چطور علائم بیماری تب شالیزار را تشخیص دهیم؟
مراقب علائم قرار گرفتن در معرض بیماری باشید
مجله‌ی آموزش ایلیاد - لپتوسپیروز یا تب شالیزار عفونتی است که توسط اسپیروکت‌های باکتریایی ایجاد می‌شود و انسان و حیوانات را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در حالی که برای بسیاری از افراد و حیوانات، عفونت خفیف است و هیچ تاثیر واقعی بر سلامت طولانی مدت نخواهد داشت، برای برخی دیگر عفونت می‌تواند شدید و تهدید کننده زندگی باشد. علائم ممکن است شبیه علائم چندین بیماری دیگر مانند آنفولانزا باشد. هنگام ارزیابی علائمی که ممکن است نشانه‌های عفونت باشند، باید فعالیت‌های اخیر خود و خطر احتمالی مواجهه را در نظر بگیرید.
مراقب علائم قرار گرفتن در معرض بیماری باشید
علائم را با آنفولانزا اشتباه نگیرید
علائم لپتوسپیروز می‌تواند متفاوت باشد و می‌تواند شبیه علائم مرتبط با سایر عفونت‌ها یا بیماری‌ها باشد. اگر به طور ناگهانی علائمی شبیه آنفولانزا پیدا کردید، اگر احتمال قرار گرفتن در معرض آن وجود دارد، تصور نکنید که آنفولانزا است.
• لپتوسپیروز به طور کلی با علائمی شبیه آنفولانزا از جمله تب، میالژی، تشنج، و سردرد تظاهر می‌کند.
• لپتوسپیروز به طور کلی با علائمی شبیه آنفولانزا از جمله تب، میالژی، تشنج، و سردرد تظاهر می‌کند.
دمای خود را بگیرید
تب و لرز بالا می‌تواند نشان دهنده عفونت باشد، زیرا بدن شما در تلاش برای مقابله با عفونت است. اگر به طور ناگهانی احساس گرمای بیش از حد کردید، یا دچار لرز شدید، دمای بدن خود را اندازه بگیرید و با پزشک خود تماس بگیرید.
نسبت به چشم درد یا سردرد هوشیار باشید
برخی از افراد علائم حساسیت به نور و سردرد را با این نوع عفونت تجربه می‌کنند. اگر به سردردهای خفیف یا شدید همراه با علائم دیگر واکنش دردناکی داشتید، به پزشک مراجعه کنید.
به هر مشکلی توجه کنید
دردهای عضلانی نیز از علائم شایع عفونت هستند. از آنجایی که دردهای عضلانی علائم تب یا آنفولانزا و همچنین لپتوسپیروز هستند، قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه اینها فقط علائم آنفولانزا هستند، فعالیت‌های اخیر خود را مرور کنید.
هر گونه مشکلات شکم را جدی بگیرید
ممکن است با یا بدون استفراغ یا اسهال حالت تهوع داشته باشید. در مورد هر گونه مشکل ناگهانی شکم و معده به پزشک خود اطلاع دهید.
به تغییرات رنگ خود توجه کنید
زردی ممکن است دیرتر با پیشرفت عفونت ظاهر شود و می‌تواند نشان دهنده مشکلات جدی کبدی باشد. زردی معمولاً ۴ تا ۵ روز پس از مواجهه ظاهر می‌شود، بنابراین فعالیت‌های آن دوره زمانی را برای ارزیابی خطرات مواجهه بررسی کنید.
مراقب درد شکم باشید
درد در ناحیه سمت راست بالای شکم از علائم عفونت فاز دوم است. اغلب لپتوسپیروز می‌تواند به بیماری مزمن کلیوی تبدیل شود. اگر در این ناحیه دچار درد شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
مراقب هر گونه نشانه‌ای از جوش باشید
بثورات و جوش‌های ناگهانی که به رنگ قرمز تیره تا بنفش است، علامت عفونت است. بثوراتی که در قسمت پایین تنه یا پالت دهان متمرکز است به طور خاص با این نوع عفونت همراه است.
دانستن اینکه چه زمانی باید به دنبال درمان باشید
دانستن اینکه چه زمانی باید به دنبال درمان باشید
دانستن اینکه چه زمانی باید به دنبال درمان باشید
خطر قرار گرفتن در معرض بیماری در خود را تعیین کنید
حیط‌های خاصی وجود دارد که احتمال قرار گرفتن در معرض لپتوسپیروز را افزایش می‌دهد. عواملی مانند آب و هوا و کاربری زمین می‌توانند شرایط را برای باکتری‌هایی که این عفونت را ایجاد می‌کنند، مساعدتر کنند، بنابراین دانستن مکان و زمان هشدار نسبت به آن شرایط می‌تواند احتمال عفونت را کاهش دهد.
• باکتری‌هایی که باعث لپتوسپیروز می‌شوند در مناطق معتدل یا گرمسیری یافت می‌شوند.
• آب یکی از رایج ترین مکان‌های آلودگی و عفونت است.
• ادرار حیوانات آلوده نیز یک منبع شایع است. هم حیوانات اهلی و هم حیوانات وحشی می‌توانند آلوده شوند. اینها شامل گاو، خوک، اسب، سگ و موش صحرایی است، اما محدود به آنها نیست.
• باکتری‌هایی که باعث لپتوسپیروز می‌شوند در مناطق معتدل یا گرمسیری یافت می‌شوند.
• آب یکی از رایج ترین مکان‌های آلودگی و عفونت است.
• ادرار حیوانات آلوده نیز یک منبع شایع است. هم حیوانات اهلی و هم حیوانات وحشی می‌توانند آلوده شوند. اینها شامل گاو، خوک، اسب، سگ و موش صحرایی است، اما محدود به آنها نیست.
از فعالیت‌هایی که شما را در معرض خطر قرار می‌دهند آگاه باشید
برخی از سرگرمی‌ها و حرفه‌ها خطر بیشتری برای قرار گرفتن در معرض عفونت دارند. بدانید که کدام محیط‌ها می‌توانند منجر به قرار گرفتن در معرض شوند.
• ورزشکارانی که در ورزش‌های فضای باز مانند کایاک سواری و رفتینگ شرکت می‌کنند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
• کمپینگانی که در آب‌های آلوده شنا می‌کنند یا در آب می‌روند ممکن است آلوده شوند.
• نوشیدن آب از نهرها یا رودخانه‌های آلوده هنگام پیاده‌روی یا کمپینگ می‌تواند منبع عفونت باشد.
• افرادی که در حرفه‌ها یا صنایع مرتبط با حیوانات کار می‌کنند، خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت دارند. دامپزشکان، دامداران و همچنین کارگران صنعت ماهیگیری و تأسیسات کشتارگاهی همگی با احتمال ابتلا مواجه هستند.
• همچنین در سال‌های اخیر نرخ ابتلا در میان کودکان شهری افزایش یافته است.
• ورزشکارانی که در ورزش‌های فضای باز مانند کایاک سواری و رفتینگ شرکت می‌کنند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
• کمپینگانی که در آب‌های آلوده شنا می‌کنند یا در آب می‌روند ممکن است آلوده شوند.
• نوشیدن آب از نهرها یا رودخانه‌های آلوده هنگام پیاده‌روی یا کمپینگ می‌تواند منبع عفونت باشد.
• افرادی که در حرفه‌ها یا صنایع مرتبط با حیوانات کار می‌کنند، خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت دارند. دامپزشکان، دامداران و همچنین کارگران صنعت ماهیگیری و تأسیسات کشتارگاهی همگی با احتمال ابتلا مواجه هستند.
• همچنین در سال‌های اخیر نرخ ابتلا در میان کودکان شهری افزایش یافته است.
تنها به علائم تکیه نکنید
اگر در معرض قرار گرفته‌اید، ممکن است علائم عفونت را نشان دهید یا حتی هیچ علائمی نداشته باشید، بنابراین در مورد فعالیت‌هایی که ممکن است شما را در معرض خطر عفونت قرار داده باشد، با پزشک خود صحبت کنید. بسته به سابقه شما و علائمی که دارید، پزشک تصمیم می‌گیرد که کدام آزمایش را انجام دهد و آیا درمان باید شروع شود.
• علائم معمولاً غیراختصاصی هستند، بنابراین آزمایش‌هایی برای تأیید عفونت لازم است.
• علائم عفونت مشابه علائم سایر بیماری‌ها است. اگر دلیلی برای مشکوک بودن شما وجود دارد که در معرض آنفولانزا قرار گرفته‌اید و علائمی شبیه آنفولانزا دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.
• برخی از افراد بدون علامت هستند و ممکن است تحت تأثیر عفونت قرار نگیرند. اگر فکر می‌کنید در معرض تماس قرار گرفته‌اید، بدون توجه به احساس خود باید به پزشک مراجعه کنید.
• علائم معمولاً غیراختصاصی هستند، بنابراین آزمایش‌هایی برای تأیید عفونت لازم است.
• علائم عفونت مشابه علائم سایر بیماری‌ها است. اگر دلیلی برای مشکوک بودن شما وجود دارد که در معرض آنفولانزا قرار گرفته‌اید و علائمی شبیه آنفولانزا دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.
• برخی از افراد بدون علامت هستند و ممکن است تحت تأثیر عفونت قرار نگیرند. اگر فکر می‌کنید در معرض تماس قرار گرفته‌اید، بدون توجه به احساس خود باید به پزشک مراجعه کنید.
در صورت عود با پزشک خود تماس بگیرید
برای بسیاری از افراد، یک درمان برای درمان عفونت کافی خواهد بود. ممکن است به نظر برسد که برخی افراد بدون اینکه در ابتدا به دنبال درمان باشند، بهتر می‌شوند. با این حال، عفونت لپتوسپیروز ممکن است واقعاً درمان نشده باشد.
• شکل جدی‌تری از عفونت ممکن است پس از بهبودی ظاهری رخ دهد، معمولاً حدود یک هفته پس از برطرف شدن اولین طیف علائم.
• برای افراد مبتلا به نوع شدیدتر عفونت، علائم در ۲ مرحله رخ می‌دهد.
• اولین مرحله از بیماری اولیه، شکل خفیف‌تر، با علائمی شبیه آنفولانزا خواهد بود.
• مرحله دوم معمولاً شدیدتر و طولانی‌تر از مرحله اول خواهد بود.
• شکل جدی‌تری از عفونت ممکن است پس از بهبودی ظاهری رخ دهد، معمولاً حدود یک هفته پس از برطرف شدن اولین طیف علائم.
• برای افراد مبتلا به نوع شدیدتر عفونت، علائم در ۲ مرحله رخ می‌دهد.
• اولین مرحله از بیماری اولیه، شکل خفیف‌تر، با علائمی شبیه آنفولانزا خواهد بود.
• مرحله دوم معمولاً شدیدتر و طولانی‌تر از مرحله اول خواهد بود.
نسبت به علائم عفونت مرحله دوم هوشیار باشید
مرحله دوم عفونت لپتوسپیروز، به نام بیماری ویل، بسیار شدیدتر است و می‌تواند اثرات طولانی مدت بر سلامتی داشته باشد یا حتی منجر به مرگ شود.
• این مرحله دوم می‌تواند پس از از بین رفتن عفونت ایجاد شود.
• مرحله دوم همچنین می‌تواند با مرحله اول عفونت همپوشانی داشته باشد.
• در این مرحله، عفونت باکتریایی می‌تواند آسیب جدی به کلیه‌ها یا کبد وارد کند، حتی منجر به بیماری مزمن کلیوی یا نارسایی کبد همراه با یرقان شود.
• این باکتری می‌تواند به ریه‌ها حمله کند و تهدیدی جدی برای سلامت تنفسی باشد. بیماری شدید ریوی که به عنوان خونریزی ریوی شناخته می‌شود، یکی از عوارض جدی لپتوسپیروز است. ARDS یا سندرم دیسترس تنفسی حاد نیز از عوارض لپتوسپیروز است.
• علائم عفونت ریه عبارتند از: سرفه مداوم، تنگی نفس و سرفه خونی به دلیل خونریزی در ریه‌ها.
• عفونت همچنین می‌تواند به قلب سرایت کند و باعث بزرگ شدن قلب، میوکاردیت یا آریتمی قلبی شود.
• سایر عوارض ممکن است شامل رابدومیولیز و یووئیت باشد.
• این مرحله دوم می‌تواند پس از از بین رفتن عفونت ایجاد شود.
• مرحله دوم همچنین می‌تواند با مرحله اول عفونت همپوشانی داشته باشد.
• در این مرحله، عفونت باکتریایی می‌تواند آسیب جدی به کلیه‌ها یا کبد وارد کند، حتی منجر به بیماری مزمن کلیوی یا نارسایی کبد همراه با یرقان شود.
• این باکتری می‌تواند به ریه‌ها حمله کند و تهدیدی جدی برای سلامت تنفسی باشد. بیماری شدید ریوی که به عنوان خونریزی ریوی شناخته می‌شود، یکی از عوارض جدی لپتوسپیروز است. ARDS یا سندرم دیسترس تنفسی حاد نیز از عوارض لپتوسپیروز است.
• علائم عفونت ریه عبارتند از: سرفه مداوم، تنگی نفس و سرفه خونی به دلیل خونریزی در ریه‌ها.
• عفونت همچنین می‌تواند به قلب سرایت کند و باعث بزرگ شدن قلب، میوکاردیت یا آریتمی قلبی شود.
• سایر عوارض ممکن است شامل رابدومیولیز و یووئیت باشد.
درمان لپتوسپیروز
سلامت کلی خود را در نظر بگیرید
بسیاری از افراد می‌توانند خود به خود بهبود یابند، اگرچه معمولا بهبودی بدون درمان بیشتر طول می‌کشد. شما باید هر گونه شرایط از قبل موجود را که می‌تواند آسیب احتمالی به سلامت طولانی مدت شما را افزایش دهد، در نظر بگیرید.
• میزان مرگ و میر نوزادان در زنان باردار مبتلا به عفونت لپتوسپیروز بیشتر است.
• نوزادان متولد نشده می‌توانند در رحم آلوده شوند.
• اگر عفونت به مرحله دوم برسد، شرایط قلبی، مشکلات تنفسی یا آسیب کبد یا کلیه ممکن است بدتر شود.
• میزان مرگ و میر نوزادان در زنان باردار مبتلا به عفونت لپتوسپیروز بیشتر است.
• نوزادان متولد نشده می‌توانند در رحم آلوده شوند.
• اگر عفونت به مرحله دوم برسد، شرایط قلبی، مشکلات تنفسی یا آسیب کبد یا کلیه ممکن است بدتر شود.
درمان را سریع شروع کنید
برای اکثر افراد، علائم لپتوسپیروز خفیف و دوره نقاهت نسبتاً کوتاه خواهد بود. با این حال، اگر عفونت شما به مرحله دوم گسترش یابد، علائم می‌تواند اثرات عمده‌ای بر سلامتی داشته باشد یا حتی تهدید کننده زندگی باشد. درمان می‌تواند شما را از مرحله شدیدتر عفونت محافظت کند.
• با درمان، عفونت و علائم ممکن است برای چند روز یا برای ۳ هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد.
• بدون درمان، بهبودی ممکن است چندین ماه طول بکشد.
• برخی از افراد ممکن است پس از عفونت اولیه به طور کامل بهبود یابند، اما برخی ممکن است نه. پزشک باید شما را در طول دوره نقاهت و هرگونه بازگشت علائم عفونت تحت نظر داشته باشد.
• با درمان، عفونت و علائم ممکن است برای چند روز یا برای ۳ هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد.
• بدون درمان، بهبودی ممکن است چندین ماه طول بکشد.
• برخی از افراد ممکن است پس از عفونت اولیه به طور کامل بهبود یابند، اما برخی ممکن است نه. پزشک باید شما را در طول دوره نقاهت و هرگونه بازگشت علائم عفونت تحت نظر داشته باشد.
در صورت بازگشت علائم با پزشک خود تماس بگیرید
اگر عفونت به دارو پاسخ نمی‌دهد، ممکن است نیاز به تمدید یا تغییر دوره درمان آنتی‌بیوتیکی خود داشته باشید.
آنتی بیوتیک‌های تجویز شده را طبق دستور مصرف کنید
آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند داکسی‌سایکلین یا آزیترومایسین ممکن است برای عفونت‌های خفیف‌تر و فاز اول تجویز شوند. داکسی سایکلین نباید در بیمار باردار استفاده شود، این می‌تواند باعث مشکلات کبدی شود و روی رشد دندان‌ها در نوزاد متولد نشده تأثیر بگذارد.
در مورد مراقبت‌های بیمارستانی احتمالی با پزشک خود صحبت کنید
برای موارد شدید عفونت و عفونت فاز دوم، درمان ممکن است شامل مراقبت‌های بیمارستانی برای آنتی بیوتیک‌های داخل وریدی (پنی‌سیلین، داکسی‌سایکلین، سفتریاکسون و سفوتاکسیم) و درمان‌های آبرسانی مجدد و همچنین آنتی بیوتیک‌ها به شکل قرص یا مایع باشد.
شناسایی عفونت در حیوانات خانگی
شناسایی عفونت در حیوانات خانگی
شناسایی عفونت در حیوانات خانگی
نسبت به عفونت احتمالی هوشیار باشید
علائم در حیوانات خانگی می‌تواند غیر اختصاصی باشد و بسیار متفاوت است و برخی از حیوانات خانگی اصلاً علائمی از خود نشان نمی‌دهند. اگر حیوان خانگی شما در معرض مناطق آلوده یا سایر حیوانات آلوده به لپتوسپیروز قرار گرفته است، حتی اگر هیچ علامتی وجود نداشته باشد، آن را بررسی کنید.
از سطح خطر حیوان خانگی خود آگاه باشید
حیوانات جوان‌تر در برابر آسیب جدی طولانی مدت به اندام‌ها یا حتی مرگ آسیب پذیرتر هستند. به نظر می‌رسد سگ‌ها نسبت به سایر حیوانات خانگی مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
با دامپزشک صحبت کنید
اگر مشکوک هستید که حیوان خانگی شما ممکن است در معرض قرار گرفته باشد و هر یک از علائم زیر را مشاهده کردید، باید فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.
• تب.
• استفراغ.
• درد شکم.
• اسهال
• امتناع از خوردن.
• ضعف و افسردگی شدید.
• سفتی، سختی.
• ضعف عضلانی شدید.
• تب.
• استفراغ.
• درد شکم.
• اسهال
• امتناع از خوردن.
• ضعف و افسردگی شدید.
• سفتی، سختی.
• ضعف عضلانی شدید.
اگر حیوان خانگی شما آلوده است، به دنبال درمان باشید
دریافت آنتی بیوتیک حیوان خانگی در مراحل اولیه عفونت بسیار مهم است. آنتی‌بیوتیک‌ها به حیوان خانگی شما کمک می‌کنند تا سریع‌تر بهبود یابد، آسیب‌های وارده به اندام‌های داخلی را کاهش داده و مدت زمانی را که در طی آن در معرض خطر عفونت هستید، کوتاه‌تر کند.
بدانید چه انتظاری دارید
به دلیل احتمال آسیب دائمی به سلامت حیوان خانگی شما، و همچنین خطر ابتلا به عفونت از طریق تماس با حیوان خانگی خود، از دامپزشک خود برای مشاوره و اطلاعات در مورد اقدامات لازم در زمانی که عفونت ادامه دارد بخواهید.
• به طور معمول، عفونت بین ۵ تا ۱۴ روز فعال خواهد بود. با این حال، برای برخی از حیوانات، عفونت می‌تواند تنها چند روز یا تا چند ماه ادامه یابد.
• در حالی که حیوان خانگی شما آلوده است، خطر سرایت عفونت به شما و هر کس دیگری که از حیوان خانگی مراقبت می‌کند وجود دارد.
• با فعالیت‌های عادی روزانه مانند نظافت، نوازش کردن، راه رفتن و بازی کردن، خطر انتقال معمولا کم است.
• خطر ابتلا از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با ادرار، خون یا بافت‌ها وجود دارد.
• به طور معمول، عفونت بین ۵ تا ۱۴ روز فعال خواهد بود. با این حال، برای برخی از حیوانات، عفونت می‌تواند تنها چند روز یا تا چند ماه ادامه یابد.
• در حالی که حیوان خانگی شما آلوده است، خطر سرایت عفونت به شما و هر کس دیگری که از حیوان خانگی مراقبت می‌کند وجود دارد.
• با فعالیت‌های عادی روزانه مانند نظافت، نوازش کردن، راه رفتن و بازی کردن، خطر انتقال معمولا کم است.
• خطر ابتلا از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با ادرار، خون یا بافت‌ها وجود دارد.
اگر حیوان خانگی شما در حال پیشرفت نیست با دامپزشک تماس بگیرید
همچنین اگر حیوان خانگی شما به دلیل علائم عفونت دچار مشکلاتی شد، با دامپزشک تماس بگیرید. حیوان خانگی شما ممکن است برای بهبودی نیاز به دیالیز و هیدراتاسیون درمانی داشته باشد.
همچنین اگر حیوان خانگی شما به دلیل علائم عفونت دچار مشکلاتی شد، با دامپزشک تماس بگیرید. حیوان خانگی شما ممکن است برای بهبودی نیاز به دیالیز و هیدراتاسیون درمانی داشته باشد.
مجله‌ی آموزش ایلیاد