمولا مسری نیستند و عفونت گوش نیز مسری نیستند.

 

هنگامی که شما یک بیماری مسری مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی دارید، گلودرد اغلب با آبریزش بینی همراه است. گلودرد بدون آبریزش بینی اما با علائمی مانند تب، بثورات پوستی یا سردرد، می‌تواند نشانه گلودرد استرپتوکوکی باشد. این یک عفونت باکتریایی است که بسیار مسری است.
•    گلودرد گاهی اوقات به دلیل قطرات پشت بینی ایجاد می‌شود، زیرا مایعات از سینوس‌های شما به پشت گلو می‌ریزد و باعث قرمزی و تحریک می‌شود. در این شرایط گلو خشک، تحریک شده و دردناک است.
•    هنگامی که گلودرد و آبریزش بینی با خس خس سینه و خارش و آبریزش چشم همراه است، به احتمال زیاد به جای یک ویروس مسری، از آلرژی رنج می‌برید. ناراحتی گلو ناشی از آلرژی همچنان ناشی از آبریزش از بینی است، اما گلو احساس خشکی و خارش دارد.

 

بیماری‌های مسری می‌توانند باعث شوند که شما احساس خستگی یا خواب آلودگی شدید داشته باشید و اشتهای خود را از دست بدهید. زیاد خوابیدن و کم خوردن دو روشی هستند که بدن شما انرژی را برای مبارزه با عفونت حفظ می‌کند.

علائم آنفولانزا شامل تب، سردرد، درد عمومی و بدن درد، احساس خستگی شدید و گاهی گرفتگی و آبریزش بینی، عطسه، سرفه و ناراحتی قفسه سینه است. علائم آنفولانزا ناگهانی‌تر شروع می‌شوند، به سرعت پیشرفت می‌کنند و شدیدتر از علائم سرماخوردگی هستند. آنفولانزا همچنین می‌تواند منجر به عوارض جدی شود.
•    فرد مبتلا به آنفولانزا برای یک روز یا بیشتر قبل از شروع علائم مسری است، سپس پس از ظاهر شدن آنها به مدت پنج تا هفت روز مسری باقی می‌ماند. CDC فرد را تا زمانی که تب بدون کمک دارو به حالت عادی بازگردد، به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت مسری می‌داند. اگر علائم دیگری مانند مشکلات سرفه، آبریزش بینی و عطسه باقی بماند، احتمالاً هنوز مسری هستید.

 

علائم معمولی که در سرماخوردگی رخ می‌دهد عبارتند از گلودرد، گرفتگی یا آبریزش بینی، سرفه، احتقان، عطسه، ناراحتی خفیف قفسه سینه، خستگی و برخی دردهای عمومی بدن. سرماخوردگی یک تا دو روز قبل از ظاهر شدن علائم مسری است، سپس تا دو تا سه روز آینده که علائم در بدترین حالت خود هستند، مسری است.
•    بیش از ۲۰۰ ویروس شناسایی شده است که باعث سرماخوردگی افراد می‌شود. این نوع بیماری تنفسی فوقانی باعث می‌شود احساس بدی داشته باشید، آزاردهنده و ناراحت کننده است، اما معمولاً با عوارض جدی همراه نیست. علائم ممکن است تا ۱۰ روز باقی بمانند، اما مسری‌ترین زمان در چند روز اول است که علائم شدیدترین هستند و زمانی که تب وجود دارد.

گروه‌های علامتی مانند اسهال، تهوع و استفراغ همراه با دردهای عضلانی و سردرد می‌تواند به این معنی باشد که شما مبتلا به گاستروانتریت (که گاهی اوقات آنفولانزای معده نامیده می‌شود) و یا حتی مسمومیت غذایی هستید. گاستروانتریت و مسمومیت غذایی علائم مشابهی دارند. این می‌تواند تشخیص اینکه کدام یک را دارید دشوار می‌کند. با این حال، آنفولانزای معده یا گاستروانتریت مسری است و مسمومیت غذایی مسری نیست.

 

بیشتر بیماری‌های مسری را می‌توان برای یک یا دو روز قبل از بروز علائم تشخیص داد. شناسایی بیماری فردی که اخیرا با او در تماس بوده‌اید، می‌تواند تشخیص نوع بیماری شما را آسان‌تر کند، حتی اگر زمانی که شما در کنار آن شخص بودید هنوز بیمار نبوده‌اند.
•    زمان سال را نیز در نظر بگیرید. بسیاری از بیماری‌های مسری در زمان‌های خاصی از سال شایع‌تر هستند.

 

برخی از افراد، علائم شدید تنفسی فوقانی دارند که ناشی از آلرژن‌های فصلی موجود در هوا است. این نوع بیماری مسری نیست. علائم آلرژی با علائم سرماخوردگی و آنفولانزا همپوشانی دارند.
•    علائم آلرژی شامل ضعف عمومی، گرفتگی، آبریزش بینی، عطسه، گلودرد و سرفه است. افراد مبتلا به آلرژی اغلب در بینی یا چشم‌های خود خارش زیادی دارند. در حالی که علائم آلرژی می‌تواند باعث ایجاد احساس بد در شما شود، شما حامل یک بیماری مسری نیستید. پزشک شما می‌تواند با تجویز آزمایش‌های آزمایشگاهی که علت آلرژی شما را مشخص می‌کند و با تجویز دوره درمانی مناسب کمک کند.
•    در ابتدا، تشخیص تفاوت بین علائم سرماخوردگی، آنفولانزا یا آلرژی فصلی ممکن است دشوار باشد. بعد از یک روز یا بیشتر، علائم تغییر می‌کند. سرعت تغییر آنها و علائم اضافی ایجاد شده می‌تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که آیا علائم شما ناشی از یک بیماری مسری مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا است یا اینکه علائم ناشی از آلرژن‌های فصلی موجود در هوا هستند که مسری نیستند.
•    آلرژی در اثر فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی ایجاد می‌شود. برخی از مواد مانند گرده، گرد و غبار، شوره حیوانات و برخی غذاها، سیستم ایمنی را تحریک می‌کنند تا با آنها مبارزه کند، گویی این مواد مضر در بدن ما هستند.
•    وقتی این اتفاق می‌افتد، بدن هیستامین آزاد می‌کند تا با مزاحمان مبارزه کند. هیستامین علائم مشترک یک عفونت تنفسی مانند عطسه، سرفه، آبریزش بینی، احتقان بینی، خارش و آبریزش چشم‌ها، گلودرد، خس خس سینه و سردرد را ایجاد می‌کند.

هر سال دانشمندان واکسن‌های آنفولانزا را توسعه می‌دهند که برای جلوگیری از عفونت از محتمل‌ترین گونه‌های ویروس آنفولانزا طراحی شده‌اند. هر سال واکسن متفاوت است، بنابراین دریافت یک سال آن از شما برای دور بعدی فصل آنفولانزا محافظت نمی‌کند. دریافت واکسن آنفولانزا در کنترل شیوع آنفولانزا کلیدی است.
•    واکسن آنفولانزا از شما در برابر آنفولانزا محافظت می‌کند، نه از سایر بیماری‌های مسری که ممکن است در معرض آن باشید.

 

بیماری‌های دستگاه تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شوند. یکی از راه‌های رایج انتشار این بیماری‌ها، لمس کسی یا چیزی است که به ویروس آلوده شده است.

با آب گرم و صابون قرار داده شده در کف دست بشویید. دست‌های خود را با مالش آنها به هم حداقل به مدت ۲۰ ثانیه بشویید. مطمئن شوید که تمام سطوح دست خود را با کف صابون بپوشانید، از جمله بین انگشتان، زیر ناخن‌ها و مچ دست. سپس دستان خود را به خوبی بشویید، از یک حوله کاغذی برای خشک کردن استفاده کنید و از حوله برای بستن شیر آب استفاده کنید. حوله را در سطل زباله بیندازیدو

 

ژل را در کف دست خشک خود بریزید. دستان خود را به هم بمالید و تمام سطوح را بپوشانید تا ژل خشک شود. این حدود ۱۵ تا ۲۰ ثانیه طول می‌کشد.

از تماس با افراد بیمار خودداری کنید
ویروس آنفولانزا می‌تواند توسط فردی بیمار تا فاصله ۲متر منتقل شود. سرفه و عطسه قطرات ریزی ایجاد می‌کند که می‌تواند در هوا حرکت کند، روی دست، دهان، بینی فرد فرود آید یا مستقیماً به ریه‌های او استنشاق شود.

 

دستگیره‌های در، میز، مداد و سایر اشیا می‌توانند میکروب‌های ویروس را از فردی به فرد دیگر منتقل کنند. هنگامی که جسم آلوده به ویروس را لمس می‌کنید، به راحتی می‌توانید دهان، چشم یا بینی خود را لمس کنید. این یک راه برای آن ویروس ناخواسته برای ورود به بدن شما فراهم می‌کند. ویروس آنفولانزا می‌تواند دو تا هشت ساعت روی سطوح زنده بماند.

 

اگر بیمار شدید، از تماس با افراد دیگر تا زمانی که علائم شما بهبود نیافته یا پزشکتان بگوید شما مسری نیستید، خودداری کنید.
•    افراد مسن، نوزادان، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا آسم یا سایر بیماری‌های ریوی دارند، در معرض بیشترین خطر ابتلا به عوارض هستند. محافظت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض بیماری، و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض افراد دیگر در صورت بیماری، احتمالاً می‌تواند زندگی را نجات دهد.

 

سعی کنید در یک اتاق ایزوله در خانه، جدا از سایر اعضای خانواده (به ویژه بچه‌ها) بمانید تا از گسترش بیماری جلوگیری کنید. به سر کار یا مدرسه نروید و فرزندان خود را در صورت مسری بودن به مدرسه یا مهدکودک نفرستید.

سرفه و عطسه در دستمال کاغذی یا حتی در قسمت خم شده بازو نزدیک آرنج بهتر از پخش کردن قطرات آلوده در هوا است.

 

ملحفه‌ها، حوله‌ها و ظروف باید قبل از استفاده توسط افراد دیگر به دقت شسته شوند.

در حالی که آنفولانزا و سرماخوردگی مطمئناً تجربیاتی هستند که اکثر افراد دارند، بسیاری از بیماری‌های مسری دیگر نیز وجود دارند که برخی از آنها جدی هستند، که نباید نادیده گرفته شوند. پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، منبع خوبی برای هر بیماری یا علائمی است که ممکن است مسری باشد.

 

برخی از اشکال هپاتیت و برخی از اشکال مننژیت مسری هستند. این شرایط جدی هستند و نباید آنها را نادیده گرفت. اگر فردی که می‌شناسید مبتلا به یک بیماری عفونی تشخیص داده شده است، با پزشک خود مشورت کنید تا تعیین کند که آیا در معرض خطر هستید یا خیر.

بیشتر کودکان در سال‌های اولیه زندگی خود واکسیناسیون دریافت می‌کنند تا به بیماری‌های جدی مبتلا نشوند، اما گاهی اوقات بیماری‌های مسری همچنان می‌توانند مشکل ساز باشند. هر گونه شواهد عفونت یا بیماری را با پزشک یا متخصص اطفال فرزندتان در میان بگذارید.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد