چطور بیماری هیدروسل را تشخیص دهیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - هیدروسل تجمع مایعی است که می‌تواند در اطراف یک یا هر دو بیضه ایجاد شود. به طور معمول بدون درد است، اما می‌تواند باعث تورم شود که می‌تواند ناراحت کننده باشد. این بیماری در نوزادان شایع است و معمولاً خود به خود از بین می‌رود. در بزرگسالان، این می‌تواند به دلیل آسیب یا سایر التهابات کیسه بیضه رخ دهد، اما معمولاً مضر نیست. علائمی وجود دارد که می‌توانید برای تشخیص اینکه آیا هیدروسل دارید یا خیر، به دنبال این علائم باشید.

 

جلوی آینه بایستید و به کیسه بیضه خود نگاه کنید. اگر هیدروسل دارید، حداقل یک طرف کیسه بیضه شما بزرگتر از حد معمول خواهد بود.
•    اگر می‌خواهید تشخیص دهید که آیا یک نوزاد از هیدروسل رنج می‌برد، روش مشابه خواهد بود. به دنبال تورم در بیضه‌ها باشید. تورم ممکن است در یک طرف یا هر دو طرف بیضه باشد.

 

اغلب، هیدروسل مانند یک کیسه پر از مایع در داخل کیسه بیضه احساس می‌شود. به آرامی بیضه متورم خود را بگیرید و ببینید آیا می‌توانید این کیسه بالون مانند را در کیسه بیضه خود احساس کنید.
•    به طور معمول، هیدروسل با احساس درد همراه نیست. اگر هنگام لمس کیسه بیضه، درد را تجربه کردید، با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا می‌تواند نشان دهنده چیز جدی‌تری باشد.
•    اگر نوزادی بیضه متورم داشته باشد، می‌توانید هیدروسل را با لمس آرام کیسه بیضه تشخیص دهید. در داخل کیسه بیضه، بیضه را احساس خواهید کرد و اگر هیدروسل وجود داشته باشد، توده دوم را احساس خواهید کرد که شبیه یک کیسه نرم و پر از مایع است. در نوزادان، این کیسه می‌تواند به اندازه یک بادام زمینی باشد.
•    پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و برای تشخیص هیدروسل سونوگرافی تجویز می‌کند. پزشک ممکن است آزمایش چراغ قوه را نیز انجام دهد. اگر جرم ترانس تحت قرار گرفتن در معرض چراغ قوه روشن شود، آنگاه هیدروسل است. اگر اینطور نباشد، ممکن است چیز جدی‌تری مانند توده یا فتق باشد.

 

هر چه کیسه بیضه شما بیشتر متورم شود، احتمال اینکه راه رفتن سختی داشته باشید بیشتر می‌شود. مردانی که این مشکل را دارند این احساس را به عنوان یک احساس کشش توصیف می‌کنند، مانند اینکه چیزی سنگین به بیضه‌های آنها بسته شده است. این به این دلیل است که گرانش کیسه بیضه را به سمت پایین می‌کشد، اما چون مایعی در آن وجود دارد که در بیشتر عمر شما وجود نداشته است، سنگین‌تر از حد معمول احساس می‌شود.
•    همچنین ممکن است پس از مدتی دراز کشیدن یا نشستن، هنگامی که بلند می‌شوید، این احساس کشش را تجربه کنید.

 

اگر درمان هیدروسل را شروع نکنید، کیسه بیضه شما به تورم ادامه خواهد داد. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است پوشیدن شلوار معمولی خود برایتان سخت باشد، در عوض شلوارهای گشادتر بپوشید تا فشاری به کیسه بیضه متورم وارد نشود.
•    اگر فکر می‌کنید که ممکن است هیدروسل داشته باشید، بهتر است پزشک علت این مشکل را تعیین کند. گاهی اوقات، هیدروسل نشانه فتق است که باید توسط پزشک درمان شود.

 

به طور معمول، در صورت داشتن هیدروسل، هیچ دردی در هنگام ادرار احساس نمی‌کنید. با این حال، اگر هیدروسل شما ناشی از عفونت در اپیدیدیم و بیضه باشد (که به آن ارکیت اپیدیدیم می‌گویند) به احتمال زیاد هنگام رفتن به دستشویی احساس درد خواهید کرد. اگر شروع به تجربه این درد کردید، باید فوراً با پزشک صحبت کنید.

مردان به دلایل زیادی ممکن است به هیدروسل مبتلا شوند، که سه مورد از شایع‌ترین آنها التهاب، عفونت (مانند عفونت مقاربتی) یا آسیب به یک یا هر دو بیضه است. همچنین می‌تواند در اثر آسیب یا عفونت در اپیدیدیم (لوله ای سیم پیچ مانند در پشت بیضه‌ها که مسئول بلوغ، ذخیره و حمل و نقل اسپرم است) ایجاد شود.
•    گاهی اوقات، اگر تونیکا واژینالیس(پوشش غشایی که بیضه‌ها را می‌پوشاند) بیش از حد مایع جمع کند بدون اینکه قادر به خلاص شدن از شر آن باشد، هیدروسل نیز می‌تواند ایجاد شود.
•    برای تفکیک هیدروسل از سایر آسیب شناسی بیضه، مانند سرطان بیضه یا فتق، یک چراغ قوه را روی کیسه بیضه بتابانید و ببینید که آیا نور از کیسه بیضه عبور می‌کند (اجازه می‌دهد نور از توده عبور کند). برای انجام این کار، نورها را کم کنید و یک چراغ قوه روشن به کیسه بیضه بتابانید. اگر کیسه بیضه نور را عبور دهد، جرم هیدروسل است.

 

فتق می‌تواند باعث هیدروسل شود. با این حال، این شکل از هیدروسل به طور کلی خود را به صورت تورم بالاتر در کیسه بیضه نشان می‌دهد. برای در نظر گرفتن آن، این نوع تورم حدود ۲ تا ۴ سانتی متر از پایه کیسه بیضه است.
•    فتق زمانی رخ می‌دهد که عضوی از بافتی که به طور معمول حاوی آن است بیرون بزند. در مورد هیدروسل، بیرون زدگی قطعه‌ای از روده از دیواره شکم به داخل کیسه بیضه غیرمعمول نیست و به عنوان فتق مغبنی شناخته می‌شود.

 

فیلاریازیس یک بیماری گرمسیری است که در اثر نفوذ کرم‌های فیلاریال به عروق لنفاوی فرد ایجاد می‌شود. این کرم‌ها عامل بیماری فیل نیز هستند. این کرم‌ها به جای مایع شکم باعث تشکیل هیدروسل می‌شوند که در واقع پر از کلسترول است و می‌توان از آن به عنوان کیلوسل یاد کرد.
•    اگر هرگز از آسیا، آفریقا، جزیره غربی اقیانوس آرام یا هر بخشی از دریای کارائیب یا آمریکای جنوبی بازدید نکرده‌اید، پس نیازی به نگرانی در مورد این موضوع ندارید. با این حال، اگر در هر یک از این مکان‌ها زندگی می‌کنید یا قبل از ایجاد هیدروسل در این مناطق گذرانده‌اید، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

 

اگر هیدروسل دارید، عموماً بهتر است به پزشک مراجعه کنید، زیرا هیدروسل می‌تواند نشان دهنده مشکلات جدی‌تری باشد.
•    قبل از قرار ملاقات، هرگونه آسیب اخیر در اطراف ناحیه تناسلی، علائمی که داشته‌اید (مانند درد یا مشکل در راه رفتن)، داروهایی که مصرف می‌کنید، هر گونه شرایط التهابی کیسه بیضه و زمانی که هیدروسل ظاهر شده است را یادداشت کنید.

برای اینکه بفهمید چه اتفاقی برای نوزاد تازه متولد شده شما می‌افتد، به طور کلی مهم است که روند عادی را درک کنید تا بتوانید بفهمید چه چیز اشتباهی رخ داده است. بیضه‌ها در شکم جنین، بسیار نزدیک به کلیه‌ها رشد می‌کنند، که بعداً از طریق تونلی به نام کانال مغبنی به کیسه بیضه فرود می‌آیند. هنگامی که بیضه‌ها پایین می‌آیند، قبل از آنها کیسه‌ای ایجاد می‌شود که از پوشش داخلی شکم تشکیل شده است (به آن فرآیند واژینالیس می‌گویند).
•    فرآیند واژینالیس به طور معمول در بالای بیضه‌ها بسته می‌شود که از ورود مایعات جلوگیری می‌کند. اگر به درستی بسته نشود، هیدروسل می‌تواند تشکیل شود.
•    هیدروسل معمولا ناشی از واکنش به پیچ خوردگی بیضه، اپیدیدیمیت، ارکیت یا ضربه است. این شرایط با معاینه فیزیکی و سونوگرافی رد می‌شوند.

هیدروسل ارتباطی به این معنی است که کیسه اطراف بیضه‌ها (فرآیند واژینالیس) به جای بسته شدن، باز باقی می‌ماند. هنگامی که باز می‌ماند، اجازه می‌دهد تا مایع وارد کیسه بیضه شود و هیدروسل را ایجاد کند.
•    در حالی که کیسه باز باقی می‌ماند، مایع می‌تواند از شکم به سمت کیسه بیضه به جلو و عقب جریان یابد، به این معنی که اندازه کیسه بیضه در طول روز بزرگتر و کوچکتر می‌شود.

یک هیدروسل غیر ارتباطی هنگامی تشکیل می‌شود که وقتی بیضه‌ها باید طی فرآیند واژینالیس پایین بیاید در اطراف آنها بسته ‌شود. با این حال، مایعی که همراه با بیضه به داخل کیسه می‌رود، توسط بدن کودک شما جذب نمی‌شود، بنابراین در کیسه بیضه گیر می‌افتد و یک هیدروسل تشکیل می‌دهد.
•    این نوع هیدروسل معمولاً در سال اول زندگی کودک ناپدید می‌شود. با این حال، در یک کودک بزرگتر، می‌تواند نشان دهنده مشکل جدی‌تری باشد و باید توسط پزشک معاینه شود. اگر فرزند شما با یک هیدروسل غیر ارتباطی به دنیا آمد که ظرف یک سال ناپدید نمی‌شود، از پزشک کودک خود بخواهید دوباره هیدروسل را بررسی کند.

 

اگرچه معمولاً جای نگرانی نیست، اما اگر نوزادی دچار هیدروسل است که پزشک شما قبلاً به آن رسیدگی نکرده است، باید با او در مورد هیدروسل صحبت کنید، به خصوص اگر کودک بالای یک سال سن دارد. این به این دلیل است که می‌تواند نشان دهنده مشکل جدی‌تری باشد.
•    توجه داشته باشید که چه زمانی برای اولین بار متوجه هیدروسل شدید. به اینکه آیا کودک دردی را تجربه می‌کند یا خیر و هر چیز دیگری که می‌تواند مربوط به هیدروسل باشد، توجه کنید.
•    اکثر هیدروسل‌ها در نوزادان تا یک سالگی برطرف می‌شود. مداخله جراحی در مواردی که بعد از یک سال برطرف نمی‌شوند، آنهایی که هیدروسل ارتباطی دارند و آنهایی که هیدروسل ایدیوپاتیک هستند که علامتدار هستند، ضروری است.

مجله‌ی آموزش ایلیاد