چطور دیگران را ببخشیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - وقتی کسی به شما صدمه می‌زند، ممکن است احساس خوبی داشته باشد که در خشم و نفرتی که بخاطر کار او در شما ایجاد شده است، بمانید. با این حال، بخشیدن دیگران در واقع می‌تواند از نظر روحی و جسمی برای شما مفید باشد و به شما کمک کند تا به کارهایی که طرف مقابل انجام داده است فکر نکنید. بخشیدن خود به خاطر آزار رساندن به شخص دیگر، یکی دیگر از کارهای سخت است و حتی می‌تواند سخت‌تر از بخشیدن یک دوست یا یکی از اعضای خانواده باشد. با کمی صبر و شفقت، می‌توانید یاد بگیرید که خود یا دیگران را ببخشید و از احساس خشم، رنجش نفرت خودداری کنید.

تمایل به عبور از ظلمی که به شما شده است. تصمیم به بخشیدن کسی، تصمیم سختی است و آنی اتفاق نمی‌افتد. در حالی که می‌توانید آگاهانه تصمیم بگیرید که کسی را ببخشید، ممکن است مدتی طول بکشد تا احساسات خود را پردازش کنید و در واقع با وضعیت خود کنار بیایید.
•    برخلاف گفته رایج، مجبور نیستید «ببخشید و فراموش کنید». شاید بتوانید کسی را ببخشید، ولی ممکن است فراموش کردن کاری که او با شما انجام داده است سخت‌تر باشد، به خصوص اگر واقعاً به شما صدمه زده است.

بخشش به معنی بهانه‌جویی از رفتار طرف مقابل نیست. اگر مجبورید کسی را ببخشید، احتمالاً از چیزی که او گفته یا انجام داده است واقعاً صدمه دیده‌اید. فقط به این دلیل که شما کسی را می‌بخشید به این معنی نیست که می‌گویید اعمال او خوب یا قابل توجیه بوده است، و مهم است که آن را همانطور که می‌بخشید بیان کنید.
•    اگر آن شخص واقعاً پشیمان باشد، رفتار خود را تغییر می‌دهد تا در آینده به شما آسیب نرساند.

بخشش تصمیمی است که باید با تفکر گرفته شود، به خصوص اگر کسی اشتباه جدی انجام داده باشد. برای درک بهتر موقعیت، زمانی را برای فکر کردن به احساسات و استدلال خود اختصاص دهید.
•    شما می‌خواهید احساسات خود را از خشم، سردرگمی یا صدمه حل کنید.
•    شما برای رابطه خود با آنها ارزش قائل هستید و معتقدید که بخشیدن آنها ارزشش را دارد.
•    آنها تمایل به تغییر رفتار خود را نشان داده‌اند و شما می‌خواهید دوباره تلاش کنید.

شما ممکن است انتخاب کنید که کسی را یک، دو یا سه بار ببخشید. اما اگر آنها به طور مکرر و آگاهانه به شما صدمه می‌زنند، یا اگر کار بسیار وحشتناکی انجام داده‌اند، باید از خود محافظت کنید. اگر کسی نشان داده است که بارها و بارها با شما بدرفتاری خواهد کرد، یا حاضر است آسیب جدی به شما وارد کند، باید از رفاه خود محافظت کنید.
•    برای مثال، می‌توانید یک دوست بدرفتار را ببخشید و ترجیح دهید دیگر با او صحبت نکنید، زیرا می‌دانید که او با شما بدرفتاری خواهد کرد.
•    به عنوان مثال، اگر دوست‌تان بر سر شما فریاد بزند و سپس عذرخواهی کند و بگوید که روی کنترل خلق و خوی خود کار می‌کند، ممکن است تصمیم بگیرید که او را ببخشید و با او رابطه برقرار کنید. ولی اگر مدام بر سر شما فریاد می‌زند، یا به شما ضربه می‌زند، باید از خود محافظت کنید و از رابطه فرار کنید.

بخشش باید آزادانه انتخاب شود، نه با اکراه یا تحت فشار. بخشش انتخابی است که شما برای خودتان انجام می‌دهید، بنابراین اجازه ندهید ایده‌های دیگران در مورد آنچه که «باید» انجام دهید، شما را مجبور به انجام کاری کند که به نظر زود است یا درست نیست.
•    اگر حاضر نیستید کسی را ببخشید، پس مجبور نیستید او را ببخشید. اگر کسی به شما فشار می‌آورد، بگویید «من هنوز آماده بخشیدن نیستم.»
•    بخشش را مدیون کسی نیستی. اگر نمی‌خواهید آنها را ببخشید، این انتخاب شماست.

گاهی اوقات، کمی طول می‌کشد تا تمام احساسات خود را باز کنید و بفهمید چه کاری باید انجام دهید. اشکالی ندارد. به خودتان زمان و فضا برای پردازش بدهید. ابزارهای پردازش مفید عبارتند از:
•    در یک دفترچه یادداشت در مورد آن بنویسید.
•    با یک مربی یا شخص مورد اعتماد در مورد وضعیت صحبت کنید.
•    احساسات خود را از طریق آثار هنری، مثل کشیدن نقاشی بیان کنید.
•    مدتی را صرف تمرکز روی چیز دیگری کنید و بعداً برگردید.

 

این امر به ویژه در صورتی مهم است که آسیب وارد شده بزرگ باشد. آیا این رابطه ارزش جنگیدن دارد؟ آیا معمولاً بیشتر خوب است تا بد؟ آیا معتقدید که هر دوی شما می‌توانید با زمان و کار بر این موضوع غلبه کنید؟ کمی وقت بگذارید و به آن فکر کنید.
•    اگر برای رابطه ارزش قائل هستید، از این احساسات برای کمک به خود برای متعهد شدن و رویارویی با مشکل استفاده کنید.
•    اگر فکر می‌کنید که رابطه بیشتر شما را به پایین می‌کشاند، اشکالی ندارد که تصمیم به جدایی یا محدود کردن تماس بگیرید. شما می‌توانید در حالی که آنها را می‌بخشید بهترین کار را برای خود انجام ‌دهید.

با شلوغ شدن زندگی، برقراری ارتباط با دوستان دشوار است. هنگامی که یک درگیری رخ می‌دهد تا افراد را از هم جدا کند، نجات آن ارتباط حتی سخت‌تر می‌شود. اگر می‌خواهید کسی را ببخشید، اولین قدم را با دراز کردن دست بردارید. این عمل به تنهایی به شما کمک می‌کند که احساس بازتر و خوش بینانه‌تر کنید.
•    همیشه برداشتن اولین قدم دشوار است و گاهی اوقات لازم است به خودتان فشار بیاورید. به سادگی به خود بگویید: «آن را انجام می‌دهم» و تلفن را بردارید و تماس بگیرید.

چه تصمیم داشته باشید که یک ملاقات حضوری با آن شخص ترتیب دهید، یا از طریق تلفن یا دستگاه الکترونیکی ارتباط برقرار کنید، هدف یکسان است: از او زمان بخواهید تا افکار و احساسات خود را در مورد مشکل بین‌تان بیان کند.
•    به شخص اطمینان دهید که شما باز و مایل به شنیدن صحبت‌های او نیز هستید. این به شخص اجازه می‌دهد تا در مورد بحث آینده احساس بازتری داشته باشد.
•    اگر آن شخص از ملاقات با شما امتناع کرد، ناامید نشوید. کارهایی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا به سمت بخشش حرکت کنید، صرف نظر از اینکه آیا آن شخص رعایت می‌کند یا خیر. عمل بخشش در نهایت برای کمک به شما طراحی شده است. به عنوان مثال، به جای تماس مستقیم از نوشتن برای بیان احساسات و افکار خود در مورد آن شخص استفاده کنید. نوشتن در یک دفتر به پردازش احساسات شما کمک می‌کند و موثر است.

برخی بحث‌ها در زندگی سخت‌تر از دیگران است. هنگامی که درگیری رخ داده است و احساسات منفی افزایش یافته است، شروع گفتگو دشوار است. هدف، ایجاد یک گفتگو و هدایت آن به سمت یک راه حل مسالمت آمیز برای مدیریت صدمه و ناامیدی است که احساس می‌کنید.
•    ابتدا از آن شخص برای ملاقات با شما تشکر کنید.
•    دوم، به او بگویید که هدف شما شنیدن حرف‌های یکدیگر و رسیدن به یک راه حل مسالمت آمیز است تا هر دو بتوانید ادامه دهید.
•    سوم، ماجرا را بگویید. از جملاتی برای توصیف افکار و احساسات خود بدون تهمت زدن استفاده کنید.
•    چهارم، از آن شخص بپرسید که آیا چیز دیگری وجود دارد که بتوانید قبل از اینکه جزئیات جنبه داستانی خود را ارائه کند، برای او توضیح دهید.
•    پنجم، از فرد سؤالاتی بپرسید که به شما اطلاعات لازم را برای درک مقصود، انگیزه‌ها، افکار و احساسات او می‌دهد.

بیشتر هر اختلاف و دعوایی، شامل سوء تفاهم یا تصور نادرست از کاری است که کسی انجام داده یا گفته است. کارهایی وجود دارد که باید انجام دهید تا تنش در موقعیت را کاهش دهید. به عهده گرفتن مسئولیت نقش خود اقدامی است که ارتباطات باز مورد نظر شما را تقویت می‌کند و برای رسیدن به یک راه حل ضروری است.

عذرخواهی طرف مقابل را بپذیرید
اگر در مورد وضعیت صحبت کرده‌اید و آن شخص عذرخواهی صمیمانه‌ای کرده است، آن را بپذیرید. حتی اگر مجبور شوید خود را به گفتن کلمات «من عذرخواهی شما را می‌پذیرم» مجبور کنید، این گام بزرگی برای ایجاد حس بخشش برای خود است. در اینجا چند نمونه از چیزهایی است که می‌توانید بگویید:
•    من عذر شما را می‌پذیرم و شما را می‌بخشم.
•    از اینکه عذرخواهی کردید متشکرم. نمی‌دانم هنوز حاضرم شما را ببخشم یا نه، اما روی آن کار خواهم کرد. لطفا کمی به من فرصت دهید.

اگر باید  و یا اگر می‌خواهید با این شخص رابطه داشته باشید، رفتارهای شما باید نشان دهد که شما جدی هستید. زمانی که روند بخشش را طی کنید، رابطه شما بهبود می‌یابد. این شامل عدم کینه توزی و بیان گذشته است. این همچنین شامل تمایل شما به خندیدن و آرام بودن در اطراف فرد است. عبور از یک درگیری یک تسکین بزرگ است، بنابراین اجازه دهید که انگیزه اعمال شما باشد.
•    با گذشت زمان و پیشرفت، ممکن است متوجه شوید که هنوز احساس ناراحتی از فرد بر نحوه رفتار شما با او تأثیر می‌گذارد. شاید در طول مشاجرات یا بحث‌های داغ اتفاق بیفتد. ممکن است احساسات آسیب دیده خود را پردازش نکرده باشید و هنوز کارهایی برای انجام دادن داشته باشید. این یک واکنش طبیعی است و می‌توان آن را با صحبت کردن درباره احساسات خود با فرد درگیر یا شخص دیگری مدیریت کرد.

آیا با این که می‌دانند اعمالشان به شما آسیب می‌رساند، به آنها فرصت تغییر داده‌اید؟ اگر چنین است، آیا آنها برای تعدیل رفتار خود کار می‌کنند، یا این کار را دوباره انجام می‌دهند بدون اینکه اهمیتی بدهند که رفتارشان چگونه بر شما تأثیر می‌گذارد؟
•    مثلاً اگر خواهرت دماغت را مسخره کرد و تو به او گفتی که این کارش او را ناراحت می‌کند، باید توجه کنید که آیا دوباره این کار را می‌کند یا نه.
•    یک فرد فراموشکار ممکن است هرازگاهی نیاز به یادآوری داشته باشد، به خصوص اگر برای مدتی عادت بدی داشته باشد. اما اگر به آنها یادآوری کنید که با این موضوع مشکلی دارید، آنها باید شما را جدی بگیرند و به محض اینکه درخواست کردید آن را متوقف کنند.

به جای بهانه آوردن و توجیح کردن برای خود، سعی کنید تشخیص دهید کاری که انجام دادید خوب نبود و چرا نباید دوباره آن را انجام دهید. اگر نمی‌خواهید کسی اشتباهش را توجیح کند، نباید خودتان هم اشتباه‌تان را توجیح کنید
•    بهانه آوردن برای خود آسان است زیرا خود را بهترین می‌دانید.

همه انسان‌ها عیب‌هایی دارند و شما هم از این قاعده مستثنی نیستید. به این فکر کنید که چه کاری انجام دادید و کدام نقص در شخصیت شما باعث شد این کار را انجام دهید. این نه تنها به شما کمک می‌کند تا در مورد اینکه چرا کاری را انجام داده‌اید فکر کنید، بلکه می‌تواند به شما کمک کند از موقعیت‌هایی مانند آن در آینده اجتناب کنید.
•    به عنوان مثال، اگر به دوستی دروغ گفته‌اید که بسیار مشغول هستم در حالی که وقت‌تان آزاد بوده است، ممکن است در نه گفتن به دیگران مشکل داشته باشید.
•    یا اگر در امتحان تقلب کرده‌اید، ممکن است در مدرسه مشکل داشته باشید یا به زمان بیشتری برای مطالعه نیاز داشته باشید.

اگر اعمال شما به کسی که به او اهمیت می‌دهید آسیب رساند، با او تماس بگیرید و عذرخواهی کنید. هیچ تضمینی وجود ندارد که آنها عذرخواهی شما را بپذیرند، اما می‌تواند به اصلاح شکاف بین شما و شروع روند آشتی کمک کند.
•    می‌توانید چیزی شبیه این بگویید: « می‌دانم که روز قبل با دروغ گفتنم، به تو صدمه زدم، ولی می‌خواهم از تو عذرخواهی کنم و ببینم آیا می‌خواهی در مورد آن صحبت کنی یا نه».

در حالی که ممکن است کمی احمقانه احساس کنید، گفتن بخشش خود با صدای بلند می‌تواند به شما کمک کند تا این کار را انجام دهید و ادامه دهید. وقتی احساس کردید تمام تلاش خود را برای جبران کارهایتان انجام داده‌اید، ادامه دهید و خودتان را به خاطر اشتباهتان ببخشید. به احتمال زیاد، قبل از اینکه در آینده مرتکب چنین اشتباهی شوید، کمی بیشتر فکر کنید.
•    در مورد هر اشتباهی که مرتکب می‌شوید به عنوان درسی که می‌تواند در آینده برای شما مفید باشد فکر کنید.

اگر در بخشیدن خود با مشکل مواجه هستید و این بر زندگی شما تأثیر منفی می‌گذارد، شاید وقت آن رسیده است که از یک مشاور یا درمانگر کمک حرفه‌ای بگیرید. درمان‌هایی که برای ترویج بخشش در نظر گرفته شده‌اند در کمک به افراد برای غلبه بر آسیب‌های گذشته و دستیابی به صلح و حل و فصل موفق بوده‌اند.
•    می‌توانید از پزشک، شرکت بیمه سلامت یا یکی از اعضای خانواده یا دوستان مورد اعتماد خود یک معرفی یا پیشنهاد دریافت کنید. با این حال، اگر این امکان پذیر نیست، با بخش بهداشت روان محلی خود در مورد گزینه‌های مشاوره تماس بگیرید.
•    اگر احساس می‌کنید شما و درمانگرتان مناسب نیستید، به دنبال درمانگر متفاوت باشید. هر درمانگری متفاوت است و پیدا کردن فردی که با او احساس راحتی کنید ضروری است.
•    یک درمانگر را امتحان کنید که درمان شناختی رفتاری را انجام می‌دهد. درمانگر شما به بررسی و دفع الگوهای فکری منفی که ایجاد کرده اید کمک می‌کند.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد