چطور سندرم حساسیت اورال را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - سندرم حساسیت اورال یا OAS، نوعی واکنش آلرژیک تماسی است و زمانی اتفاق می‌افتد که دهان و گلوی افراد خاصی با میوه‌ها یا سبزیجات خام یا نپخته تماس پیدا کند. افرادی که به گرده‌ها حساسیت دارند ممکن است به خوردن برخی از غذاهای خام واکنش نشان دهند، زیرا پروتئین موجود در آن غذاها می‌تواند شبیه یا مشابه پروتئین‌های موجود در برخی میوه‌ها و سبزیجات باشد. علائم OAS که معمولاً بلافاصله پس از خوردن میوه‌ها و سبزیجات خام رخ می‌دهد، شامل خارش و یا تورم دهان، صورت، لب‌ها، زبان و گلو است. OAS به طور کلی یک آلرژی غذایی خفیف است، اما در موارد نادر باعث تورم شدید گلو می‌شود که منجر به مشکل در بلع یا تنفس می‌شود. علائم معمولاً به محض توقف خوردن غذا از بین می‌روند و به طور کلی نیازی به درمان ندارند. شما می‌توانید با حذف غذاهای محرک از رژیم غذایی خود از OAS جلوگیری کنید و می‌توانید علائم را با کمک پزشکی تسکین دهید.

اگر مشکوک به سندرم حساسیت اورال هستید، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید. متخصصان پزشکی می‌توانند به شناسایی آلرژی دهانی خاص شما کمک کنند و در مورد حذف انواع میوه‌ها و سبزیجات خام پیشنهاداتی ارائه دهند. حتی ممکن است پزشک شما مراجعه به متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست را برای تعیین دقیق آلرژی‌های دهانی خاص شما توصیه کند.
•    به پزشک خود اطلاع دهید که با خوردن چه غذاهایی واکنش ایجاد می‌کنید. این ممکن است چیزهایی مانند سیب، کیوی، فلفل یا بادام باشد.
•    مطمئن شوید که پزشک می‌داند چه نوع علائمی را تجربه می‌کنید، به خصوص اگر شدید باشند. بسته به شدت، پزشک ممکن است مصرف آنتی‌هیستامین یا تزریق اپی‌نفرین را برای تسکین علائم پیشنهاد کند.

علائم OAS به دلیل واکنش دهان به یک ماده خاص در غذاهای خام و سبزیجات است. غذاهای با واکنش متقاطع، حاوی گرده‌های خاصی است که ممکن است به آنها حساسیت داشته باشید. دانستن اینکه چه میوه‌ها و سبزیجات خامی ممکن است باعث التهاب OAS شوند می‌تواند به شما کمک کند از آنها اجتناب کنید و از واکنش جلوگیری کنید. در زیر فهرستی از گرده‌ها و میوه‌ها و سبزیجات با واکنش متقاطع آنها آمده است:
•    ابروسیا: موز، خربزه، کدو سبز، خیار، قاصدک، بابونه
•    توس: سیب، گلابی، هلو، زردآلو، گیلاس، آلو، شلیل، آلو، کیوی، هویج، کرفس، سیب زمینی، فلفل، رازیانه، جعفری، گشنیز، جعفری، فندق، بادام، گردو
•    علف: هلو، کرفس، خربزه، گوجه فرنگی، پرتقال
•    ماگورت: کرفس، سیب، کیوی، بادام زمینی، رازیانه، هویج، جعفری، گشنیز، آفتابگردان، فلفل
•    توسکا: کرفس، گلابی، سیب، بادام، گیلاس، فندق، هلو، جعفری
•    لاتکس: موز، آووکادو، کیوی، شاه بلوط، پاپایا

در برخی موارد، میوه‌ها و سبزیجات بسته‌بندی شده با واکنش متقاطع نیز ممکن است باعث علائم OAS شوند. خواندن برچسب روی غذاهای بسته بندی شده برای مواد با واکنش متقابل، مانند آفتابگردان یا کرفس، می‌تواند از حمله OAS جلوگیری کند.

اجتناب از غذاهای با واکنش متقاطع بهترین راه برای درمان OAS شما است. خلاص شدن از شر یا محدود کردن قرار گرفتن در معرض غذاهای با واکنش متقابل می‌تواند خطر واکنش آلرژیک را به حداقل برساند.
•    از مصرف میوه‌ها و سبزیجات خام که واکنش متقابل دارند خودداری کنید. در نظر بگیرید که آنها را در آشپزخانه خود نگه ندارید تا احتمال خوردن آنها را به حداقل برسانید.
•    غذاهای دارای واکنش متقاطع را در مکانی نگهداری کنید که در معرض آنها نباشید.
•    جایگزین‌هایی برای میوه‌ها و سبزیجات خام که باعث علائم OAS می‌شوند درنظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر به علف آلرژی دارید و به هلو علاقه دارید، به جای آن از آلو یا سیب استفاده کنید.

پروتئینی که باعث علائم OAS می‌شود اغلب در پوست میوه‌ها یا سبزیجات متمرکز می‌شود. کندن پوست ممکن است به کاهش یا جلوگیری از علائم OAS کمک کند.

دمای بالا باعث تجزیه پروتئین‌هایی می‌شود که می‌توانند باعث OAS شوند. سعی کنید میوه‌ها و سبزیجات واکنش متقابل را بپزید تا علائم OAS را کاهش دهید یا از آن جلوگیری کنید.
•    غذای متقاطع را در فر یا مایکروویو قرار دهید. اینها پروتئین‌هایی که باعث OAS می‌شوند را تجزیه می‌کنند. سعی کنید بعد از پختن آنها را بخورید تا ببینید آیا هنوز علائم OAS را دارید یا خیر.

در بیشتر موارد، پس از قورت دادن میوه یا سبزی با واکنش متقاطع، علائم OAS از بین خواهند رفت. همچنین می‌توانید آن را از دهان خود خارج کنید. هر دو روش می‌توانند علائم OAS را به حداقل برسانند و از بین ببرند.
•    اگر دچار مشکل تنفسی، سفتی در گلو، حالت تهوع، سرگیجه، ضربان قلب سریع یا غش شدید، از بلعیدن هرگونه واکنش متقاطع خودداری کنید. اینها علائم یک واکنش آلرژیک جدی به نام آنافیلاکسی هستند. واکنش متقاطع را بردارید و در صورت مشاهده هر یک از این علائم فوراً به پزشک مراجعه کنید.
•    همچنین در صورت داشتن سابقه ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (EoE) از قورت دادن مواد غذایی با واکنش متقاطع خودداری کنید تا بتوانید قرار گرفتن در معرض مواد غذایی مشکل ساز را به مری خود به حداقل برسانید.

داشتن OAS می‌تواند غذا خوردن را در خارج از خانه دشوار کند. بسیاری از مکان‌ها، غذاهایی را با میوه‌ها و سبزیجات خام یا روی سطوحی که در معرض آلرژن‌ها هستند آماده می‌کنند. از قبل تماس بگیرید و درباره منو و آماده سازی سؤالات خود را بپرسید تا خطر ابتلا به OAS را به حداقل برسانید.
•    در صورت امکان از مدیر، سرور یا آشپز بخواهید که OAS شما را تطبیق دهد. توضیح محرک‌های خود می‌تواند کمک کننده باشد.
•    اگر نمی‌توانید اولین انتخاب خود را بدون مواد واکنش متقاطع انجام دهید، یک انتخاب دوم و مطمئن داشته باشید.

اگرچه OAS اغلب به ناحیه صورت محدود می‌شود، اما می‌تواند با تعدادی از علائم همراه باشد. تشخیص علائم ممکن است به شما کمک کند سریعتر واکنش را شناسایی و درمان کنید. علائم OAS ممکن است شامل موارد زیر باشد:
•    خارش دهان
•    خراش گلو
•    تورم گوش، لب، زبان و گلو
•    خارش گوش
•    تحریک لثه، چشم یا بینی

در برخی موارد، بلعیدن یا خارج کردن غذا از دهان، علائم OAS شما را تسکین نمی‌دهد. اگر این اتفاق افتاد، یک آنتی هیستامین بدون نسخه مصرف کنید. این می‌تواند واکنش ناشی از آلرژن را مسدود کند و علائم شما را تسکین دهد. آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه که می‌توانید امتحان کنید عبارتند از:
•    لوراتادین (کلاریتین، آلاورت)
•    ستیریزین (آلرژی زیرتک)
•    فکسوفنادین (حساسیت آلگرا)

اگر OAS شما با اقدامات خانگی برطرف نشد یا بدتر شد، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. یک معاینه می‌تواند آلرژن‌های خاص و میوه‌ها و سبزیجات واکنش متقابل را شناسایی کند. پزشک شما همچنین می‌تواند به تدوین برنامه‌ای برای تسکین علائم OAS کمک کند.
•    در مورد علائم خاصی که تجربه می‌کنید و راه‌هایی که برای تسکین آنها تلاش کرده‌اید به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین اگر علائم OAS ناشی از آجیل یا میوه‌ها و سبزیجات پخته شده باشد، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
•    از پزشک خود بپرسید که آیا دارو یا اقداماتی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند. مطمئن شوید که هر دارویی را که او پیشنهاد می‌کند یا تجویز می‌کند، مصرف کنید.
•    اگر علائم یا نشانه‌های واکنش شدید OAS از جمله انقباض راه‌های هوایی که تنفس را دشوار می‌کند، شوک ناشی از افت شدید فشار خون، نبض سریع، سرگیجه یا سبکی سر را تجربه کردید، به دنبال درمان اورژانسی باشید.

اگر OAS مکرر یا شدید دارید، تزریق واکسن آلرژی ممکن است به کنترل و پیشگیری از علائم کمک کند. در مورد استفاده از ایمونوتراپی آلرژن یا واکسن‌های آلرژی برای OAS خود با پزشک خود مشورت کنید.
•    بدانید که ممکن است تا یک سال طول بکشد تا فواید کامل واکسن‌های آلرژی را ببینید. ممکن است که تا هفت سال ماهیانه نیاز به تزریق واکسن داشته باشید.

برخی از افراد علائم OAS شدید و مکرر دارند. برخی دیگر ممکن است به دلیل واکنش متقاطع دچار شوک آنافیلاکتیک شده باشند. اگر در هر دو دسته قرار می‌گیرید، برای درمان واکنش‌های شدید احتمالی، یک تزریق کننده خودکار اپی نفرین به همراه داشته باشید. در مورد گرفتن نسخه برای تزریق خودکار اپی نفرین با پزشک خود صحبت کنید.
•    از این دارو فقط طبق دستور پزشک استفاده کنید. این دارو همچنین همراه با دستورالعمل‌های بیمار است که باید آنها را بخوانید و دنبال کنید.
•    مطمئن شوید که شما و خانواده‌تان نحوه استفاده صحیح از انژکتور خودکار را می‌دانید. تجویز صحیح دارو فقط به عضله یا چربی زیر جلدی بیرونی ران شما تزریق می‌شود. تزریق به باسن یا ورید می‌تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
•    همیشه دو انژکتور خودکار همراه خود داشته باشید تا خطر واکنش جدی OAS را به حداقل برسانید.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد