چطور خودمان را طوری ببینیم که دیگران می‌بینند؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - دلایل متعددی وجود دارد که چرا تصورات ما از خود ممکن است با تصورات دیگران متفاوت باشد. ما ممکن است فاقد خودآگاهی باشیم، به طوری که گاهی عادت‌هایی را بدون توجه به خود ایجاد کنیم. ممکن است خودمان را فریب دهیم تا از افکار و احساسات ناخواسته محافظت کنیم. یا ممکن است به سادگی بینش ضعیفی داشته باشیم. اینکه بخواهیم خود را همانطور که دیگران می‌بینند، ببینیم، کاملا ممکن است. ولی، این کار به شجاعت و توسعه بینش نیاز دارد.

 

گوش دادن انعکاسی تکنیکی است که اولین بار توسط کارل راجرز توسعه یافت. این کار شامل برقراری ارتباط با عواطف یا اهداف اساسی فرد گوینده است. هدف از این کار، فراهم کردن فرصتی برای شفاف سازی است. این شفاف سازی هم برای شنونده و هم برای گوینده مفید است. از دوستتان بخواهید که دیامی از شما را در گوش‌تان تکرار کند. شنیدن پیام ما که مدام برایمان تکرار می‌شود، به ما این فرصت را می‌دهد تا به خودمان گوش دهیم و تصمیم بگیریم که آیا از پیامی که با دیگران به اشتراک می‌گذاریم راضی هستیم یا خیر.
•    نیازی نیست که دوستان شما آموزش خاصی ببینند یا از این مهارت آگاهی داشته باشند. شما فقط باید از آنها بخواهید بدون قضاوت یا اعمال نظر خود در مورد موضوع، پیام را بشنوند و بازنویسی کنند و احساسات زیربنایی را شناسایی کنند.
•    اگر به نظر می‌رسد دوست شما احساسات شما را درک نمی‌کند، به صحبت کردن ادامه دهید تا زمانی که منظورتان را به دوست‌تان بفهمانید و پیام خودتان را از زبان دوست تان بشنوید. در پایان فعالیت تعجب خواهید کرد که چقدر خودتان را بهتر درک می‌کنید.

 

بازتاب سیستماتیک در واقع به این شکل است که رفتار خود را در یک موقعیت خاص بازگو کنید، سپس پیامدها یا نتایج را یادداشت کنید. تهیه فهرستی از رفتارها و نتایج به شما کمک می‌کند تا افکار خود را سازماندهی کنید. آیا نتایج یا پیامدها مطلوب بود؟ در غیر این صورت، رفتارهایی را شناسایی کنید که ممکن است به نتایج مطلوب منجر شود.
•    این به شما کمک می‌کند تا از الگوهای رفتاری خود آگاهی بیشتری پیدا کنید و همچنین چارچوبی برای تغییر رفتار نامطلوب فراهم کنید.

 

می‌توانید این نوع فعالیت‌ها را به وفور در اینترنت و به صورت آنلاین بیابید. با اینکه معمولا بسیاری از آنها معتبر یا قابل اعتماد نیستند، اما به شما کمک می‌کنند تا بیشتر از درون و افکار خود آشنا شوید. انجام این فعالیت با یک دوست سرگرم کننده است و همچنین فرصتی برای بازخورد در مورد اینکه دیگران شما را چگونه می‌بینند فراهم می‌کند.
•    انجام آزمون‌ها با یک دوست به شما امکان می‌دهد تا میزان تفاوت تصورات خود از خود را با تصورات دیگران از شما را مقایسه کنید. از دوستتان بخواهید به سؤالات در مورد شما پاسخ دهد، ولی خودتان به سوالات در مورد خودتان پاسخ دهید. سپس می‌توانید پاسخ‌ها را مقایسه کنید و در مورد مواردی که پاسخ‌های شما مطابقت ندارند، بحث کنید.
•    روش انعکاس تنها به تمرکز درونی نیاز دارد، اما برخی ممکن است این کار را دشوار بدانند. تفکر آرام به تنهایی ممکن است در واقع خودآگاهی و بینش را نسبت به برداشت دیگران از شما بهبود بخشد. اگر عادت به تأمل در رفتار خود ندارید، ممکن است انجام این کار را غیرمولد یا ناراحت کننده بدانید. درگیر شدن در فعالیت‌های ساختارمند به شما کمک می‌کند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

 

مردم معمولاً به دلیل نگرانی از اینکه با نظراتشان دیگران را ناراحت کنند، انتقادها یا بازخوردهای خود را مطرح نمی‌کنند، به همین دلیل است که درک اینکه دیگران چگونه شما را می‌بینند و می‌شناسند، دشوار است. این بدان معناست که شما باید به دیگران اجازه دهید تا حقیقت را بدون توجه به احساسات شما به شما بگویند. ممکن است سعی کنید به آنها توضیح دهید که در سفری برای خودکاوی هستید و می‌خواهید کاملا صداقانه و بی‌پروا با شما باشند. به آنها بگویید این بخشی از فرآیند شما برای خودآگاهی بیشتر است. یادداشت برداری به شما امکان می‌دهد پاسخ‌های دوستان مختلف را در طول زمان مقایسه کنید. این بینش بیشتری در مورد رفتار خودتان ارائه می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا تغییرات را پیگیری کنید.
•    اگر شخصی که از او درخواست بازخورد کرده‌اید هنوز پاسخ درستی نداده است، کمی او را راهنمایی کنید. از او بخواهید نقاط قوت شما را شناسایی کند. سپس از او بخواهید نقاط ضعف شما را شناسایی کند.
•    بهتر است این کار را با کسی انجام دهید که شما را به خوبی می‌شناسد و آنقدر به او اعتماد دارید که از این فرصت سواستفاده نمی‌کند.
•    قبل از پرسیدن سوال، خود را برای شنیدن چیزهای ناخوشایند آماده کنید. اگر حالت تدافعی داشته باشید، این تمرین مفید نخواهد بود. اگر احساس می‌کنید حالت دفاعی دارید، به خود یادآوری کنید که این فرصتی برای رشد است.

ما در واقع از نظر بیولوژیکی به هم وصل شده‌ایم تا همچون آینه یکدیگر را منعکس کنیم. نورون‌های آینه‌ای وقتی با دیگران درگیر می‌شویم هیجان زده می‌شوند. این گاهی اوقات منجر به بیان فیزیکی تقلید می‌شود و به ما اجازه می‌دهد تا به صورت درونی حالات عاطفی دیگران را تجربه کنیم. این مبنای بیولوژیکی همدلی است. ما احساسات دیگران را با احساس کردن خود درک می‌کنیم. این مسئول ارتباطی است که هنگام به اشتراک گذاشتن داستان‌های شخصی با یکدیگر احساس می‌کنیم. همدلی به ما کمک می‌کند تا شفقت را توسعه دهیم و رابطه برقرار کنیم.
•    تجربه درونی انعکاس معمولاً به طور خودکار و خارج از کنترل آگاهانه ما اتفاق می‌افتد. این بدان معناست که معمولاً چه بخواهید یا نخواهید اتفاق می‌افتد و ممکن است بدون آگاهی، بر رفتار ظاهری شما تأثیر بگذارد.

 

همانطور که خودآگاه‌تر می‌شوید، متوجه خواهید شد که آینه‌گی بر وضعیت بدنی، رفتار، گفتار، احساسات و حتی تنفس شما تأثیر می‌گذارد. در حالی که این معمولاً چیز خوبی است، در برخی موارد ممکن است متوجه شوید که در حال پذیرش احساسات منفی دیگران هستید و تجربه احساسی شما با تشدید هیجانات اطرافیان شما تشدید می‌شود. اگر متوجه شدید افکار یا احساسات شما در مورد یک شخص یا موضوع خاص پس از تعامل با دیگری منفی‌تر می‌شود، به این فکر کنید که آیا تعامل با آن فرد یک تغییر واقعی در شما ایجاد کرده است و یا اینکه آیا ممکن است منفی بودن فرد روی شما تاثیر گذاشته باشد.
•    در حالی که تجربه درونی آینه‌‌گی اغلب خودکار است، ولی شما می‌توانید آن را کنترل کنید. شما می‌توانید انتخاب کنید که برخلاف آینه‌گی پاسخ دهید.

 

از دوستتان بخواهید که هنگام تعامل شما با دیگری، عبارات اغراق‌آمیز یا ایجاد شده از انعکاس را یادداشت کند. این یادداشت‌ها برای کمک به شما و دوستتان برای آگاهی بیشتر از رفتار خاصی که به دنبال تغییر آن هستید، بسیار مهم است. سپس نوعی علامت مانند کشیدن گوش در نظر بگیرید تا دوستتان به شما هشدار دهد و در صورت تقلید نامناسب شما را آگاه کند. سپس می‌توانید آگاهانه رفتار خود را تغییر دهید.
•    مشخص کنید که چه زمانی آینه‌گی ممکن است پاسخ‌های خاصی را تقویت کند یا مانع از برخی از رفتارهای شما شود. از آنجا که انعکاس تا حد زیادی فراتر از آگاهی ما رخ می‌دهد، رفتارهای ناشی از آینه‌گی به طور ناآگاهانه بر برداشت دیگران از ما تأثیر می‌گذارد. کسانی که تحت تاثی آینه‌گی قرار نمی گیرند ممکن است سرد و بی احساس دیده شوند، در حالی که کسانی که به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرند ممکن است واکنشی، تهاجمی، بی ثبات یا آزاردهنده دیده شوند.
•    اگر متوجه شدید که تصورات دیگران از شما به دلیل تحت تاثیر قرار گرفتن از الگوهای آینه‌گی به طور غیر معمول منحرف است، یا باید توصیف دیگران از خود را بپذیرید یا آگاهانه برای تغییر این الگوها تلاش کنید. ممکن است لازم باشد فعالانه برای افزایش یا کاهش تقلید خود از دیگران تلاش کنید. می‌توانید با دوستان نزدیک تقلید را کم یا زیاد کنید.

 

آینه‌گی حتی می‌تواند در تعاملات چهره به چهره نیز تاثیر داشته باشد و یک چرخه ایجاد کند. مثلا وقتی یک نفر آشفته می‌شود، فرد دیگری نیز تحریک می‌شود. سپس این تاثیرات گسترده می‌شود، حجم صدا معمولاً افزایش می‌یابد، گفتار تحت فشارتر می‌شود، زبان تهاجمی‌تر می‌شود و حرکات دست و حالات صورت اغراق‌آمیزتر می‌شوند. اگر به راحتی گرفتار این نوع واکنش‌های فزاینده می‌شوید، بهتراست فکر کنید که آیا این واکنش‌ها نشان‌دهنده احساسات واقعی شما در مورد موضوع است یا خیر. هنگامی که متوجه شدید مشارکت شما در تعامل دیگر نشان دهنده احساس واقعی شما در مورد موضوع نیست، می‌توانید لحن گفتگو را تغییر دهید.
•    اگر بحث بیش از آنچه می‌خواهید منفی شده است، می‌توانید عبارات مثبت را معرفی کنید. گهگاهی به آرامی لبخند زدن، رفتاری مشابه در پاسخ ایجاد می‌کند.
•    به تدریج حجم صدای خود را کاهش دهید و زبان خود را نرم کنید تا شدت آن کاهش یابد.
•    خندیدن باعث تزریق شوخ طبعی از سوی دیگران برای تسکین روحیه می‌شود.

به گوینده بگویید که مایلید به گوش دادن انعکاسی بپردازید تا مطمئن شوید که حرف‌های او را درک می‌کنید. این فرصت‌های زیادی را برای شما ایجاد می‌کند تا شفاف سازی کنید و درک خود را از دیگری تأیید کنید.
•    پاسخ‌های شما به دیگران ممکن است به دلیل تعصبات یا نظرات شخصی تحریف شود. ممکن است افکار و احساسات غیرقابل قبول یا نامطلوب خود  را به شخص دیگری نسبت ‌دهیم. سپس بر برداشت ما از رفتارهای طرف مقابل و همچنین بر نحوه پاسخ ما به او تاثیر می‌گذارد. این به نوبه خود بر شناخت دیگری از شما تأثیر می‌گذارد. برای اطمینان از اینکه دیگران را به درستی درک می‌کنید و به درستی پاسخ می‌دهید، باید دقت کنید که برداشت‌های شما از صحبت‌های دیگران درست است و افکار و نظرات شما روی برداشت شما از صحبت‌های فرد مقابل تاثیر نمی‌گذارد.

 

ما برای محافظت از خودمان درگیر خودفریبی هستیم. همه ما دارای صفات و رفتارهایی هستیم که به آنها افتخار نمی‌کنیم. کارل یونگ از مجموعه این صفات ناپسند و افکار و احساسات غیرقابل قبول، به عنوان سایه یاد می‌کند. فرافکنی سایه خود بر روی دیگران، ما را از شر گناه و شرمی که آن را تجربه می‌کنیم، رها می‌کند. ولی همچنان دیگران این بخش‌های شخصیت شما را می‌بینند. بنابراین انکار این بخش از ویژگی‌های خود، فقط توانایی شما را برای دیدن خودتان آنطور که دیگران شما را می‌بینند، مهار می‌کند. اگر دیگران در مورد حسادت، یا عدم تحمل شما، یا هر ویژگی دیگری که بیشتر دوست دارید انکار کنند، نظر داده‌اند، این احتمال را که شما واقعاً این چیزها هستید را بررسی کنید و آنها را بپذیرید.
•    اگر چیزی در مورد شخصیت شما باعث ناراحتی شما می‌شود که ترجیح می‌دهید دروغ بگویید یا آن را پنهان کنید، باید برای تغییر آن تلاش کنید. ابتدا باید ویژگی(ها) را بشناسید تا آنها را تغییر دهید.

 

مانند هر عادت دیگری، فرافکنی ناخودآگاه اتفاق می‌افتد. پس از اینکه برای شناخت بیشتر خود تلاش کردید، از دیگران نیز بخواهید تا به شما کمک کنند تا خودآگاه‌تر شوید.
•    علاوه بر فرافکنی افکار و احساسات خود به دیگران، گاهی اوقات فرافکنی‌های دیگران ممکن است روی احساسات شما تاثیر بگذارد. ممکن است شخصی در زندگی شما احساسات و عواطف منفی را به شما القا کند، بنابراین شما با احساسات و عواطف منفی پاسخ دهید. سپس آن شخص از پاسخ‌های شما برای تأیید شخصیت شما استفاده می‌کند. از افراد دیگر بخواهید که تعاملات شما را با آن شخص مشاهده کنند و نظرات خود را بگویند.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد